ازسال۱۹۳۶که این قیام شکل گرفت، با توجه به قدرت رسانهای غرب برای تحریف تاریخ، شاهد هستیم که امروز این فرهنگ مقاومت وآزادیخواهی درجهان معاصر تسری یافته وبا توجه به جنایتهای اخیر رژیم صهیونیستی درغزه، چهره کودککش این رژیم غاصب توسط اهالی فرهنگ و هنر بهخوبی به جهانیان شناسانده میشود. برکسی پوشیده نیست که یهودیان و افکار تندرو آنها در جهان معاصر به وسیله سیطره بر رسانههای هنری محقق شده و به وسیله همین قدرت رسانهای تاکنون به مظلومنمایی اقدام کردهاند، در حالی که جنایتهای خود را از رسانهها حذف و تلاش کردند که جای ظالم و مظلوم راعوض کنند. اما همانگونه که رهبر معظم انقلاب در آستانه روز جهانی قدس وعده داده بود که امسال شاهد روز متفاوتی با حضور تمامی آزادیخواهان جهان هستیم و این وعده باراهپیماییهای مختلف مردم جهان در روز قدس محقق شد. دراین گزارش نگاهی میکنیم به تسری فرهنگ مقاومت در میان جامعه فرهنگ وهنر جهان که امروز درتلاش هستند تا پای این رژیم جنایتکار را از صحنه مجامع فرهنگی و هنری حذف کنند.
مستقلها از هالیوود سر برآوردند
با وجود مشکلاتی که سالهاست بر سر راه دفاع هنرمندان از مردم فلسطین قرار دارد و با توجه به سیطره یهودیان تندرو بر سینما که هیچ موضوعی را علیه منافع قوم خود برنمیتابند و طی سالیان متمادی امکان حذف و بیکاری هنرمندان مدافع حقوق ملت فلسطین را اجرا کردهاند، اما هنرمندان بینالمللی همچنان در موقعیتهای مختلف، صدای اعتراض خود را علیه جنگ و نسلکشی فلسطینیها در غزه بلند کرده و از زندگی مردم جنگزده فلسطین دفاع میکنند.پس از طوفانالاقصی بسیاری از سینماگران جهان به حمایت از این فرهنگ مقاومت مردم فلسطین که بیش از هفت دهه تحت اشغال و ظلم قرار داشتند، برخاستند و با شروع جنایتهای اسرائیل علیه مردم غزه با کودکان و زنان مظلوم فلسطینی همنوا شدند. اولین جرقه حذف اسرائیل از مجامع سینمایی از بهمنماه سال گذشته در جشنواره فیلم ساندنس آمریکا زده شد.راهپیمایی صلحآمیز جمع بزرگی از هنرمندان حاضر در جشنواره مستقل فیلم ساندنس آمریکا برای حمایت از مردم غزه در این رویداد با همراهی و همدردی رسانههای سینمایی و غیرسینمایی همراه شد و بازتاب جهانی یافت. جشنواره قدیمی و معتبر ساندنس که به نمایش فیلمهای هنرمندان مستقل و غیرتجاری دنیا اختصاص دارد و در نقطه مقابل تولیدات بلاکباستری هالیوود اداره میشود، توسط رابرت دنیرو بنیان نهاده شده که یکی از ستارههای جهانی است که همواره علیه مواضع اسرائیل موضع میگیرد.