پازل آشفته یک کمدی کژ

در کنار این موضوع، کج پیله هم مثل دیگر فیلم‌ها با انتشار تیزری در فضای مجازی سعی کرد تا مخاطبان را به تماشای فیلم وا دارد اما انتشار این تیزر خود به یکی از حواشی فیلم تبدیل شد که اکنون با این‌که بحث درباره آن کم شده اما سؤال‌های زیادی را پیش کشیده که در ادامه به آنها می‌پردازیم. 
   
شروع از پرده دوم
کج‌پیله داستان زنی به‌غایت پولدار و ستاره سینما به نام سیما زرپور (الناز شاکردوست) است که به‌واسطه پاپوشی که برای راننده او اسد (الناز شاکردوست) دوخته‌اند به او ظنین می‌شود و آن را با این‌که ۱۴ سال است می‌شناسد و اعتماد کامل به او دارد از کار اخراج می‌کند. همین عمل او باعث می‌شود تا کائنات انتقام اسد را بگیرد. هنگامی که او برای تبلیغ یک شامپو به صورت مردانه گریم می‌کند، این گریم او را در دنیای واقعی تبدیل به اسد می‌کند و کاراکتر سیما زرپور از حافظه دنیا پاک می‌شود؛ گویی که تاکنون اصلا وجود نداشته تا وقتی که سیما به اشتباه خود پی می‌برد. کج‌پیله به خودی خود عیب‌های زیادی دارد که نوشتن تمام آنها از حوصله خارج است اما مهم‌ترین ضعفی که داستان فیلم را تحت‌تأثیر قرار داده عدم کاراکترپردازی آن است. این فقدان پرداختن به شخصیت‌ها آنچنان پررنگ است که گویی فیلم از پرده دوم آغاز شده و یک‌سوم ابتدایی آن که شامل معرفی شخصیت‌ها و عمق دادن به آنها‌ست را از دست داده‌ایم و معدود دیالوگ‌های قاب‌هایی که قرار است کاراکترها را معرفی کند هم از پس چنین داستانی برنمی‌آید. 
   
راه کج کج‌پیله
نکته دیگر درباره کمدی کج‌پیله است؛ همان‌طور که پیش از این هم گفتیم این فیلم در ادامه دیگر فیلم علیمردانی قرار است طنزی انتقادی از کار دربیاید اما در ماموریت خود شکست می‌خورد که علت آن به تصمیم فیلمساز برمی‌گردد. علیمردانی درست زمانی که شخصیت اصلی داستانش از یک زن پولدار وارد قالب یک مرد متأهل که با فشارهای زندگی دست‌و‌پنجه نرم می‌کند و بستر را آماده کرده تا مانند کارگردانان بزرگ با شوخی، فقر را به استهزا بگیرد نوع شوخی خود را عوض می‌کند و کج‌پیله تبدیل می‌شود به کمدی‌های نوجوان‌پسندی که دوره‌اش گذشته است. اسد دروغین که نخستین‌بار می‌فهمد تبدیل به مرد شده، نیم‌تنه پایین خود را با وحشت نگاه می‌کند و همسرش (نعیمه نظام‌دوست) شب‌هنگام پس از این‌که دخترشان را به تختخواب برده روی تختخواب دنبال شوهرش می‌افتد که قولش را عملی کند! و سکانس‌هایی از این دست نه فقط کمدی نیست که مخاطب را نیز پس می‌زند.البته که اگر کج‌پیله را در فاصله‌ای بسیار دور نگاه کنیم که چیزی از پیرنگ داستان مشخص باشد و با توجه به سابقه علیمردانی در نویسندگی آثارش، باید گفت که این فیلمساز قلمی خوب در نویسندگی دارد اما این قلم در کج‌پیله به راه کج رفته است. این راه کج را هم می‌توان ناشی از این دانست که فیلمساز سعی کرده با فاصه گرفتن از خطی که تا امروز پی گرفته، خود را نزدیک به جریان معمول کمدی در سینما کند، جریانی که مشخص است علیمردانی از آن فاصله بسیاری دارد که این خود از نقاط مثبت این کارگردان است که بلد نیست مانند کمدی‌های مبتذل، فیلم بسازد. اما نزدیک شدن به این جریان با تولید کج‌پیله باعث شده حتی گاهی پایین‌تر از این‌گونه آثار قرار بگیرد.
   
