امان از این اعجوبه‌ها!

اجرای این برنامه چند فصلی است برعهده حامد سلطانی است. گرچه در فصل‌های نخست این برنامه، مهران غفوریان و نادر سلیمانی‌فرد اجرای آن را برعهده داشتند، ولی از زمانی که سلطانی وارد برنامه شد، حال‌وهوای متفاوتی به آن داد. نوع ارتباطی که او با بچه‌ها دارد باعث شده برنامه مورد توجه مخاطبان بسیاری قرار بگیرد. این برنامه در سری جدید تغییراتی داشته که در گفت‌وگو با سیدمهدی حسینی تهیه‌کننده، حامد سلطانی مجری و حسین سلطان‌محمدی منتقد به این موارد پرداخته‌ایم.

در یک هوای مطبوع بهاری راهی لوکیشن برنامه می‌شویم. سوله‌ای حوالی سه‌راه آذری که مدت‌هاست عوامل گروه تولید در این لوکیشن مستقر شده‌اند و برنامه را روی آنتن می‌فرستند و تلاش می‌کنند همسایه خوبی برای ساکنان محله باشند. در اصلی باز است و تعدادی از بچه‌ها به همراه والدین‌شان در رفت‌وآمد به استودیو هستند. سالن تقریبا پر است و همه به تماشای برنامه نشسته‌اند. کنار پله‌ها اتاق تاریکی قرار دارد که همان اتاق‌فرمان است و عده‌ای به مونیتورهای مقابل‌شان خیره شده‌اند و مشغول کار هستند. تهیه‌کننده نیز روی یکی از صندلی‌ها گوشه‌ای از سالن نشسته و همه چیز را زیر نظر دارد. مجری در حال صحبت با اتاق‌فرمان از طریق گوشی‌اش است.مهمان برنامه ‌هادی عامل، گزارشگر کشتی است که در گوشه‌ای ایستاده و منتظر است تا وارد استودیو شود. سلطانی سؤالاتش را می‌پرسد و سپس نوبت به یک چالش می‌رسد. با اعلام مجری، چهار اعجوبه کوچک وارد استودیو می‌شوند. مجری پیشنهاد می‌کند که به‌خاطر حضور هادی عامل، اعجوبه‌ها کشتی بگیرند و عامل هم گزارش کند. تا تشک کشتی و صحنه برای این قسمت آماده شود، کارگردان کات می‌دهد و بچه‌ها شروع به دویدن و بازی در استودیو می‌کنند.

یک رقابت سخت و جذاب
خواهر و برادر کوچکی که مشخص است یکی دو سال بیشتر ندارند، مدام از پله‌ها بالا و پایین می‌روند و جیغ می‌زنند و با هم بازی می‌کنند. کودک دیگری خمیازه‌کشان روی صندلی‌ها دراز می‌کشد و چشم‌هایش را می‌بندد. ناصر اکبری که در برنامه‌های شبکه سه فعالیت‌های بسیاری دارد، سعی دارد با موسیقی‌هایی که بچه‌ها دوست دارند، آنها را سرگرم کند. در این بین عده‌ای از بچه‌های صحنه تشک کشتی را وسط دکور آماده می‌کنند. البته به‌خاطر این‌که آسیبی به بچه‌ها نرسد، تشک دیگری زیر آن می‌اندازند. اینجا همه اصول ایمنی رعایت می‌شود تا آسیبی به بچه‌ها نرسد. هیاهوی جالبی در فضا حاکم است و هم پدرها و مادرها و هم بچه‌ها از تماشای این بازی لذت می‌برند. سلطانی هم سعی می‌کند شور و هیجان بیشتری به بازی بدهد. بعد از بازی نمایشی اعجوبه‌ها، مجری از دو پسربچه کشتی‌گیر دعوت می‌کند تا وارد استودیو شوند. آنها نیز با دوبنده کشتی و با آن جثه‌های کوچک‌شان وارد تشک می‌شوند و با هم کشتی حرفه‌ای می‌گیرند و تماشاچی‌ها آنها را تشویق می‌کنند. عامل هم این کشتی را گزارش می‌کند. در این میان صدای رعدوبرق شدیدی شنیده می‌شود و باران شدیدی شروع به باریدن می‌کند. به گونه‌ای که برخورد قطرات باران روی سقف سوله صدای زیادی ایجاد می‌کند. با‌این‌حال هیچ چیز مانع از ضبط برنامه نمی‌شود. نوبت به بخش‌های پایانی برنامه می‌رسد و برای تغییر فضا و دکور، کارگردان کات می‌دهد و همگی برای پذیرایی به سمت سالن غذاخوری می‌روند.

