در ایران مردم با آمدن ماه مبارک رمضان به این بهانه دور هم جمع میشوند و نیازمندان را اطعام میدهند. مشخصه واضح این ماه در کشور ما نسبت به برخی کشورهای اسلامی دیگر، تجلیل و ستایش از امیرالمومنین است. از طرفی هم امسال همزمان با ماه مبارک رمضان، عید نوروز است که با فرهنگ شیعه کاملا پیوند خورده. تقارن این دو با یکدیگر فرصتی برای جبران ضربات وارد شده بر حیات اجتماعی است. اکنون این تقارن فرصتی است تا دورهمیها و صلهارحام دوباره ترمیم و احیا شود وبه نوعی به بازاندیشی در واقعیت اجتماعی و بازگرداندن آن به جامعه ایرانی که این روزها بسیار نیازمند آن است، منجر شود.آنچه اهمیت دارداین است که نگرش ما به آیینها در کشور باید بر پایه تجربه بشری باشد چراکه همه آیینها از جمله عید نوروز، یلدا، چهارشنبهسوری، جشن مهرگان و... هیچگاه با اسلامی بودن جامعه ما در تعارض نیست. باید توجه داشته باشیم که بیمهری به این آیینها،تحت تأثیر نگرشهای روشنفکرانه مذهبی یا غربی میتواند منجر به جایگزینی آنها با آیینهای غربی مانند کریسمس و هالووین شود. این موضوع تهدیدی جدی برای هویت ایرانیان است. بنابراین افرادی که این آیینها را منع کردند صدمات جدی بر فرهنگ ایرانی وارد کردند و اکنون اقبال برخی از ایرانیها نسبت به آیینهای غربی هم محصول همین بیمهریها به آیینهای ملی است. بسیار مهم است که بدانیم آیینهای ملی و مذهبی ما سرمایهها و ذخایر فرهنگی ایرانیان هستند و هرنوع بیمهری به اینها خیانت به هویت ملی و مذهبی ماست.
علی انتظاری | جامعهشناس