هل دادن الکترونیکی

سرویس‌های مبتنی بر فناوری پوش بر مبنای اطلاعاتی هستند که در ادامه توضیح داده خواهد شد. این معماری از انتشار اطلاعات را، مدل انتشار/اشتراک می‌گویند. مشتری در کانال‌های مختلف اطلاعاتی مشترک می‌شود. هر موقع محتوای جدیدی در این کانال ایجاد شود، سرور این اطلاعات را به کاربر می‌فرستد.

کنفرانس‌های همزمان و پیام‌رسان‌های برخط مثال‌های عادی سرویس پوش هستند. پیغام‌های چت و گاهی اوقات فایل‌ها به‌محض این‌که توسط سرویس‌گیرنده دریافت شد، از طریق همین فناوری پوش به کاربر منتقل می‌شوند. هم برنامه‌های غیرمتمرکز ازجمله (WASTE) و برنامه‌های متمرکز مثل IRC از این سرویس پشتیبانی می‌کنند. ارسال فایل از طریق سرویس پوش به این معناست که فرستنده ارسال داده را شروع می‌کند و گیرنده درخواستی برای آن ارسال نمی‌کند.

ایمیل نیز یک سرویس پوش به‌حساب می‌آید: پروتکل SMTP بر مبنای پروتکل پوش عمل می‌کند. هر چند در آخرین گام، یعنی از سرور ایمیل به کامپیوتر رومیزی از یک پروتکل پول مثل POP3‌ یا IMAP استفاده می‌شود.

سیستم‌های ایمیل‌خوان مدرن این قسمت را با عملیات پل کردن سرور به‌صورت مداوم انجام می‌دهند و به‌صورت مداوم ایمیل‌های جدید را چک می‌کنند. پروتکل IMAP نیز دستوری به‌نام IDLE دارد که به‌سرور اجازه می‌دهد با کاربر تماس گرفته و زمان رسیدن نامه جدید را به او اطلاع دهد. تلفن‌های همراه بلک‌بری اولیه نیز اولین مثال موبایلی فناوری پوش در ایمیل‌خوانی روی موبایل بودند.

یکی دیگر از انواع استفاده‌های فناوری پوش، شبکه PointCast است که در دهه 90 توجه زیادی را به‌خود جلب کرد. این شبکه اخبار و نتایج بازار بورس را به کاربران می‌فرستاد. نت‌اسکیپ و مایکروسافت این شبکه را در زمان اوج نبرد مرورگرها به‌طور پیش‌فرض پشتیبانی می‌کردند اما این شبکه بعدها با ظهور RSS که از فناوری پول استفاده می‌کرد، محو شد.

از دیگر کاربردهای پوش در نرم‌افزارهای وب است که وب‌سایت‌هایی چون وب‌سایت‌های خرید و فروش سهام از سیستم‌های چت آنلاین، حراج آنلاین، بازی‌های آنلاین، نتایج مسابقات ورزشی، نظارت بر کنسول‌ها و شبکه‌ها و... از همین فناوری استفاده می‌کنند.

پوش از نوع سروری HTTP که به‌آن در اصطلاحHTTP Streaming هم می‌گویند، مکانیزمی برای ارسال داده از وب‌سرور به مرورگر وب است. پوش سروری می‌تواند از مکانیزم‌های مختلفی به مرورگر برسد.

سرورهای وب عموما اتصال را بعد از ارسال کامل داده پاسخ به مشتری نمی‌بندند. وب‌سرور اتصال را برای این باز می‌گذارد که اگر رویدادی دریافت شد، بتواند فورا به یک یا چند مشتری دیگر همان نتیجه را بفرستد. در غیر این‌صورت داده در صف باقی می‌ماند تا مشتری دیگر درخواست بعدی را بفرستد. بیشتر سرورهای وب این کار را از طریق CGI انجام می‌دهند.

یکی دیگر از مکانیزم‌ها، مرتبط با نوع خاصی از MIME است که multipart/x-mixed-replace تعریف می‌شود و توسط Netscape در سال 1995 معرفی شده است. مرورگرهای وب وقتی با این نوع روبه‌رو می‌شوند، به‌عنوان تغییر سند با آن رفتار می‌کنند. یعنی این نوع باعث می‌شود سرور نگارش جدیدی به کاربر بفرستد. این نوع هنوز توسط فایرفاکس، اپرا و سافاری پشتیبانی می‌شود اما مایکروسافت دیگر آن را پشتیبانی نمی‌کند.

این نوع را تصاویر وب‌کم‌ها و همچنین سندهای HTML می‌توانند به‌خود بگیرند.

همچنین مکانیزم دیگری برای ارسال اطلاعات به‌کاربر وجود دارد. در سال 2006، مرورگر وب اپرا فناوری جدیدی را ابداع کرد که نام آن را رخدادهای فرستاده شده از سوی سرور نامید. این ویژگی‌ امروزه به‌عنوان بخشی از استاندارد HTML5 پیاده‌سازی شده است. یکی دیگر از بخش‌های HTML5، API سوکت‌های وب است که وب‌سرور و کلاینت می‌توانند از طریق پورت TCP ارتباطی دوطرفه داشته باشند. از گوگل کروم نگارش4 به بعد، سوکت‌های وب در آن پشتیبانی شد.