شیرین زبانی کودکان
حامد سلطانی با سری اول مسابقه «میدون» به مخاطبان تلویزیون معرفی شد و اجرای برنامه «حسینیه معلی» را هم برعهده داشت. اما چند فصلی است که مجری «اعجوبه‌ها» و با همین برنامه مورد توجه قرار گرفته است. او خیلی زود با بچه‌ها ارتباط برقرار کرد و ثابت کرد گزینه مناسبی برای اجرای این برنامه است. وی درباره سری جدید برنامه و تغییراتی که در جهت بهبود آن داشته به جام‌جم می‌گوید: «اعجوبه‌ها» از نظر من یک برنامه در مسیر تکامل بوده و هست؛ اگر از فصل آغازین و قسمت اول این برنامه یک مرور سریع داشته باشیم، متوجه خواهیم شد که تمام این مسیر پر از تنوع و اتفاقات متفاوت بوده. ما در پیش‌تولید هر فصل سعی کردیم با طراحی بازی‌های جدید، انتخاب سوژه‌های خاص و تغییر در رده سنی شرکت‌کنندگان، کودکانه‌های بچه‌ها را در همه‌ سنین کودکی به نمایش بگذاریم و ذره‌ای از شیرینی حضورشان در زندگی را به مردم بچشانیم.
وی همچنین در ادامه می‌افزاید: گاهی با وقایع و رویدادهای خاص همسو شدیم و مثل ایام جام‌جهانی، با تمرکز بر دنیای بچه‌ها برنامه‌های متناسب با رویکرد ورزشی طراحی کردیم و گاهی مثل روزهای آخر سال قبل، به استقبال مناسبت‌های خاص برای ایرانیان رفتیم و... با این حال هیچ‌وقت نگاه‌مان این نبود که یک فصل کامل از این برنامه روی یک خط صاف پیش برود. بلکه مخاطب بارها در طول هر فصل تغییرات اساسی در برنامه را مشاهده کرده و ما هم سعی کردیم طعم تنوع در طول قسمت‌های هر فصل را بچشد. از نظر من این مسیر، یک سیر بلوغ واقعی است که می‌تواند برای یک برنامه با همه‌ ابعادش مورد بررسی قرار گیرد.
سلطانی توضیح می‌دهد: در فصل جدید، تغییرات اساسی خیلی بیشتر از قبل به چشم می‌آید. ما بعد از چند فصل و چند قسمت نمایش زیبایی حضور بچه‌ها، به تصویر کشیدن موقعیت‌های جذاب با حضور کودکان و لذت بردن از شیرین‌ زبانی‌های‌شان، ارائه‌ راهکار‌های تربیتی در قالب دعوت از مشاور، پلاتوهای آموزشی، طراحی بازی‌های سبک و قابل پیاده‌سازی در جمع‌های خانوادگی و… تصمیم گرفتیم با حفظ جذابیت‌های حضور کودکان در قاب تصویر، یک تغییر جدی در برنامه ایجاد کنیم و آن اضافه شدن مهمان ویژه به برنامه است.
