استرالیا یکی از کشورهای انگلوساکسون نزدیک به قاره سبز توسط پاریس تحت فشار است تا به تلاش امانوئل مکرون برای به رسمیت شناختن دولت فلسطین بپیوندد؛ رئیسجمهور فرانسه بهدنبال حمایت جهانی برای یک پیمان صلح جدید حول محور مسأله فلسطین است.سخنگوی وزارت امور خارجه فرانسه در بیانیهای تأیید کرد که این کشور در حال همکاری با شرکای بینالمللی از جمله استرالیا برای پیشبرد چهار اولویت خود در نشست نیویورک از ۱۷ تا ۲۰ ژوئن
(۲۷ تا ۳۰ خرداد) است. این اولویتها شامل به رسمیت شناختن دولت فلسطین، عادیسازی روابط با کشورهای منطقه، اصلاح تشکیلات خودگردان فلسطین و خلعسلاح حماس است.به نقل از گاردین، شایعاتی وجود دارد که دیپلماتهای فرانسه به همراه عربستان سعودی ریاست مشترک کنفرانسی را بر عهده خواهند داشت و قصد دارند از این کنفرانس برای به رسمیت شناختن فلسطین استفاده کند تا روند صلح در باریکه غزه را سرعت ببخشند.
مکرون هفته گذشته گفت که به رسمیت شناختن فلسطین «نه فقط یک تکلیف اخلاقی» بلکه «یک ضرورت سیاسی» است و از کشورهای اروپایی خواست اگر بحران انسانی در غزه ادامه یابد «موضع جمعی خود را در ساعات و روزهای آینده» در قبال اسرائیل سختتر کنند.درواکنش به تحرکات اخیر کاخ الیزه، مایک هاکبی سفیر آمریکا در اراضی اشغالی به اصحاب رسانه گفت: «اگر فرانسه واقعا خواستار تشکیل دولت فلسطین است، پیشنهادی دارم؛ بخشی از سواحل ریویرا در فرانسه را به فلسطین اختصاص دهند و دولت فلسطین را آنجا تأسیس کنند.» درهمین راستا، سخنگوی وزارت خارجه رژیم صهیونیستی در واکنشی شدیداللحن به اظهارات اخیر امانوئل ماکرون، رئیسجمهور فرانسه خاطر نشان کرد: «جنگ صلیبی مکرون علیه کشور یهود ادامه دارد. او به واقعیتها بیاعتناست. بهجای فشار بر تروریستهای جهادگرا، مکرون میخواهد با دادن کشور فلسطین، به آنها پاداش دهد. بیتردید، روز ملی مکرون هفتم اکتبر خواهد بود. او اکنون در حالی خواهان تحریم اسرائیل شده که ما در چندین جبهه هدف حملات نابودگرانه قرار داریم.»
تغییر قریبالوقوع موضع کانبرا
گمانهزنیها درباره تحول در موضع دولت فدرال استرالیا هفته گذشته پس از آن شدت گرفت که آنتونی آلبانیز، نخستوزیر استرالیا محاصره رژیم صهیونیستی بر ارسال غذا و کمک به غزه را به عنوان «رذیلت» محکوم کرد که شدیدترین انتقاد او از دولت بنیامین نتانیاهو تاکنون محسوب میشود.آلبانیز افزود: «غذا و کمک به مردم نیازمند در محاصره بایستی ارسال شود.» او ادامه داد: «اینکه یک دولت دموکراتیک تامین مایحتاج را متوقف کند، رذیلت است.» درهمین راستا، سخنگوی وزیر امور خارجه، پنی وونگ، اعلام کرد که استرالیا «در حال تعامل با کشورهای سازماندهنده و شرکا پیش از کنفرانس» است.وونگ افزود: «کنفرانس راهحل دو دولتی نقش مهمی در پیشبرد مسائل سیاسی، اقتصادی و امنیتی دارد که باید برای اجرای راهحل دو دولتی پایدار و ماندگار به آنها پرداخته شود.» پیشتر وزارت امور خارجه استرالیا ادعا کرده بود: «دیگر به رسمیت شناختن دولت فلسطین را فقط به عنوان مرحله پایانی مذاکرات نمینگرد، بلکه آن را روشی برای ایجاد حرکت به سوی راهحل دو دولتی میداند.»
