اساتید ضد انقلاب به طور منظم دانشجویان نخبه را تشویق به رفتن به آمریکا و اقامت دائم در آنجا میکنند و خود مکررا از استبداد و تصفیه دانشگاهی و اخراج اساتید مخالف به تصویر سیاه میپردازند که آن اساتید مدام علیه اسلام و جمهوری اسلامی و انقلاب اسلامی، قصهها ساز کردهاند. اجازه دهید گزارشی از این بازجویی بدهم.
بازجوی این بازی نماینده مجلس نمایندگان آمریکاست
طی این بازجویی از رؤسای دانشگاههای ام آی تی و پنسلوانیا و هاروارد، ما با چهره یک زن خشن، کینهتوز و مستبدی که از نمایندگان مجلس است، آشنا میشویم و او علنا نقش وکیل مدافع اسرائیل و قاضی و رئیس دادگاه و صادرکننده حکم اخراج و استعفای مجبورانه رؤسای دانشگاههای معتبر را صادر میکند. چند نکته تکاندهنده در این بازجویی وجود دارد:
۱ـــ صرف رخداد اعتراض دانشجویی، هر سه رئیس دانشگاه متهم به تحریک دانشجویان شدهاند. نماینده مجلس هیچ سند و مدرک و حتی برهانی ارائه نمیدهد اما آنان را بدل به مجرم و بالاخره محکوم میکند بدون ذرهای شرم از مردمی که شاهد بازجویی فاشیستی و پر از تحکم و پیشداوری و خشم و تحقیر و صدای بلند زن وقیح هستند.
۲ـــ نکته کذب و وحشیانه و دروغ وقیحانه دیگر آن است، در حالی که اسرائیل سرگرم هولوکاست مسلمانان و نسلکشی اسلام و همهکشی مسلمانان در غزه و کشتار دستهجمعی است، زن بازجو دانشجویان معترض به جنایت ضدبشری و کودک کشی اسرائیل در غزه را نهفقط متهم بلکه مجرم در نسلکشی یهود معرفی میکند که از این وارونگی ، واروگویی و سخن مضحک معکوس، جلسه به دادگاه سیاه بازی بدل میشود.
۳ـــ نکته جنونآلود ومضحکه قانون وعقل آناست که انتفاضه ودفاع ازانتفاضه نه نبرد مردمی که حقشان بهوسیله صهیونیستها غصب شده و برای رفع اشغال ۷۵سال با خون خود علیه اسرائیل صهیونیست قیام کردهاند بلکه دفاع از انتفاضه با اقدام به نسلکشی یهود و کلا یهودستیزی یکی وانمود شده است و با دروغ و وقاحت آزاردهندهای اعتراض به جنایت آشکار همهکشی اسرائیل که اعتراض همه جهان را برانگیخته و همهکشی قاتلان در غزه را جابهجا و جای واضح جلاد و قربانی را پیش چشم جهانیان عوض میکند و رؤسای دانشگاهها را صرفا به سبب اعتراض دانشجویانشان و برخورد قانونمدارانه و نه حتی موافقتشان با نظر دانشجویان و اساتید معترض، متهم به یهودستیزی مینماید و همین زن صهیونیست دیکتاتور با چهره منجمد و درنده و غیظ آلود که بازپرس ، وکیل مدافع اسرائیل و دادستان و همان مدعی العموم و رئیس دادگاه خودش است، رأی خودسرانه اخراج شان را امضا میکند. روند انکیزیسیون جلسه کنگره ملی بسیار شبیه دادگاههای قرون وسطی است. غرض مطلقا کشف حقیقت و مجازات متناسب با جرم محتمل نیست بلکه شکنجه و نابودی مظنون بر مبنای پیشداوری و هر امر خلاف امیال و خرافه است. هرسه رئیس دانشگاهها، زنان تحصیلکردهاند اما برابر قلدری و لحن آزاردهنده و بردهدارانه زن بازجو وامانده به نظرمیرسند و میکوشند با دقت حقوقی واقعگرایانه، صحبت و رفع اتهام کنند. البته نماینده مجلس نمایندگان آمریکا پرخاشجو، بیادب و خشن از آنان میخواهد فقط بله یا نه بگویند.