وی در پاسخ به این سوال که حضور مهمان ویژه چه کمکی به برنامه‌ای مثل «اعجوبه‌ها» که مخاطب آن بیشتر کودکان هستند می‌کند، گفت: اساسا هدف ما از حضور مهمان، گفت‌وگو با چهره‌هایی است که خودشان طعم پدر یا مادر شدن را چشیده‌اند، یا این‌که به واسطه‌ کار و نسبت و حرفه و هنر، تجربه‌ای شنیدنی از مواجهه با کودکان دارند. حالا در هر قسمت بازی‌ها و چالش‌هایی متناسب با مهمان حاضر طراحی و سعی می‌کنیم در خلال گفت‌وگو و شوخی و بازی و چالش، ارتباط افراد مختلف در مواجهه با دنیای کودکان را به نمایش بگذاریم و این امکان را فراهم کنیم که لااقل برای چند دقیقه فرصت ارتباط موثر با کودکان را به هر مهمان بدهیم تا بهترین شیوه برای همراهی، همکاری، پیش‌برندگی، دنبال کردن هدف، بازی‌های گروهی، نشاندن لبخند به لب بچه‌ها و سیر در دنیای کودکان را بیابد و به کار ببندد. همه‌ اینها در کنار کودکان که همیشه سوژه‌ اصلی اعجوبه‌ها بوده‌اند می‌تواند به پختگی برنامه و جذب سلیقه‌های متنوع کمک کند.
سلطانی در پاسخ به سوال دیگری در خصوص این‌که پدر بودن و ارتباط و شناختی که از بچه‌ها دارد تا چه حد در اجرای این برنامه به او کمک کرده است هم می‌گوید: پدر بودن برای من همیشه اولویت بوده و هست. من دو بار شیرینی در آغوش کشیدن فرزند، انتظار برای اولین بابا گفتن‌ها، ذوق شنیدن اولین کلمات معنی‌دار، ذوق تماشای چهار دست و پا رفتن، ذوق هم‌قدم شدن با اولین قدم‌هایی که برداشتند، ذوق دیدن خنده‌های از ته دل، اضطراب ناراحت نشدن‌شان از اخم‌های لحظه‌ای، دلهره زمین خوردن‌ها و خوشحالی بلند شدن‌های‌شان، خوابیدن کنار نخوابیدن‌های‌شان، بیدار شدن کنار خوابیدن‌های‌شان، پیدا کردن بهانه‌های خوشحالی و قلق‌گیری اسباب تبدیل دلخوری به لبخند و خیلی چیزهای دیگر را چشیده‌ام. قطعا همه‌ اینها کمک‌کننده‌ است. اما هر بچه‌ای آن سوی اشتراکات دنیای کودکی، دنیای خودش را دارد. تفاوت‌های بچه‌ها از جهات فرهنگی، تربیتی، خانواده، دوست‌یابی، ارتباط‌گیری و حتی لحن و بیان، گاهی برای ما چالش‌هایی به همراه دارد اما معتقدم لذت کار به همین حل مساله‌هاست وگرنه کار بی‌مشکل، رخوت‌آور و فرسایشی است.
وی درباره این‌که در طول این مدت که اجرای اعجوبه‌ها را برعهده دارد، چطور بدون این‌که بچه‌ها او را عمو خطاب کنند توانسته با آنها ارتباط برقرار کند هم عنوان می‌کند: از روز اول تصمیم بر آن بود برنامه‌ای بسازیم با محوریت دنیای بچه‌ها، اما هیچ وقت قرار نبود مخاطبش محدود به رده سنی کودکان باشد. به عبارت دیگر سوژه‌ این برنامه کودکاننداما مخاطبش خانواده است. از کودک خردسال گرفته تا افراد بزرگسال.همیشه یکی از مهم‌ترین چالش‌های ما این بود که در عین بازی کردن با بچه‌ها و به تصویر کشیدن کودکانه‌های‌شان، مخاطب بزرگسال این برنامه را پس نزند. این انتخاب ما بود که پدر و مادر‌ها یا زوج‌های جوان بینندگان اصلی برنامه ما باشند. اعجوبه‌ها، محصول گروه اجتماعی شبکه سه است و همین موضوع بیانگر این اصل است که نگاه به اجرا باید دغدغه‌مندانه و در مسیر رسالت گروه اجتماعی باشد نه صرفا سرگرمی کودکانه. با بچه‌ها دم‌خوریم، کنار هم خوش می‌گذرانیم، می‌خندیم، بازی می‌کنیم و از کنار هم بودن لذت می‌بریم اما در ارتباط‌گیری‌ها، برای بچه‌ها بیشتر حامدسلطانی موضوعیت دارد تا عمو حامد یا هر اصطلاح دیگری.