
شاید از این نظر شهرداری یا رسانهها مورد انتقاد قرار بگیرند که چرا به این راحتی فضا را در اختیار برندهای رنگارنگ خارجی قرار دادهاند، اما ظاهرا به لحاظ قانونی اشکالی بر کار آنها وارد نیست، ضمن این که سرانجام هزینههای شهر هم باید به گونهای تامین شود. اما میتوان تدبیری اندیشید که لااقل شرایط تبلیغات کالاهای ایرانی و خارجی در کشور یکسان نباشد. تسهیل تبلیغات کالاهای ایرانی حداقل در داخل کار دشواری نیست. اگر برندهای خارجی محصولاتشان را با تسهیلات بانکی با نرخ 2 تا 3 درصد تولید و روانه بازار ایران که هزینه دریافت تسهیلات در آن برای تولیدکنندگان دستکم 15درصد است میکنند، حداقل این امکان برای برندهای ایرانی در داخل کشور باید فراهم باشد که از یک سری تسهیلات در تبلیغ کالاهای خود بهره ببرند. کار دشواری نیست، براحتی میتوان امکان آن را فراهم کرد.
البته طرح این موضوع به معنی نادیده گرفتن بهرهوری پایین بخش مهمی از صنایع کشور و هزینه تمامشده بالای تولید محصولات داخلی در برخی حوزهها و سرپوش گذاشتن بر این معضلات نیست. به هر حال این مشکلات نیز باید در جای خود بررسی و برای آن راهکار پیدا شود. واقعا این مساله پرسیدنی است که پس از این همه سال چرا هنوز چند برند مطرح ایرانی که بتوانند تابلوهای تبلیغاتی شهر را از آن خود کنند وجود ندارد؟
در دنیایی که فقط برند فلان شرکت نوشابهسازی 70 تا 80 میلیارد دلار قیمتگذاری میشود، برندهای ایرانی چقدر میارزند؟ کسی در خلاقیت و توانایی تولیدکنندگان ایرانی تردید ندارد اما برندهای ایرانی چند بیلبورد تبلیغاتی را در پایتختهای سایر کشورها اشغال کردهاند؟
حمید اسدی
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
عضو دفتر حفظ و نشر آثار رهبر انقلاب در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
بهمناسبت نوزدهمین سالگرد تاسیس رادیو گفتوگو با مهدی شهابتالی، مدیر این شبکه گفتوگو کردیم
در گفتوگوی اختصاصی خبرنگار روزنامه «جامجم» در بیروت با حسن عزالدین، عضو بلندپایه حزبالله و نماینده پارلمان لبنان مطرح شد