بازجو از رئیس دانشگاه امآیتی(که بهنحو نامعقولی متهم به مشارکت در فراخوان برای نسلکشی یهود میکندش) میپرسد: آیا تظاهرات قوانین مربوط به آزار و اذیت و قلدری امآیتی را نقص نمیکند؟ و با تحکم میگوید فقط بگویید بله یا خیر.
پیداست که نماینده مجلس نمایندگان آمریکا میترسد رئیس دانشگاه با توضیح برابر دوربین، نزد جهانیان افشاگری کند. اما خانم رئیس توضیح میدهد و دفاع میکند و میگوید فراخوانی که صرفا اعتراض به کشتار مردم غزه به دست اسرائیل و دفاع از انتفاضه است، خطاب به افراد باشد و بیانیه عمومی نباشد، مصداق آزار و اذیت و قلدری نیست.
زن بازجو با خشم میگوید بله بگویید یا خیر و میپرسد: فراخوان، درخواست برای نسلکشی یهودیان، قلدری و اذیت و آزار محسوب نمیشود؟
و خانم رئیس دانشگاه پاسخ میدهد: من ندیدم و نشنیدم در دانشگاه ما برای نسلکشی یهودیان فراخوانی داده شده باشد. و بدین نحو علیه وانمودگی و جعل و افترای زن بازجو موضع میگیرد.
بازجو: شعار دفاع از انتفاضه را نشنیدید؟
رئیس دانشگاه: من شعارها را شنیدم و با در نظر گرفتن زمینه آن، چنین نبود که میگویید. اگر خواستار حذف قوم یهود بودند، میشد ضدیهود تلقی شوند.
بازجو: این موارد نقص آییننامه و قوانین دانشگاه امآیتی نیست؟
رئیس دانشگاه: اگر فراگیر و شدید باشد در آن صورت به عنوان مزاحمت و اذیت بررسی خواهد شد.
این خانم رئیس اخراج شد.
بازجویی دوم از دانشگاه پنسلوانیا
بازجویی از رئیس دانشگاه پنسلوانیا دستکمی از این بازجویی ندارد. ولی به سبب ترسزدگی و مماشات رئیس دانشگاه، بازجوی مجلس جریتر و تحکمآمیزتر با خانم رئیس برخورد میکند.
خانم مکگیل رئیس دانشگاه پنسلواینا هم با همان سؤال مواجه میشود:
بازجو: خانم مک گیل آیا فراخوان برای نسلکشی یهودیان در دانشگاه پنسلوانیا خلاف قوانین دانشگاه نیست؟
آره یا نه. جواب دهید.
مکگیل رئیس دانشگاه پنسلوانیا: اگر گفتار به رفتار بدل شود، میتواند نوعی آزار به حساب آید.
بازجو: من به طور خاص دارم درباره فراخوان نسلکشی یهودیان میپرسم. آیا این نوعی قلدری و آزار نیست؟ (توجه کنید بازجو با تردستی فراخوان دفاع از انتفاضه را با خیانت در رویداد، تبدیل کرده به همان نسلکشی یهودیان)
خانم مکگیل: اگر به طور مستقیم به کسی گفته شود و شدید و فراگیر باشد، آزار محسوب میشود.
بازجو: پس جواب «بله» است.
خانم مکگیل: تصمیمگیری در این مورد به زمینه رفتار بستگی دارد. بازجو: (با لحن عصبی) به زمینه بستگی دارد؟ این شهادت امروز شماست؟ درخواست برای نسلکشی یهودیان به زمینه بستگی دارد. (توجه کنید داد و فریاد خانم نماینده اساسا یک کذب است. اصلا درخواست یهودکشی در تظاهرات مطرح نبود) خانم مک گیل این سادهترین سؤالی است که میتواند پاسخ آن آره یا خیر باشد. شهادت شما این است، بله!
مک گیل: اگر گفتار به رفتار بدل گردد، میتواند نوعی آزار محسوب شود.