پازل آشفته
بازی بازیگران این فیلم هم تکمیل‌کننده این پازل آشفته است؛ کج‌پیله با این‌که در تیم بازیگری خود نام‌های شناخته‌شده‌ای دارد اما در عمل انتظاری که از این تیم می‌رود برآورده نمی‌شود. الناز شاکردوست که در این فیلم در دو نقش ظاهر شده به‌عنوان کاراکتر محوری فیلم، بار اصلی داستان و موقعیت‌های کمدی بر دوش اوست. شاکردوست که تاکنون بازی‌های درخشانی را از او در فیلم‌هایی مانند شبی که ماه کامل شد یا علفزار شاهد بودیم در کج‌پیله چیز خاصی از او نمی‌بینیم و البته این نکته را نباید فراموش کرد کاراکتر‌های او در فیلم‌هایی که نام برده شد با شخصیت سیما فاصله‌ای کهکشانی دارد. 
همچنین وقتی الناز شاکردوست در قالب اسد قرار می‌گیرد، زمانی است که این نقش را باید در عین این‌که جدی بازی می‌کند در موقعیت‌های کمدی نیز قرار بگیرد. علیمردانی و شاکردوست برای رسیدن به فرمول کمدی در کاراکتر اسد تصمیم گرفته‌اند به‌جای خلق موقعیت روی حرکات غلو شده و اگزجره شاکردوست هنگام راه رفتن، روی دویدن او سرمایه‌گذاری کنند که نتوانسته آنگونه که باید و شاید موفق عمل کند.
دیگر بازیگری که نقش عمده‌ای در خلق کمدی این فیلم دارد نعیمه نظام‌دوست است. این بازیگر که توانست با شوخی‌های خود در برنامه جوکر، برند خود را به‌عنوان یک بازیگر طناز نوسازی کند، همان مسیر را پیش گرفته و شاهدیم که در هر برنامه و اثر نمایشی مثل فیلم کج‌پیله همان شخصیت را تکرار می‌کند و این تکرار و صدالبته نوع شوخی‌های او که انتقادهای فراوانی به آن وارد شده حتی جامعه هواداری او را نیز خسته و با انتقاد روبه‌رو کرده است. بازی وی آن‌قدر در این فیلم مصنوعی و بی‌کیفیت است که حتی عامه‌پسندترین مخاطبان سینما را هم که با هر فیلمی ارتباط می‌گیرند و وارد دنیای آن می‌شوند پس می‌زند و کج‌پیله را تبدیل به نمایش‌های کمدی کرده است. مثل سکانسی که اسد وارد خانه می‌شود و همسرش اصرار به گرفتن بوسه از او می‌کند؛ گویی که این کار عملی خاص است آن هم زمانی که قبل از اکران تمام تبلیغات فیلم بر گریم مردانه الناز شاکردوست تاکید دارد. دیگر بازیگران این فیلم مثل سروش صحت، نیما شعبان‌نژاد و... هم آن‌قدر خنثی هستند که نکته‌ای درباره آنها نمی‌ماند که گفته شود و گزافه نیست اگر ادعا شود که هر کسی توان بازی در آن نقش‌ها را داشت.

یک فیلم متفاوت!
از خود فیلم که گذر کنیم به حواشی آن می‌رسیم؛ حاشیه‌هایی که حتی از خود فیلم هم فراتر رفت و تهیه‌کنندگان و مسئولان سینمایی را وادار به واکنش و انتشار متن‌هایی درخصوص آن کرد. این حاشیه به وقتی برمی‌گردد که پخش‌کننده فیلم تیزری از رقص الناز شاکردوست در قامت شخصیت اسد تهیه کرد که همراه با پست‌های تبلیغاتی نظام‌دوست و شاکردوست برای فیلم به شکل گسترده‌ای در فضای مجازی منتشر شد که واکنش‌های منفی‌ای در پی داشت و در قدم اول علی سرتیپی، پخش‌کننده فیلم را به واکنش وادار کرد.
سرتیپی در یادداشتی عنوان کرد: بخشی از تصاویر پخش شده در فضای مجازی به نسخه‌ای که قرار است در سینما اکران شود ارتباطی ندارد. او افزود: با اکران کج‌پیله، بعد از مدت‌ها فیلمی متفاوت از دیگر فیلم‌های طنز اکران خواهد شد و ویژگی‌هایی دارد که برای نخستین‌بار روی پرده سینما می‌بینیم. پس از آن بود که مجتبی بهزادیان، مدیرکل دفتر نظارت بر عرضه و نمایش فیلم سازمان سینمایی با ارائه توضیحاتی از فضای به‌وجود آمده ابراز تاسف کرد و افزود: این تصاویر که بخش‌های اصلاح شده فیلم است در صفحه شخصی یکی از عوامل فیلم منتشر شد که با تذکر به تهیه‌کننده و پخش‌کننده، اقدامات لازم صورت گرفت و حذف شد. وی ادامه داد: طبق اخطار به تهیه‌کننده و پخش‌کننده فیلم مذکور مقرر شد دفتر پخش به‌سرعت نسبت به جمع‌آوری این تصاویر اقدام کند و در گفت‌و‌گویی نیز این موضوع رسانه‌ای شد. بهزادیان در پایان با تاکید بر این‌که سازمان سینمایی در کنار خانواده نجیب سینمای ایران است، گفت: در مجموعه سازمان سینمایی تلاش داریم فیلم‌های سینمایی با کمترین سوءتفاهم در فضای اجتماعی ایران فرصت نمایش عمومی پیدا کنند و این مهم محقق نخواهد شد مگر این‌که سازندگان آثار سینمایی، قواعد و ضوابط اکران در سینمای ایران را رعایت کرده و به مشورت‌های فنی و سینمایی دستگاه نظارت احترام بگذارند.
اما فیلم اکران و مشخص شد که تیزر نه تنها بی‌ارتباط با فیلم نبود که برگرفته از قلب فیلم و مهم‌ترین سکانس فیلم بود و در سینماها نیز اکران شد. حالا با وجود چنین واکنش‌هایی این سؤال پیش می‌آید آیا فیلم واقعا اصلاح شده است؟ آیا نسخه‌ای غیر از آنچه اجازه نمایش گرفته در سینما اکران شده یا ماجرایی دیگر در جریان است؟ ماجرا هر چه که باشد به قول علی سرتیپی با کمدی متفاوتی روبه‌رو هستیم اما مهم است که این تفاوت چه باشد.