با توجه به این‌که سلطانی تجربه اجرای برنامه‌های مذهبی را هم دارد، درباره علاقه‌اش به این حوزه و اعجوبه‌ها توضیح می‌دهد: «میدون» برای من اولین برنامه‌ جدی در تلویزیون بود اما با این‌که محتوای برنامه اقتصادی بود، حضور مجری معطوف به مباحث تخصصی نمی‌شد و به نوعی ضریب دادن به ابعاد اجتماعی کسب‌و‌کار و صاحبان مشاغل بود. بعد از آن حدود دو سال برنامه‌ سلام‌صبح‌بخیر و اعجوبه‌ها را به‌طور همزمان روی آنتن داشتم که هر دو محصول گروه اجتماعی بود و در این میان، برای یک بازه‌ زمانی کوتاه و مناسبتی، متناسب با حال و هوای زندگی شخصی، به پیشنهاد و با پیگیری دوستان، در حالی‌که در هیچ‌کدام از دو برنامه‌ قبلی حضور نداشتم، برنامه‌ «حسینیه معلی» به آنتن شبکه سه رفت. به لطف خدا و نگاه پر از محبت مردم، همه‌ این برنامه‌ها مورد استقبال قرار گرفت و جزو پربیننده‌ترین‌های زمان خودشان بودند. بنابراین نمی‌شود بین‌شان برتری قائل شد، چون هر‌کدام به نحوی برای من دلنشین و دلچسب بوده‌اند اما مردم، حامد سلطانی را بیشتر با اعجوبه‌ها می‌شناسند.

پیچیدگی‌های کار کودک
سید‌مهدی حسینی، تهیه‌کنندگی این برنامه را از همان ابتدا برعهده داشته است. او که این روزها مشغول ساخت فصل جدیدی از این برنامه است، درباره تغییرات سری جدید و فضای گفت‌و‌گو‌محوری که در برنامه ایجاد شده به جام‌جم می‌گوید: ما از ابتدا بنا را بر این گذاشتیم که مخاطب برنامه بزرگسال باشد. اگر قرار بود مخاطب‌مان فقط بچه‌ها باشند، ما از بچه‌ها به‌عنوان تماشاچی دعوت می‌کردیم. در صورتی‌که الان خانواده‌ها به تماشای برنامه می‌نشینند. از طرفی با وجود این‌که از بچه‌های زیر ۱۸ سال نظرسنجی نمی‌شود اما این برنامه در چند ماه گذشته پربیننده‌ترین برنامه سازمان بوده است. یعنی بزرگ‌ترها هم برنامه را تماشا می‌کنند. هدف ما هم این بوده که بزرگ‌ترها هم در کنار بچه‌ها بیننده برنامه باشند. مهمان‌هایی هم که وارد برنامه می‌شوند همگی با بچه‌ها وارد بازی و چالش می‌شوند.
حسینی درباره طراحی بازی‌های مهمان‌ها با بچه‌ها نیز توضیح می‌دهد: برای هر مهمان دو بازی طراحی شده است که با بچه‌ها انجام می‌دهند و به نوعی با خود مهمان هم این بازی‌ها ارتباط دارد؛ مثلا در همین برنامه دیده‌اید که ‌هادی عامل، کشتی بچه‌ها را گزارش کرد و بچه‌ها هم با یکدیگر کشتی گرفتند. نکته مهم دیگر این‌که میانگین سنی بچه‌ها متنوع است و این‌بار سن خاصی را مدنظر نداشتیم، چون می‌خواستیم شیرینی بچه‌ها را نشان بدهیم. هر چیزی ممکن است در این برنامه اتفاق بیفتد. ممکن است بچه‌های خیلی کوچک‌تر را هم در برنامه داشته باشیم.حسینی ادامه می‌دهد: تغییراتی که این فصل داشته، هم برای تنوع بوده و هم این‌که برای مخاطب جذاب باشد. در‌تلاشیم برنامه را که تا ماه محرم روی آنتن است، هر روز جذاب‌تر و بهتر از قبل بسازیم. وی درباره انتخاب بچه‌هایی که جلوی دوربین می‌روند هم بیان می‌کند: کار ما کار کودک نیست اما از آنجایی که سوژه‌مان کودک است، همه پیچیدگی‌های کار کودک را داریم. یعنی ممکن است بچه‌ای که وارد برنامه می‌شود، شرایط اینجا را نتواند تحمل کند و اذیت شود. بنابراین بچه‌هایی که مقابل دوربین می‌روند را از قبل انتخاب می‌کنیم. یعنی قبل از برنامه به اتفاق خانواده آمده، تست داده و انتخاب شده است. مثلا درباره حرف زدن و اجتماعی‌ بودنش تست می‌گیریم. حتی زمانی که مسابقه داشتیم، بچه‌های هم‌قد و هم‌وزن را انتخاب می‌کردیم.