دنیرو که پیش از این با آغاز جنگ غزه اظهارات تندی علیه حمایت آمریکا از اسرائیل گرفته و گفته بود: «مقصر اصلی این ماجرا آمریکاست؛ مطمئن باشید اگر آمریکا از اسرائیل حمایت نمیکرد، تلآویو هرگز جرات دستزدن به چنین اقدامی را نداشت». او در جشنواره ساندنس حضور فیلمسازان، بازیگران و فیلمنامهنویسان در راهپیمایی علیه جنایت رژیم صهیونیستی را نقطهعطفی برای این رویداد مستقل سینمایی دانست.این راهپیمایی در کنار برنامه نمایش فیلم و جلسات گفتوگو با هنرمندان صورت گرفت و اکثر فیلمسازان، بازیگران و فیلمنامهنویسان حاضر در این جشنواره و با استقبال روشنفکران، نویسندگان و فعالان مدنی حاضر در این شهر روبهرو و همراه شدند.هنرمندان با شعار مترقی «بگذار غزه زندگی کند» این اجتماع پرشور را برگزار کردند و در خیابان معروف مین استریت راهپیمایی ضدجنگ را برگزار کردند. در زمان برپایی این راهپیمایی حتی بسیاری از اهالی اوتا هم به این رویداد پیوسته و همراه هنرمندان صلحطلب و ضدجنگ، شعار دفاع از برقراری آتشبس در منطقه جنگزده غزه را دادند. نکته جالبتر این راهپیمایی همراهی اداره اتوبوسرانی با برگزارکنندگان این مراسم بود. این در حالی است که هنرمندان به این نکته اشاره کردند که برپایی مراسم نه رویدادی از سوی خود جشنواره و مسئولان آن که حرکتی خودجوش از سوی هنرمندان حاضر در ساندنس بوده است. نکته جالب دیگر مراسم، حضور اسرائیلیهای ضدجنگ و گروهی از خانواده و بستگان گروگانهای اسرائیلی بود که عقیده داشتند نتانیاهو علاقهای به نجات جان آنها نداشته و فقط درپی برآورده کردن خواستههای جنگطلبانه خود است.برپاکنندگان مراسم در بیانیه اینستاگرامی خود نوشتند: «پارکسیتی، خانه فیلمها و تولیدات مستقل سینمایی و جشنوارههای مستقل در خاک آمریکاست. سالانه هزاران نفر از سراسر کشور و بقیه نقاط دنیا، خودشان را به این مکان میرسانند تا شاهد آثار مستقل و غیرتجاری سینمایی باشند. فیلمهای نمایش دادهشده در اینجا بهدنبال بیان دغدغههای عمومی مردم سراسر جهان است و کسانی که این فیلمها را میسازند، افرادی دغدغهمندند که نمیتوانندنسبت به مسائل مختلف سیاسی واجتماعی بیتفاوت باشند. برپایی راهپیمایی به نفع غزه هم درهمین راستا صورت میگیرد و ما میخواهیم همگان بدانند در کنار مردم فلسطین هستیم.»
سخنگوی جشنواره ساندنس در رابطه با این راهپیمایی چنین گفت: «ما کاملا متوجه هستیم که راهپیمایی فوق با چه هدفی برپا شده و قصد دارد در محیطی صلحآمیز، یک خواسته انسانی را مطرح کند. درحالی که این حرکت با دخالت جشنواره برگزار نشد اما حفظ امنیت و اجرای بیدردسر آن از جمله وظایف ما بوده است. مسئولان جشنواره همیشه به دیدگاه هنرمندان حاضر در آن احترام گذاشته و تمام تلاش خود را به کاربرده تا آنها بتوانند در فضایی آرام و بیتنش حرفهایشان را بیان کنند.»
