خواسته های عشایر از دولت موارد متعددی را شامل می شود که به اختصار به بیان آنها می پردازیم:
1- ارزان کردن ارزاق عمومی و کنترل بازار.
2- اسکان عشایر.
3- تسهیلات و امکانات زندگی از قبیل آب ، برق ، مسکن ، حمام و مدرسه.
4- عمران و آبادی در منطقه.
5- امکانات آموزشی و ادامه تحصیل.
6- تامین آب بهداشتی و آشامیدنی در ییلاق و قشلاق.
7- ارائه خدمات بهداشتی و پزشکی.
8- زمین برای کشت و کار و مرتع.
9- فروش علوفه و خوراک دام به قیمت ارزان.
10- دریافت وام و ایجاد سیل بند ، جلوگیری از قطع درختان جنگل و...
مشکلات عمده عشایر
یکی از مشکلات عمده عشایر کوچ نشین ، در حال حاضر خشکسالی است . دلیل خشکسالی و فقر مراتع و خشکیدن چاههای دامداری و فقر اقتصادی ، بخشی از عشایر شهرستان مجبور به ترک محل زندگی شده اند و به سایر مناطق مهاجرت کرده اند. میزان خسارات وارده بر دام عشایر 54میلیارد ریال است و تاکنون بیش از 20هزار راس دام و 2هزار نفر شتر از عشایران تلف شده است . عده ای از عشایر برای حفظ گوسفندان خود مجبورند از کامیون استفاده کنند که کرایه این وسیله نقلیه بسیار گران است . از مشکلات دیگر عشایر، در حال حاضر زیر کشت رفتن مراتع عشایر توسط روستاییان است که آنها مجبورند جو و علوفه را به نرخ آزاد خریداری کنند. مراتع باقیمانده نیز به دلیل خشکسالی های متوالی در حال کاهش بازدهی مستمر هستند و در بعضی نقاط، در شرف نابودی هستند. لازم به یادآوری است که توسعه شهرنشینی ، رشد جمعیت ، افزایش سطح زیر کشت و دایر کردن کارخانه ، پادگان و غیره از عوامل کاهش مراتع عشایر است . از آنجا که دام ، تنها سرمایه عشایر است ، چنانچه از بین برود، سرمایه دیگری جایگزین آن نخواهد شد؛ لذا یکی از تبعات آن بیکاری است که از این حیث تعداد زیادی به رقم بیکاران کشور اضافه می شود و تبعات بیکاری که بر همگان مشخص است و از مهمترین مشکلات کنونی کشور است ، افزایش خواهد یافت . نیز از آنجا که عشایر بخش مهمی از گوشت کشور را تولید و تامین می کنند، از بین رفتن دامها، مساله ای است که بر وابستگی کشور به بیگانه تاثیر مستقیم خواهد داشت . بسته شدن این راهها، نامطلوب بودن امنیت ، بهداشت و آموزش به هنگام کوچ ، از مشکلات دیگر عشایر است . از طرف دیگر، طی برنامه دوم ، دولت مکلف شد تا 20هزار خانوار عشایر را اسکان دهد، که این طرح به دلیل عدم بررسی های لازم و اختصاص نیافتن بودجه راکد مانده است . در حال حاضر، مهمترین مشکل عشایر سازمان محیطزیست است که پشت درهای بسته برای عشایر تصمیم گیری می کند و به بهانه حمایت از حیوانات وحشی همچون کبک ، جان میلیون ها راس دام عشایر را به خطر انداخته است . با ارزیابی زندگی کوچ نشینان و عشایر، براحتی قابل تشخیص است که مراتع ، اصلی ترین رکن حیات این گروه است که هر روز محدودتر و فرسوده تر می شود. این راهها که مسیر کوچ و تحرک دایمی آنان بوده است ، بتدریج از بین می روند و نیروی انسانی عشایر کوچ رو نیز به علل متفاوت ازجمله افزایش تعداد نیروی انسانی و بالارفتن سطح توقع نسبت به مشاغل جدید، کمتر می شود. توجه به مشکلات این گروه به منظور جلوگیری از افزایش بیکاری و جلوگیری از کاهش تولید گوشت ، پشم ، لبنیات و... ضروری است .