گدایی با نقاب ۵ میلیاردی

در جریان طرح جمع‌آوری متکدیان ساری، یکی از بازداشت‌شدگان برای آزادی خود، وثیقه‌ای به ارزش پنج میلیارد تومان پرداخت کرد.

کد خبر: ۱۵۲۵۹۲۷

به گزارش جام جم آنلاین مازندران ،.در روزهایی که چهره شهر ساری از حضور پررنگ متکدیان حرفه‌ای زشت شده بود، دادستان مرکز استان با صدور ضرب‌الاجلی ۴۸ ساعته خواستار اقدام فوری برای جمع‌آوری این افراد شد.این تصمیم واکنشی به نارضایتی عمومی از چهره‌های ناهنجار و آزاردهنده‌ای بود که در چهارراه‌ها و معابر شهری با سوءاستفاده از احساسات مردم، به تکدی‌گری مشغول بودند؛ چهره‌هایی که نه نشانی از مظلومیت داشتند، نه بویی از نیاز.اما جالب است بدانید در جریان اجرای این طرح اتفاقی رخ داد که نگاه‌ها را به‌کلی دگرگون کرد، یکی از متکدیان بازداشت‌شده، برای آزادی خود وثیقه‌ای به مبلغ ۵ میلیارد تومان ارائه داد؛ رقمی که نه‌تنها حیرت‌انگیز بلکه نشانه‌ای از فعالیت‌های سودآور و غیرشفاف برخی متکدیان حرفه‌ای است.

مرتضی عطایی مدیر خدمات شهری شهرداری ساری، اعلام کرد: در اجرای این طرح با متکدیانی مواجه شدیم که سابقه چندین مرحله بازداشت داشتند، یکی از آنها پس از صدور قرار وثیقه پنج میلیارد تومانی توانست این مبلغ را پرداخت کند.این ماجرا نه فقط یک خبر بلکه تلنگری جدی به وجدان عمومی است که مهربانی اگر بدون شناخت و تأمل باشد گاه به خیانت تبديل می‌شود، خیانت به آن مادر بی‌پناهی که در سکوت نان شب ندارد و به آن کودک کاری که آرزویش یک دفتر نقاشی نه اسکناسی مچاله‌شده است.

علی‌اکبر عالیشاه دادستان مرکز مازندران هفته پیش درباره پاکسازی ساری از متکدیان تأکید کرده بود؛ هدف اصلی این طرح تفکیک افراد نیازمند واقعی از متکدیان سازمان‌یافته و برخورد قانونی با باندهایی است که با بهره‌برداری از کودکان، سالمندان یا افراد دارای معلولیت، درآمدهای کلان کسب می‌کنند.وی تصریح کرد: مبارزه با تکدی‌گری تنها با جمع‌آوری ظاهری پایان نمی‌یابد دستگاه قضایی در صورت احراز فعالیت‌های سازمان‌یافته، با شدت برخورد خواهد کرد.دادستان مرکز مازندران از شهروندان خواست در صورت مشاهده موارد جدید، از طریق سامانه ۱۳۷ شهرداری، موضوع را گزارش دهند تا اقدامات لازم صورت گیرد.کارشناسان اجتماعی نیز هشدار می‌دهند که کمک‌های بی‌هدف به متکدیان خیابانی، نه‌تنها مشکل فقر را حل نمی‌کند، بلکه به شکل‌گیری چرخه‌ای از سوءاستفاده و کلاهبرداری منجر می‌شود.

در این میان یک واقعیت مهم نباید فراموش شود؛ مهربانی همیشه در بخشیدن خلاصه نمی‌شود؛ گاهی چشم‌پوشی از کمک‌های نادرست خردمندانه‌ترین شکل یاری است؛ زیرا در برخی موقعیت‌ها ندادن کمک به ظاهر نیازمند یعنی جلوگیری از تداوم فریب و حمایت از کسانی که واقعاً به دست‌های گشوده ما نیاز دارند.

شاید وقت آن رسیده باشد که جامعه نگاه خود را به پدیده تکدی‌گری بازنگری کند و به جای کمک‌های احساسی در خیابان، از طریق نهادهای رسمی و خیریه‌های معتبر، دست یاری به سوی نیازمندان واقعی دراز کند.