دومینوی سقوط صهیونیستها
پس از حرکت جهانی فیلمسازان در جشنواره ساندنس بود که موضعگیری چهرههای سینمایی شدت و حدت بیشتری به خود گرفت. با وجود آنکه برخی از تهیهکنندگان هالیوودی تلاش کردند چنین صدایی را در میان جامعه سینمایی خفه کنند و با حذف ملیسا باررا یکی از بازیگران اصلی فیلم «جیغ ۷» و سارا رامیرز از سریال «و درست مثل آن» شبکه اچبیاو، بهدلیل حمایت از فلسطینیها و درخواست برای قطع فوری جنگ و کشتار مردم غزه، آنها را از این پروژه سینمایی و تلویزیونی اخراج کردند. اما صدای سینماگران مستقل بیش از پیش بلند شد. بر همین اساس ماهرشالا علی، بازیگر رنگینپوست و آفریقاییتبار به حمایت از یکی از شاعران فلسطینی، برخاست. الیور استون، فیلمساز معترض آمریکایی که در ساختههایش میلیتاریزم و نظامیگری دولتمردان آمریکایی را همواره زیر سؤال برده، نیز از جمله چهرههای سرشناسی بود که صدایش را در اختیار مردم بیدفاع فلسطین در محدوده نوار غزه گذاشته و در دفاع از آنان چندین گفتوگو داشت.این هنرمند موضوع جنگ غزه را نوعی نسلکشی ارزیابی کرده و عقیده دارد ارتش صهیونیستی در حال پاکسازی قومی فلسطینیان است و به بهانه حمله حماس به خاک اسرائیل، سیاست قدیمی و همیشگی خود را که نابودی ملت فلسطین است، دنبال میکند. به گفته استون: «اسرائیل بهشکلی غیرقانونی بمب اتم در اختیار دارد. بنیامین نتانیاهو یک بدمن/ آدم بد کامل است. تاکنون چنین قصابی و کشتاری را در غزه شاهد نبودهام. نمیدانم و نمیتوانم بفهمم که آنها چگونه میتوانند فلسطینیان را اینگونه بکشند. با چنین اقداماتی دیگر کسی نمیتواند در دفاع از اسرائیل سخنی بگوید. ما بهشدت نیازمند آن هستیم که به این وضعیت خاتمه بدهیم.»
همچنین گروهی از فیلمسازان معتبر و نامتعارف جهانی از آکی کوریسماکی، بلا تار و کلر دنی فیلمسازان اروپایی گرفته تا ریوسکه هاماگوچی و کیوشی کوروساوای ژاپنی و تعدادی دیگر از نامهای بزرگ صنعت سینما از پنج قاره جهان نگرانی خود را از ادامه جنگ و نسلکشی فلسطینیها ابراز کردهاند. این هنرمندان طی بیانیه اعلام کردند:« آنچه اکنون در غزه در حال رخ دادن است، بیتردید قتل عام همهجانبه و شدیدی است که روزانه دهها کودک و زن بیگناه را میکشد و حداقل شرایط بقا و ادامه حیات یک ملت را از بین میبرد؛ از همینرو، ما امضاکنندگان این نامه درخواست قطع فوری بمباران غزه و ایجاد دوباره کریدورهای انساندوستانه برای انتقال غذا و دارو به غزه را داریم.»
بلا تار،کلر دنی،آکی کوریسماکی، آپیچاتپونگ ویراستاکول،ویکتور اریسه، رادو ژوده،نداو لاپید، پدرو کاستا، ریوسکه هاماگوچی، روبر گدیگیان، کیوشی کوروساوا، لوران کانته، کلر سایمون، جیا ژانکو، ریتی پان، لاو دیاز، کریستین پتزولد، سدریک کان، وانگ بینگ، والتر سالز، ایرا ساکس و آندره تشینه ازجمله سینماگران سرشناسی بودند که این نامه را امضا کردهاند.
دومین صنعت فیلمسازی جهان در کنار ملت فلسطین
اما عیار انسانهای آزاده با وجدانهای بیدار در بزنگاهها و موقعیتهای خطیر، بحرانی و نیازمند کنشگری، خود را نشان میدهد.
پس از سینماگران آمریکایی و اروپایی، سینمای بالیوود هند بهعنوان دومین صنعت سینمای جهان همگام و همصدا با برخی ستارگان سینمای جهان، فریاد آزادیخواهی سر دادند و در حمایت از مردم و بهویژه کودکان غزه، نسبت به رژیم کودککش و غاصب صهیونیستی اعلام انزجار کردند.
شاهرخخان از محبوبترین ستارههای بالیوود که همواره واکنشهای درست و بهموقعی درباره مسائل اجتماعی و سیاسی دارد، اعلام کرد: «کشتار کودکان و قربانی کردن آنها، مناقشه فلسطین را حل نخواهد کرد.»
سلمانخان یکی دیگر از ستارگان بالیوود نیز با توجه به موج جنایات رژیمصهیونیستی، به حمایت از غزه پرداخت و اعلام کرد در کنار مردم فلسطین ایستاده است.
