در کشور ما نیز، در دوران هشتساله دفاعمقدس که مورد تجاوز رژیم بعث عراق قرار گرفتیم، شاهد این انسجام و هماهنگی بودیم. محور اصلی شکلدهنده این انسجام و هماهنگی، حضرت امام خمینی رحمهاللهعلیه بودند که رهبری انقلاب و جامعه را برعهده داشتند و همه اجزای حکومت و ملت، حول محور هدایت ایشان حرکت میکردند.
در شرایطی که ما در آغاز جنگ، آمادگی کافی نداشتیم و رژیم بعث با حمایت شرق و غرب به کشور حمله کرده بود، درنهایت بهواسطه همین هماهنگی،نیروی مقاومت در برابر متجاوزشکل گرفت وتوانست دشمن راازسرزمینهای اشغالشده عقب براند، قدرت او را فرسوده سازد و مانع دستیابیاش به اهداف موردنظر شود؛ اهدافی که شکست آن، ضربهای بزرگ بر جبهه متحد شرق و غرب در آن زمان وارد کرد.
در دوران پس از جنگ تحمیلی، نوع جنگ تغییر یافت؛ دیگر با جنگ نظامی مواجه نبودیم بلکه جنگی اقتصادی، سیاسی و هجمهای همهجانبه علیه کشور جریان داشت. در این دوران نیز مردم ایران، با هدایت و رهبری حضرت آیتالله خامنهای، در برابر فشارهای سیاسی، اقتصادی و تحریمها مقاومت کردند و دشمنان علیرغم تمامی توطئهها و طرحها، نتوانستند به هدف خود یعنی فروپاشی نظام و تجزیه کشور دست یابند.
جنگ ۱۲ روزه، به عنوان واقعهای که هنوز ابعاد گسترده و پیچیده آن بهطور کامل بازگو نشده و چه بسا شناخت ابعاد واقعی آن سالها زمان خواهد برد، با بهرهگیری از همه توان نظامی دشمن بهوقوع پیوست؛ آنها اطمینان داشتند که با این ضربه، ایران را به ورطه اضمحلال و چندپارچگی خواهند کشاند اما چنین اتفاقی رخ نداد.
عوامل متعددی در این پیروزی نقش داشتند اما یکی از مهمترین آنها شکلگیری اتحاد ملی حول محور رهبری بود. رهبری نظام با شجاعت، تدبیر و هوشمندی توانستند صدمات اولیه را جبران کنند، نیروهای جایگزین را سامان دهند و جنگ را با قدرت کامل مدیریت نمایند. این مدیریت در تمامی عرصهها جلوهگر شد و وحدت ملی در همه زمینهها خود را نشان داد؛ وحدتی که حول پرچم و محور رهبری شکل گرفت.
یکی از جلوههای برجسته این وحدت، عملکرد رسانهها در این مقطع بود. با وجود اختلافنظرهای طبیعی میان نیروهای سیاسی، دشمن روی همین تفاوت دیدگاهها حساب باز کرده و تلاش داشت در زمان حمله، اختلافات را تشدید کند؛ بهویژه در عرصه رسانهای اما بهمحض وقوع حمله، هوشیاری ملی شکل گرفت و رسانههای کشور با کنار گذاشتن اختلافات، دفاع از ایران را بهعنوان امری ملی و مقدس در صدر فعالیت خود قرار دادند.
درنتیجه، صدای واحد و پیام یگانهای ازرسانههای ایران دربرابر دشمن شنیده شدو این انسجام،موجب حیرت و سرخوردگی شدید دشمن شد؛ چراکه در محاسبات آنان، چنین وحدتی پیشبینی نشده بود. در این میان، بهویژه صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران نقش درخشانی ایفا کرد؛ اطلاعرسانیها رابهموقع انجام داد، روایت اول را در زمینه جنگ و هجمه دشمن منتشر کرد و همزمان، پاسخهای قاطع و ضربات مهلک نیروهای مسلح را با دقت و تعهد به اطلاع مردم رساند.
صداوسیما تنها رسانهای بود که از سوی دشمن، یکی از اهداف نظامی به شمار میرفت و درنهایت نیز مورد حمله مستقیم قرار گرفت. البته در اینجا نیز دشمن شکست بسیار سنگینی را متحمل شد؛ با شجاعتی که کادر صداوسیما از خود نشان دادند ـ چه آنان که روی صحنه بودند و مردم مستقیما مشاهدهشان میکردند و چه آنانی که در پشت دوربین و پشت صحنه، به عنوان کادر عمومی صداوسیما فعالیت میکردند.
ما حتی یک لحظه آنتن را از دست ندادیم و این واقعا باید در تاریخ رسانههای جهان به عنوان روزی بزرگ و واقعهای تاریخی، ثبت و ماندگار شود. علیرغم حمله وحشیانه صهیونیستها که گمان میکردند با آن، آنتن صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران حداقل برای چند روز قطع خواهد شد، مشاهده کردند که حتی مجری ما در آن لحظه ابتدا از جای خود تکان نخورد و با شجاعت، در برابر این حمله رجزخوانی کرد و بلافاصله برنامهها بدون لحظهای قطع ادامه یافت.
این واقعه، درواقع خون تازهای به رسانههای ما دمید؛ در تمامی خبرگزاریها، سایتها و مجموعههای رسانهای کشور، روحی تازه از شجاعت، مقاومت، دلیری، دلاوری و امیدواری جاری شد. همه رسانهها بهصورت یکپارچه عمل کردند؛ در جهت تقویت روحیه ملی، تثبیت روحیه مقاومت در برابر دشمن، و امید دادن به مردم ایران که ما پیروز خواهیم بود و پیروز میشویم.
این صرفا شعار نبود؛ بلکه در عمل مشاهده کردیم که دشمن با وجود برنامهریزیهای بسیار طولانی و امید فراوان به فلجکردن ایران، پس از حدود ۱۲ روز در برابر هجمه و حملات سنگین موشکی ما تاب نیاورد و درخواست آتشبس کرد. حتی ورود مستقیم آمریکا به این جنگ نیز نتوانست به صهیونیستها کمکی کند. شجاعت رهبری ما، شجاعت نیروهای مسلح و شجاعت ملت ایران، آنان را به شکست واداشت و ناگزیر به درخواست آتشبس شدند.
امروز نیز میدانند اگر باردیگر مرتکب اشتباهی شوند، ضربه بسیار سنگینتری خواهند خورد. امید دارم که رسانههای ما ضمن حفظ مواضع اصولی خود، استمرار روند آگاهیبخشی به جامعه و توجه به مواضع انتقادی در برابر ضعفها و کاستیها، همچنان روحیه ملی را در خود حفظ کنند. همچنین چارچوبهای منافع ملی ایران را، همانگونه که در دوران جنگ رعایت کردند، همچنان رعایت نمایند.