آن هم فقط بلد بود به شاگردانش یاد بدهد که در آسمان باز شده و شماها افتادهاید پایین! من هم دلم را زدم به دریا و ثبتنام کردم. یک سال در باد و باران و زیر آفتاب سوزان رفتم و آمدم. شبها از خستگی پشت در خانه نشستم و چندباری هم تحت تعقیب گله سگهای ولگرد قرار گرفتم اما نشد که نشد! دیگر داشتم برای همیشه رویایم را میبوسیدم و کنار میگذاشتم که فرشته نجاتم را یافتم! یوتیوب جایی بود که دیگر زبان که هیچ، میتوانستم هر علمی را میخواستم یاد بگیرم. جایی که میتوانستم با آموزشهای جذاب و معلمهای بومی هر سرزمین آموزش ببینم. اولش سخت بود که در آن فضای رنگارنگ و محتواهای گوناگون، خودم را جمع و جور کنم و داشتم هدف اصلیام را به کل فراموش میکردم اما کمی بعد نهتنها زبان انگلیسی بلکه یادگیری زبان چینی را آغاز کردم که روزی فکر میکردم سخنورانش آدم فضایی هستند. یوتیوب با تمام خوبیها و بدیهایش تا امروز معلم خوبی برایم بوده. کلاس درسی با رشتههای نامحدود، بدون اینکه از اشتباه کردن خجالت بکشم یا نگران نمره و نگاههای سنگین باشم. جایی که فهمیدم یاد گرفتن فقط به کنجکاوی و کمی جرأت نیاز دارد. حالا هر بار که زبانی ناآشنا میشنوم، بهجای ترس، لبخند میزنم و به استقبال دنیای جدید میروم.