البته اعلام نفرت و انزجار از رژیمصهیونیستی فقط محدودومنحصر به ستارههای مسلمان سینمای هند نبود و پیروان دیگر ادیان هم با صراحت و شجاعت طرف حق و حقیقت را گرفتند وازمردم مظلوم و بیدفاع غزه حمایت کردند. آکشی کومار، بازیگر سرشناس سینمای هند،زینت امان ازدیگر بازیگران شناخته شده بالیوود، سونام کاپور بازیگرجوان سینمای هندودختر آنیل کاپور، ویشال دادلانی خواننده سرشناس، سلیم مرچنت و مونیکا دوگرا ازدیگر ستارگان هندبودند که دربرابر جنایتهای اسرائیل قدعلم کردند.
تجمع حامیان فلسطین در جشنواره برلیناله
پس از حمایت سینماگران از غزه این شجاعت درمیان فیلمسازان دیگر هم به وجودآمد تا نسبت به جنایت صهیونیستها واکنش نشان دهند و دومینوی صدای ملت فلسطین را در جشنوارههای مهم سینمایی پی گیرند. بر همین اساس هم گروهی از حامیان فلسطین در اعتراض به ادامه یافتن جنایتهای رژیم صهیونسیتی علیه فلسطینیها در نوار غزه و کرانه باختری، در ورودی اصلی جشنواره فیلم برلیناله تجمع کردند. در این تجمع، معترضان با شعار «نسلکشی باید متوقف شود» تلاش کردند تا توجه عرصه هنر و فرهنگ را به بحران غزه و البته جنایات رژیم صهیونسیتی با وجود حکم دادگاه لاهه جلب کنند.
اعتراض این گروه پس از برافراشتن بنرها، با کفزدن و سردادن شعار «فلسطین آزاده» افزایش پیدا کرد. همچنین برخی کارمندان جشنواره فیلم برلین نیز نامهای سرگشاده منتشر کردند که در آن خواستار آتشبس فوری در غزه و واکنش نهادی قویتر به کشتار انسانها در غزه شدند و این جنایتها را حمله فعلی به زندگی فلسطینیها نامیدند.
اسکار و غزه
پس از جشنواره برلین، نودوششمین مراسم جایزه اسکار هم صحنه بعدی حمایت سینماگران از ملت فلسطین شد. در این مراسم جمع زیادی از ستارههای هالیوود با نشان قرمز «آتشبس غزه» روی فرش قرمز نودوششمین مراسم جایزه اسکار حاضر شدند.افراد مشهوری همچون بیلی آیلیش، آوا دوورنی،مارک رافلو، رامی یوسف و افراد بیشمار دیگری با به سینهزدن نماد «آتشبس برای غزه» جنایت ضدبشری رژیم صهیونیستی را محکوم کردند.رامی یوسف هم درمصاحبهای گفت:ما خواستار آتشبس دائمی و فوری در غزه و همچنین خواستار امنیت، عدالت و صلح برای فلسطینیها هستیم. تنها خواست ما ازاین اقدام این است که بگوییم از کشتار کودکان دست بکشید؛ اقدامات بسیاری باید اتخاذ شوند و تنها راه برای گفتمان، زمانی است که بمبارانهای اسرائیل متوقف شوند.
همچنین برخی از ستارگان هالیوود همچون مارک رافلو، کریستین استوآورت، جنیفر لوپز، آوا دوورنی، یووجین لی یانگ و افراد متعدد دیگری در نامهای به جو بایدن، نوشتند: «ورای درد و غم ما برای عزیزان همگان در سراسر دنیا، ما با ارادهای استوار از انسانیت مشترکمان دفاع خواهیم کرد. ما در کنار آزادی، عدالت، شرافت و صلح برای همه مردم دنیا و توقف فوری کشتار و قتلعام ایستادهایم.»
در حالی که ستارگان هالیوودی به صورت نمادین صدای مردم غزه روی فرش قرمز اسکار شدند، برخی مردم معترض آمریکایی نیز در حمایت از فلسطین با بستن خیابانهای نزدیک به محل برگزاری مراسم اسکار، خواستار آزادی فلسطین اشغالی شدند.
