بازسازی ارتش امپراتوری چین

2هزار سال است خین شیهوانگ دی، امپراتور بزرگ چین و وحدت بخش بزرگ این امپراتوری عظیم به آرامگاه ابدی خود نقل مکان کرده است ؛ ولی هزاران سرباز محافظ، هنوز که هنوز است ، محافظت او را به عهده دارند.

کد خبر: ۳۲۹۵۲

آنان سلاح به دست، به مرزهای شرقی چشم دوخته اند تا هر اقدام دشمنان را خنثی کنند؛ اما گذشت زمان آنها را خسته و فرسوده کرده، سوی چشمانشان کاهش یافته، استخوان ها و مفاصل همه شکننده شده اند و جلای زره های پولادی از میان رفته است.
ارتش عظیم امپراتوری چین هر آن ممکن است از هم بپاشد. خین شیهوانگ دی که ثروتمندترین ، قدرتمندترین و مخوف ترین انسان دوران خود بود، توانست پس از 5 هزار سال اختلافات و جدایی ایالت های چین، آنها را در نبردهای متعدد سرکوب کند و با متحد کردن آنها، نخستین امپراتوری بزرگ چین را تشکیل دهد. او که سال 228 پیش از میلاد به این مهم نایل آمد، کارهای بزرگی صورت داد.
رسم الخط نوشتاری واحدی را در چین رواج داد و دیوار بزرگ چین را برای مقابله با قبایل وحشی شمالی تکمیل کرد. امپراتور بزرگ که مانند بقیه مردم چین به زندگی پس از مرگ اعتقاد راسخ داشت ، می خواست پس از مرگ نیز امپراتور عالم دیگر باشد.
از این رو در همان فرمان های اولیه خود، دستور ساخت آرامگاه ابدی امپراتور را صادر کرد. 20 سال طول کشید تا 730 هزار برده ، باشکوه ترین آرامگاه عالم را به پایان برسانند.
افسانه ها شکوه این آرامگاه شکوهمند را این گونه بیان می کنند؛ زمین مملو از رودخانه هایی است که با جیوه پر شده اند، سقف به شکل ستارگان آسمان، مرواریددوزی شده است، امپراتوری بزرگ چین با جزییات بسیار زیاد از طلا و جواهر ساخته شده است و ثروتی عظیم در مقبره امپراتور پنهان شده است.
ارتشی عظیم نیز محافظت آرامگاه را به عهده دارد و هیچ کس نمی تواند از این خیل عظیم محافظ جان سالم به در ببرد. مدتها این افسانه سینه به سینه منتقل می شد تا آن که در بهار سال 1974، کشاورزان دره رود زرد که در حال شخم زدن زمین زراعی خود بودند، نخستین سرباز ارتش امپراتوری را کشف کردند.
خبر بسرعت پیچید و باستان شناسان چینی به حفاری محل پرداختند؛ ولی تنها پس از اتمام حفاری بود که عظمت این ارتش مشخص شد؛ 38ردیف بزرگ ، پیش از 6هزار سرباز و 40ارابه جنگی را در خود جای داده بود.
ژنرال ها، کماندارها، سربازان پیاده، اسب سواران سوار بر اسب ، همگی در اندازه های واقعی، مسلح به شمشیر و کمان واقعی و چهره ها متفاوت از یکدیگر. گویی اینها سربازان واقعی بودند که ناگهان سنگ شده باشند.
این ارتش عظیم امروزه به نمایش عمومی درآمده است و سالانه میزبان 2 میلیون جهانگرد از سراسر جهان است . اما این ارتش بزرگ حال و روز خوشی ندارد. پس از مرگ امپراتور خین، غارتگران و ناراضیان آرامگاه را به آتش کشیدند، سقف بزرگ فروریخت و هزاران هزار سرباز زیر خاک دفن شدند.
خاک رسی مرطوب و گل آلود نخستین عامل مخرب مجسمه ها بود. سربازانی که روزی مزین به رنگهای معدنی و گیاهی بودند، امروز به رنگ سرخ خاک درآمده اند؛ اما از آن هنگام که پس از 2هزار سال سر از خاک درآوردند، آلودگی بیشتری به سراغشان آمد. کار به جایی رسید که دولت چین مجبور به افتتاح یک سالن نمایش جدید شد تا مجسمه ها را از دسترس مستقیم مردم دور نگاه دارد.
مجسمه ها در حال پوسته پوسته شدن هستند. جلای سطح آنها در حال محو شدن است و اگر این روند ادامه یابد، بزودی اثری از این سربازان جاودان نخواهد ماند؛ اما به نظر می رسد شیمیدانان دانشگاه مونیخ در آلمان توانسته اند راه حل جدیدی برای این مشکل بیابند.
در روش استاندارد و رایج فعلی ، اجسام ظریف را در محلولی ویژه قرار می دهند تا چسب داخل آن رخنه کند و پس از خشک شدن ، یک لایه سخت تشکیل دهد، اما ملکول های این چسب بسیار بزرگند و در موادی مانند سطح جلاخورده این سربازان که منافذش با ملکول های آب پوشیده شده است ، کاربردی ندارد. به همین دلیل آنها از محلول متاکریلات هیدروکسی اتیل (HEMA)استفاده کردند.
این ملکول آلی که در ساخت پلاستیک کاربرد دارد، آنقدر ریز است که می تواند کوچکترین منافذ ایجاد شده در مجسمه را نیز پوشش دهد. سپس مجسمه ها به یک مرکز تحقیقات هسته ای منتقل شدند تا به وسیله یک شتابدهنده ، تحت بمباران الکترون های پرانرژی قرار بگیرند.
بدین ترتیب ، مایع نفوذی به یک پلیمر مستحکم تبدیل شد و لایه های پوسته پوسته شده را همانند چسبی قوی به یکدیگر چسباند. این کشف جدید مزایای زیادی نسبت به روشهای رایج دارد و مهمترین آن ، این است که تغییری در ظاهر اجسام ایجاد نمی کند. مواد رایج فعلی معمولا لایه ای براق روی سطح جسم ایجاد می کنند.
بدین ترتیب این ماده جدید، بهترین راه ممکن برای ترمیم اشیای باستانی است .