مردم به سینما «سلام» کردند

روزهای سه‌شنبه و چهارشنبه این هفته، خانه سینما در مراسمی ویژه در 5 پردیس سینمایی و نیز سالن‌های سینما سپیده و چند شهر دیگر ایران، فیلم‌های برگزیده 13 دوره قبلی جشن خانه سینما را نمایش داد. این نمایش‌ها چند ویژگی مهم داشت؛ اول از همه نظم و ترتیب موجود در برنامه‌ها بود که سبب شد، مخاطبان با وجود حجم بسیار ناچیز تبلیغات، به تماشای این فیلم‌ها بیایند. دیگر این‌که ابتدای هر فیلم، دست‌اندرکاران آن با حضور در جمع مردم، به بیان نکاتی درباره فیلم می‌پرداختند و گاهی نیز کار به جلسه پرسش‌و‌پاسخ می‌رسید. از طرفی در فهرست فیلم‌های به نمایش درآمده در این سینماها آثاری بودند که حتی از سوی جشنواره فیلم فجر تقدیر شدند؛ اما هیچ‌گاه امکان نمایش عمومی پیدا نکردند.

فیلم «کودک و سرباز» و «عصر جمعه» ساخته رضا میرکریمی و مونا زندی، 2 فیلمی هستند که زمان ساخته شدن هیچ‌گاه نمایش عمومی داده نشدند؛ اما جالب است که اکران آنها در 2 سئانس یکی از پردیس‌ها با استقبال فراوانی مواجه شد. فیلمی مانند «بودن یا نبودن» هم که در اثر برخی سوءتفاهم‌ها در زمان نمایش بعد از 6 روز از اکران پایین کشیده شد، اثر دیگری بود که در این شب‌ها نمایش داده شد و مخاطبان فراوانی را به خود جلب کرد. گذشته از این مساله، فیلم‌های دیگر نیز هر یک برای مخاطبان خاطره‌آفرین و جذاب بودند. فیلم‌هایی که در طول 13 سال گذشته ساخته و نمایش داده شده بودند. از فیلمی تکان‌دهنده مانند شوکران تا کمدی عجیب و غریبی مانند مرد عوضی و فیلم شهر زیبای اصغر فرهادی.

بسیاری از این فیلم‌ها در زمان نمایش عمومی خود مورد توجه مخاطب قرار گرفته‌اند. برخی از آنها نیز در زمان نمایش از سوی مخاطبان درک نشده‌اند یا شرایط تماشای آنها به گونه‌ای بوده که مخاطب ارتباط خوبی با فیلم برقرار نکرده؛ اما تجربه چنین برنامه‌ای نشان می‌دهد بسیاری از فیلم‌های ارزشمند سینمای ایران با چند بار دیدن، کهنه و تکراری نمی‌شوند و نمایش آنها در مقاطع مختلف زمانی همچنان می‌تواند تجربه‌ای شیرین و دلپذیر باشد. این تجربه را تماشاگران فیلم‌های مختلف این دو شب از کاغذ بی‌خط گرفته تا مصائب شیرین و سربازهای جمعه، تا آژانس شیشه‌ای و کافه ستاره و عروس آتش و فیلم‌های دیگر احساس کردند. شاید این پیشنهاد که یک سالن در شهری مانند تهران در یک سئانس برگزیده در هر هفته به نمایش یکی از فیلم‌های خاطره‌انگیز سینمای ایران بپردازد، پیشنهاد بدی نباشد.