ادامه راه آزادیخواهی سینماگران در جشنواره کن
اما این حرکت دومینووار رقابتهای سینمایی که از ساندنس آغاز و در جشنواره برلین و مراسم اسکار ادامه پیدا کرد در آستانه برگزاری جشنواره فیلم کن، این ترس را درمیان مسئولان این جشنواره ایجاد کرد که تحتتاثیر جنگ غزه این رویداد هم به مکانی جدی برای صدای فلسطین بدل شود.این موضوع در حدی موجب نگرانی شده که تنها چند روز پیش ازاعلام رسمی فیلمهای جشنواره هفتادوهفتم، تیری فرمو،دبیر هنری این جشنواره درباره اتفاقات پیش روی جشنواره گفت: «یک جشنواره از طریق صدای هنرمندانی که باید آزادانه حرف خود را بیان کنند، همیشه یک صحنه سیاسی است. فکر میکنم امروز سینماگران خواستار پایان درگیری و آغاز مذاکرات صلح در فلسطین هستند.»اگرچه هنوز هفتادوهفتمین جشنواره کن آغاز نشده اما پیشبینی بلند شدن صدای آزادیخواهی سینماگران در حمایت از مردم فلسطین در این جشنواره سخت نیست. ضمن آنکه تاکنون بسیاری از چهرههای جهانی مثل جورج کلونی، مل گیبسون، سوزان ساراندون، کیت بلانشت، خواکین فینیکس، کریستین استوارت، اسکار ایزاک، مارک روفالو، جنینگ تاتوم، اندرو گارفیلد، جسیکا چستن و... هم از فلسطین حمایت کردهاند.
هنرمندان بریتانیایی، مقابل رژیم غاصب
حتی ۲۰۰۰چهره هنری فرهنگی بریتانیا هم با امضای نامهای سرگشاده خواستار توقف فوری محاصره و بمباران غزه توسط رژیم صهیونیستی شدند. در میان امضاکنندگان این نامه بازیگرانی چون تیلدا سوینتون، چارلز دنس، استیو کوگان، میریام مارگولیز، پیتر مولان، ماکسین پیک و خالد ابدالا جای داشتند. این در حالی است که برخی سینماگران انگلیسی نیز این روزها حراجی برای حمایت مالی از فلسطین در لندن برگزار کردهاند که با استقابل قابل توجهی روبهرو شد و ۳۱۶ هزار دلار برای کمک به مردم غزه جمع کردند. موج حقخواهی ایجاد شده، هنرمندان بسیاری را در سراسر جهان به ویژه در کشورهای غربی همراه کرده است. این نشان میدهد، این هنرمندان چشمهایشان را روی حقیقت نبستهاند و از هر فرصتی برای رسانهای کردن مظلومیت مردم فلسطین استفاده میکنند. شاید صاحبان یهودی استودیوهای بزرگ هیچگاه فکر نمیکردند که روزی صدای حقگویی و حقخواهی هنرمندان سرشناس سینما علیه جنایتهای رژیم صهیونیستی بلند شود.
اهالی قلم در برابر جنایتکاران
اگرچه سینماگران و واکنشهای آنها به موضوع غزه به دلیل ماهیت سینما و تلویزیون برد رسانهای بیشتری داشته اما آزادیخواهی جامعه فرهنگ و هنر به جنایات رژیم صهیونیستی فقط معطوف به واکنش آنها نبود و اهالی فرهنگ و قلم نیز واکنشهای مختلفی به موضوع غزه و ملت فلسطین داشتند.پس از شروع «طوفان الاقصی» و در ادامه، تجاوز مستمر رژیمصهیونیستی به باریکه غزه و محکومیت رژیم صهیونیستی، در دادگاه بینالمللی لاهه در قلب کشورهای اروپایی و آمریکا شاهد تلاشهای خودجوش نویسندگان و برخی انجمنهای ادبی بینالمللی بودیم. تشکیل کمپین نویسندگان آمریکایی حوزه کودک در حمایت از کودکان غزه یکی از آنها بود و نویسندگان موفق دنیا با هشتگ کتاب برای غزه(BooksForGaza)باهم متحد شدند تا در برابر جنایت سکوت نکنند. نویسندگان برجستهای مانند سونیا فالیرو، فاطیما بوتو و جولیا چرچیل هم در حال سازماندهی یک حراج آنلاین برای جمعآوری کمکهای مالی برای کمک به کودکان غزه شدند. آنها نسخههای امضاشده از کتابهای خود را به حراج میگذارند و تمام کمکهای جمعآوریشده را به کودکان غزه اختصاص خواهند داد. واکنش اهالی قلم در آمریکا و اقدام انجمن نویسندگان و تصویرگران کتاب کودک این کشور نیز خبرساز شد. انجمن نویسندگان و تصویرگران کتاب کودک در پاسخ به طوماری مبنی بردرخواست سازمان برای آتشبس اسرائیل، بیانیهای صادر کردند و وضعیت غزه را یک بحران انسانی توصیف کردند.