جاوا با ارائه تکنیکی به‌نام پوشلت، این فناوری را با حقه دیگری پیاده کرده است که بعد از بارگذاری کامل صفحه، آن را در حالت لود کردن نگاه می‌دارد و عملیات پوش را شبیه‌سازی می‌کند. سرور سپس در بازه‌های زمانی منظم، تکه‌های کد جاواسکریپتی را به مشتری می‌فرستد تا محتوای صفحه را به‌روز کند. مشتری با استفاده از این تکنیک نیازی به اپلت‌های جاوا یا پلاگین‌های دیگری ندارد و می‌تواند با سرور اتصال باز داشته باشد. مشتری از اتفاقات جدید باخبر می‌شود. اما یکی از مشکلات جدی این روش، این است که سرور روی تایم‌آوت مرورگر کنترلی ندارد و گاها صفحه از دور خارج می‌شود و باید مجددا صفحه را رفرش کرد.

این روش، یکی از تکنیک‌های سنتی با کمی تغییر است و عملیات پوش کردن از سرور به کاربر را شبیه‌سازی می‌کند. در پولینگ درازمدت، کاربر همانند یک پول معمولی اطلاعات را از سرور درخواست می‌کند. با این تفاوت که اگر سرور اطلاعات جدیدی در دست نداشته باشد، به‌جای ارسال یک پاسخ خالی، درخواست را نگه می‌دارد و منتظر می‌شود تا اطلاعات جدیدی به‌دست بیاید و بعد به‌کاربر پاسخ می‌دهد. مشتری نیز معمولا فورا اطلاعات را از سمت سرور درخواست می‌کند و به‌همین ترتیب سرور همیشه یک درخواست معلق دارد تا هنگام آماده شدن اطلاعات به کاربر ارسال کند.

پولینگ درازمدت سرویس پوش نیست، اما تحت شرایطی می‌تواند بسیار شبیه به سرویس پوش عمل کند.

یکی از بزرگ‌ترین کاربردهای پوش در دنیای امروزه، سرویس‌های موبایل و دریافت ایمیل روی تلفن همراه است. Push email، سیستمی است که قابلیت همیشه روشن بودن را به یک تلفن همراه می‌دهد و هر موقع که ایمیل رسید، به‌‌گیرنده ایمیل ارسال می‌کند. همان‌طور که گفتیم در مقایسه با سیستم‌های پولینگ ایمیل مثل POP3، کلاینت در زمان ورود به سیستم و در بازه‌های زمانی مختلف سرور را چک می‌کند تا ببیند نامه جدیدی رسیده است یا نه؟ و در صورت مثبت بودن این پاسخ، اطلاعات را از سرور دریافت می‌کند. هر چند که ایمیل‌های ارسالی از طریق مشترک به سمت سرور فرستاده می‌شوند. اگر بتوان مرحله اول را هم تغییر داد، یک سیستم از نوع کاملا پوش وجود خواهد داشت. دلیل این‌که سرویس‌های پولینگ در اغلب شبکه‌ها کاربرد بیشتری دارند این است که سرور همیشه نمی‌داند مشتری وی در چه آدرسی و کدام محل قرار دارد. مثلا فرض کنید که کاربری با یک لپ‌تاپ در یک شبکه بی‌سیم در حال حرکت است و مدام آدرس آیپی تغییر می‌کند. سرور نمی‌تواند کاربر را رهگیری کند و استفاده از پوش بی‌معنا می‌شود.

اولین استفاده‌ها از ایمیل پوش برخلاف تصور در سرویس‌های بی‌سیم مخابراتی به‌کار گرفته شد. در ژاپن سرویس ایمیل پوش از سال 2000 در اختیار همگان قرار گرفت و در ایران نیز اپراتور ایرانسل به ارائه چنین سرویسی اقدام کرده است. سرویس پوش آیفون و آیپادتاچ، از سرویس‌های یاهو، جیمیل، مایکروسافت، زیمبرا، و چند سرویس‌دهنده دیگر پشتیبانی می‌کنند. همچنین آندروید از جیمیل و مایکروسافت پشتیبانی می‌کند. سیستم عامل ویندوز موبایل نیز از زمان ویندوز موبایل 2003 تاکنون از سرویس پوش پشتیبانی می‌کند. سری 60 سیستم‌های عامل نوکیا سیمبیان نیز از مدل ساده  IMAP IDLE که گفته شد، پشتیبانی می‌کنند تا پوش را شبیه‌سازی کنند. همچنین سونی اریکسون، بلک‌بری و دیگر سرویس‌دهندگان و تولیدکنندگان گوشی نیز با شبیه‌سازی‌ و متدهای مختلف این فناوری را پیاده می‌کنند.

میلاد پیکانی
منبع: ویکی‌پدیا