بازجو: آنوقت رفتار یعنی مرتکب شدن عمل نسلکشی؟ سخنرانی چنین محسوب نمیشود؟ من یک بار دیگر میپرسم تا در برابر دوربین همه ببینند نظرتان چیست؟
مک گیل: میتواند محسوب شود.
بازجو: پس پاسخ بله است.
بازجویی سوم از دانشگاه هاروارد
خانم گی، رئیس دانشگاه هاروارد! آیا فراخوان برای نسلکشی یهودیان نقض قوانین دانشگاه هاروارد نیست؟
پروفسور گی: میتواند محسوب شود به زمینه آن بستگی دارد
بازجو: زمینه آن چیست؟
گی: مخاطب قرار دادن یک شخص.
بازجو: مخاطبان آن، دانشجویان یهود و مردم یهود بودند. آیا متوجه هستید شهادت شما آنان را انسان زدایی میکند که بخشی از یهود ستیزی است. یکبار دیگر میپرسم آیا فراخوان نسلکشی یهودیان قوانین دانشگاه هاروارد را نقض نمیکند؟ فقط آری یا خیر بگویید.
گی: لفاظی یهود ستیزانه زمانی به رفتار تبدیل میشود که به عمل آزار و اذیت و قلدری بدل شود. در آن صورت ما اقدامات لازم را خواهیمکرد.
بازجو : بار دیگر میپرسم آیا فراخوان نسلکشی یهود قوانین هاروارد را نقض نکرد؟! آری یا خیر؟
گی: (با توجه به سخن قبلی در نفی نسلکشی) به زمینه بستگی دارد.
بازجو: به زمینه ربطی ندارد. جواب بله است بههمین دلیل همهشما باید استعفا کنید، اخراجید. جواب همهشما غیرقابلقبول است.
سرکوب دانشگاهیان آمریکا برای اسرائیل
این عین گفتوگوی نماینده مجلس نمایندگان آمریکا با سه رئیس دانشگاههای معتبر آمریکاست. کل صحنهچینی نمایش هشدار خشن به دانشگاه بهویژه روسای آن برای سرکوب هر اعتراضی علیه اسرائیل است و اگر نه، تعلل منجر به اخراجشان میشود.
بیآبرویی مدعیان دموکراسی غرب
نکته مهم، پندآموزی دانشگاهیان ایران است. همواره رسانهها و مراکز غربی میکوشند استادان و دانشجویان را با توقعات غیرمنطقی به اغتشاش به سود غرب فراخوانند. آنها در اهداف سلطهگرانه خواهان آزادی برای مقابله با حرکت استقلال خواهانه و آزادیطلبانه حکومتی هستند که از حق دفاع میکند. در حالی که برعکس دانشجویان آمریکایی معترض به حکومتی جائر هستند که کارش دفاع از کودککشی وحشیانه است و قدرت سیاسی با سختترین مجازات با روسایی مقابله میکند که جرمشان عدم سرکوب اعتراض بحق به جنایت صهیونیستهاست. این رسوایی یک بام و دو هوا یعنی تحریک و خط دادن به اساتید و دانشجویان ایرانی برای اغتشاش ناحق و پیروی از منویات حکومتهای شیطانی غربی سرکوب دانشگاههای بزرگ آمریکایی برای حمایت از جهاد غزه، چیست جز بیآبرویی و بیاعتباری مدعیان دموکراسی غرب برای مردم ایران و جهان و رسوایی بزرگ برای قدرتهای غربی و نهاد پارلمان آن که نقش دادگاه نظامی فاشیستی را ایفا میکند. اگر اغراض کور نبود و پای شیطنت، خودباختگی، وطنفروشی و تسلیم نوادههای شیطان بزرگ و همدستی و منافعی جز حقیقت در میان نباشد، مشکل نیت از خیانت به اسلام و ایران دست برداریم و یک بار برای همیشه کلاه سر خود نهادن را تمام کنیم و دریابیم در دنیا چه خبر است و روی اسبی که راه دوزخ میسپرد، ما را به اعماق آتش پرت میکند، حساب پیروزی موهوم باز نکنیم.