کنارهگیری اهل قلم از جشنواره PEN
همانگونه که جشنوارههای سینمایی یکی یکی در تسخیر حامیان فلسطین و مکانی برای انزجار از رژیم صهیونیستی شد، برخینویسندگان هم در حمایت از مردم غزه، در نامه سرگشادهای از سکوت PEN (جشنواره قلم آمریکا) در قبال جنگ انتقاد کردند و از حضور در این رویداد ادبی کنارهگیری کردند. این نویسندگان اعلام کردند که بهدلیل واکنش ناکافی جشنواره قلم آمریکا به جنگ و بحران انسانی در غزه از جشنواره صداهای جهانی PEN انصراف میدهند. نویسندگانی ازجمله لوری مور، نائومی کلاین، میشل الکساندر، هشام ماتر و ایزابلا حماد از جمله نویسندگانی بودند که این بیانیه را امضا و از آن انصراف دادند. این نویسندگان از PEN آمریکا خواستند تا برای رسیدگی به تلفات غیرنظامیان و مرگ روزنامهنگاران و نویسندگان در غزه اقدامات بیشتری انجام دهد.همچنین اعضای انجمن کتابفروشان آمریکا هم خواستار آتشبس در غزه شدند.اما جدا از آمریکا در قاره سبز هم نویسندگان به موضوع جنایت در غزه واکنش نشان دادند. پس از آنکه برگزارکنندگان نمایشگاه کتاب فرانکفورت مراسم بزرگداشت یک نویسنده فلسطینی را در این رویداد لغو کردند، واکنشهای شدید از سوی نویسندگان و اهالی فرهنگ به این اقدام صورت گرفت. همچنین انجمن نویسندگان (SoA) دربیانیهای درباره غزه، هدفگیری بیرویه غیرنظامیان و زیرساختهای فرهنگی ازجمله کلیساها، مساجد، بیمارستانها، مدارس، کتابخانهها و دانشگاهها را محکوم کرد و خواهان آتشبس فوری و دائمی و توجه به تعهدات مندرج در اعلامیه جهانی حقوق بشر است.
تنهاتر از همیشه
یهودیان تندرو و منتسبهای آن در دولت غیرقانونی اسرائیل که بیش از یک قرن است رسانههای هنری را در اختیار داشتند شاید فکر نمیکردند روزی صدای حقگویی و حقخواهی هنرمندان از دلیل رویدادهای هنریای چنین علیه جنایتهای رژیم صهیونیستی بلند شود. رژیم صهیونیستی در این روزها، تنهاتر و منزویتر از همیشه، مایه نفرت هنرمندان در سراسر جهان شده است. این شاید درس مهمی برای سردمداران رژیم صهیونیستی باشد، اینکه شاید بتوان هر چیزی را در دنیا با پول خرید ولی نمیتوان روی انسانیت و وجدان، قیمت گذاشت و آن را خرید.