بازگشت فرانکها به غرب آسیا
فرانسه در سالهای اخیر بیش از ۵۰۰ میلیون یورو برای پروژههای صلح و توسعه در منطقه شام بودجه مستقیم اختصاص داده است. این کشور همچنین در سال ۲۰۲۴ بیش از ۳۰ دیدار و نشست دیپلماتیک با کشورهای منطقه و بازیگران بینالمللی برگزار کرده تا حمایت از راهحل دو دولتی و کاهش تنشها را تقویت کند. در همین مدت، فرانسه با همکاری عربستان سعودی، ریاست مشترک کنفرانس بینالمللی صلح در خاورمیانه را بر عهده داشته که بیش از ۷۰ کشور در آن حضور داشتهاند.از ابتدای سال ۲۰۲۵، فرانسه بیش از ۱۵ مأمور دیپلماتیک ویژه به منطقه غرب آسیا اعزام کرده تا به دنبال راهکارهایی برای پایان دادن به بحران انسانی و گسترش همکاریهای امنیتی باشد. این کشور همچنین برنامهریزی کرده تا در سال جاری، بیش از ۱۰۰ میلیون یورو کمکهای اضطراری و بازسازی را به مناطق آسیبدیده ارسال کند. میزان مشارکت فرانسه در این حوزه، به عنوان یکی از بالاترین کمککنندگان مالی و سیاسی در غرب آسیا شناخته میشود.سرمایهگذاری مستقیم خارجی (FDI) فرانسه در غرب آسیا در سالهای اخیر روندی رو به رشد داشته است. در سال ۲۰۲۳، فرانسه با سرمایهگذاری ۱/۱ میلیارد دلاری در امارات متحده عربی، سهم ۴/۷ درصدی از کل پروژههای سرمایهگذاری جدید در این کشور را به خود اختصاص داد. این سرمایهگذاریها عمدتا در بخشهای فناوری، انرژی، زیرساخت و خدمات مالی متمرکز بوده است.
موانع پیشروی مکرون
فرانسه در صورت به رسمیت شناختن رسمی دولت فلسطین، با فشارهای شدید سیاسی از سوی رژیم صهیونیستی و متحدان کلیدی آن، بهویژه آمریکا مواجه خواهد شد؛ چنین تصمیمی میتواند روابط امنیتی و اطلاعاتی فرانسه با برخی کشورهای غربی و منطقهای را تضعیف کرده و حتی واکنشهای تلافیجویانه اقتصادی یا دیپلماتیک در پی داشته باشد. همچنین، برخی گروههای لابی حامی رژیم صهیونیستی در فرانسه ممکن است موجی از فشار داخلی علیه دولت به راه اندازند.در تحلیل روابط لندن و پاریس، نمیتوان نقش آمریکا را نادیده گرفت. انگلستان همواره در چارچوب بهاصطلاح «روابط ویژه» با آمریکا، بخشی از سیاست خارجی خود را با هماهنگی یا ملاحظه خواست و نگرش کاخ سفید تنظیم کرده است. در این راستا، لندن و کشورهای مشترکالمنافع (مانند استرالیا) غالبا ترجیح دادهاند از اتخاذ مواضعی که ممکن است در تقابل با سیاستهای واشنگتن قرار گیرد، اجتناب کند.درجمعبندی میتوان گفت که فرانسه در تلاش برای ایفای نقشی مستقل در مسأله فلسطین با موانع متعددی مواجه است. از یک سو، فشارهای آمریکا مانعی برای اتخاذ مواضع قاطع ضد اسرائیلی است و از سوی دیگر، لابیهای صهیونیستی در داخل فرانسه بر سیاستگذاران تأثیرگذارند. افزون بر این، انگلیس بهدلیل روابط ویژه با واشنگتن، حاضر به همراهی با ابتکارات پاریس نیست. این عوامل موجب محدود شدن دامنه عمل فرانسه در پرونده فلسطین شدهاند.
فشار افکارعمومی
جامعه مسلمانان فرانسه در حمایت از آرمان فلسطین اقدامات گستردهای انجام داده و در برابر لابیهای صهیونیستی فعالانه مقاومت کرده است. گروههایی مانند «کمیته خیریه و امداد به فلسطینیان» (CBSP) از سال ۱۹۹۰ به ارائه کمکهای انساندوستانه به فلسطینیان در غزه، کرانه باختری و اردوگاههای پناهندگان در اردن و لبنان پرداختهاند. همچنین، «اتحادیه دموکراتهای مسلمان فرانسه» (UDMF) در تلاش است صدای مسلمانان را در سیاستهای داخلی فرانسه تقویت و از حقوق فلسطینیان دفاع کند.