هنرمندان تجسمی پیشقراولان صدای مردم فلسطین
بدون شک باید هنرمندان تجسمی را پیشقراولان آزادیخواهی و نشاندهنده چهره جنایتکار رژیم صهیونیستی دانست. موضوع فلسطین و جنایتهای اسرائیل در برابر مردم فلسطین سالهاست که سوژه بسیاری از هنرمندان بهویژه کاریکاتوریستهاست اما پس از طوفان الاقصی هنرمندان طراح، گرافیست و کاریکاتوریست هزاران اثر هنری در محکومیت رژیم صهیونیستی تولید کردند و رسانههای بصری را جایی برای صدای ملت فلسطین و مردم مظلوم غزه کردند.اما در کنار این محتواسازی گسترده هنرمندان تجسمی، آنها هم پی بردند که میتوانند در رویدادهای جهانی هنر صدای خود را بیشتر به گوش جهانیان برسانند.حالا در آستانه شصتمین دوسالانه ونیز و پس از آنکه مجامع بینالمللی رژیمصهیونیستی را محکوم کردند، غاصب اسرائیلی در برابر جنایات خود مسئولیتپذیر نیست. تلاشهای هزاران هنرمند که خواستار حذف اسرائیل از دوسالانه ونیز شدند، بیشتر شده است. این هنرمند و کارکنان غرفههای هنری دوسالانه ونیز این روزها در طوماری که بیش از۹۰۰۰ امضا دارد خواستارحذف اسرائیل از این بزرگترین رویداد هنری جهان شدهاند.این طومار که توسط گروه «Art Not Genocide Alliance»، پس از حکم موقت دادگاه بینالمللی دادگستری در ماه ژانویه ـــ که شواهد «قابل قبولی» مبنی بر اینکه حمله مداوم اسرائیل به غزه نقض کنوانسیون نسلکشی ۱۹۵۱ است ـــ آغاز شد. برگزارکنندگان این رویداد را با چالشی جدی روبهرو کرده است. هنرمندانی چون کارولینا کیسدو، نان گلدین، مایکل راکوویتز، ریحانا زمان و هنرمند انگلیسی ـــ فلسطینی روزالیند و... با امضای این طومار میگویند که «حضور غرفه هنریای که نماینده دولتی و درگیر جنایات مداوم علیه فلسطینیان در غزه است در این رویداد غیرقابل قبول است.»
البته دوسالانه ونیز پیش از این طومار هم مورد هجمه بخش بزرگی از هنرمندان در حمایت از اسرائیل و بیاعتنایی به مردم فلسطین شده بود. بعد از نادیده گرفتن پروژه موزه فلسطین آمریکا، در حمایت از مردم فلسطین که با عنوان «بیگانگان در میهن خود» ارائه و از سوی برگزارکنندگان شصتمین دوسالانه ونیز رد شد، مسئولان این موزه فلسطین طوماری با ۲۲هزار امضا از هنرمندان ۱۲۴ کشور جهان جمعآوری کرد تا از بیینال ونیز بخواهند که در تصمیم خود تجدید نظر کند.این نمایشگاه قرار بود راوی داستانهای ناگفته مردم فلسطین باشد که در سرزمین اجدادی خود تحت اشغال زندگی میکنند. فیصل صالح، بنیانگذار و مدیر موزه فلسطین در آمریکا، در این باره گفته است: پروژه نمایشگاهی ما بهطور مستقیم به موضوع این روزهای فلسطین و غزه اختصاص داشت که به دلایل سیاسی از سوی برگزارکنندگان بیینال ونیز رد شد.
صالح ادامه داد: روند نگرانکنندهای وجود دارد که صداهای فلسطینیها در هنر توسط برخی کشورها و نهادهایی که با اسرائیل همسو هستند، خاموش شود اما اهمیت ایجاد فضایی که در آن روایتهای فلسطینی بتواند در سطح جهانی شکوفا و طنینانداز شود، اکنون بیش از هر زمان دیگری برجسته شده است.
در حالی که مسئولان کشور ایتالیا و برگزارکنندگان دوسالانه ونیز تلاش میکنند که این جشنواره تحت تاثیر شرایط سیاسی این روزهای جهان در جهت محکومیت جنایت رژیم صهیونیستی قرار نگیرد اما برخی خبرها نشان میدهند که پیش از آغاز این رویداد غرفههای هنری برخی کشورها به دادخواهی ملت فلسطین به ارائه آثار هنری خواهند پرداخت. مانند نمایشگاه «والایی» غرفه ایران در دوسالانه ونیز که مستقیما با موضوع فلسطین برپا خواهد شد.