حسینی در ادامه درباره دکور فصل جدید که فضای گسترده‌ای دارد و آیا از همه فضا در بخش‌های مختلف برنامه استفاده می‌شود یا نه هم توضیح می‌دهد: بخشی از دکورها در برنامه‌های تلویزیونی معمولا دکوراتیو است اما ما از همه بخش‌های دکور در برنامه و پلاتوهای مجری استفاده می‌کنیم. این تهیه‌کننده درباره اهداف ساخت این برنامه در کنار تشویق به فرزندآوری نیز می‌گوید: مهم‌ترین هدف ما همین مسأله فرزندآوری است. شما ممکن است در برنامه‌های مختلف یا بخش‌های خبری دیده باشید که کارشناسی مهمان برنامه می‌شود و راجع به این موضوع صحبت می‌کند. آن هم در نوع خودش یک کارکرد دارد اما می‌خواهم بگویم نگاه ما نسبت به این موضوع در اعجوبه‌ها نگاه متفاوتی است. ما می‌گوییم مخاطب ما مخاطب عامی است که امتناع جدی از بچه‌دار شدن نداشته باشد. وی در این‌باره ادامه می‌دهد: زوج‌های جوانی مخاطب و هدف برنامه ما هستند که امتناع جدی از فرزندآوری نمی‌کنند و روی این مسأله هنوز به قطعیت نرسیده‌اند و می‌توان روی آنها تاثیر گذاشت. به همین دلیل ما هم شیرینی و لطافت بچه‌ها را به آنها نشان می‌دهیم تا تشویق به فرزندآوری شوند. حسینی همچنین درباره سختی‌های ساخت چنین برنامه‌ای می‌افزاید: اصلا شروع برنامه‌ای که بچه‌ها در آن حضور داشته باشند ولی بزرگ‌ترها هم خوش‌شان بیاید و مخاطب آن باشند کار سختی است. چون ساختن برنامه‌ای که بچه‌ها در آن باشند و برای بچه‌ها هم ساخته شده باشد راحت‌تر و تکلیفش روشن‌تر است اما وقتی قرار می‌شود برنامه‌ای طراحی کنید که بچه‌ها در آن کاری کنند که بزرگ‌ترها دوست داشته باشند، کار سخت‌تر می‌شود. وی در پاسخ به این سوال که چقدر از دنیای بچه‌ها شناخت داشته که توانسته چنین برنامه‌ای بر اساس آنها بسازد هم بیان می‌کند: من حدود شش سال معلم بودم و در گروه‌مان هم همکارانی داریم که بالای ۲۰-۱۵ سال معلم بودند و از این نظر تجربه معلمی و بعد برنامه‌سازی به ما کمک بسیاری کرد. اگر گروه ما فقط یک گروه برنامه‌ساز بود، شاید این اتفاقات نمی‌افتاد و شاید اگر شناخت همکاران ما از بچه‌ها نبود، برنامه به این نتیجه نمی‌رسید. حتی جالب است بدانید مخاطبانی داریم که بعد از مدرسه با خانواده‌شان به اینجا می‌آیند تا در استودیو حضور داشته باشند. خوشبختانه بازخوردهای خوبی هم گرفتیم. غالبا بچه‌هایی که به اینجا می‌آیند به آنها خوش می‌گذرد. وی در پایان هم می‌افزاید: با توجه به بازخوردهای خوبی که گرفتیم، فکر می‌کنم ظرفیت بسیاری دارد و می‌تواند این برنامه در فصل‌های دیگری هم ادامه داشته باشد.

به بچه‌ها در اعجوبه‌ها خوش می‌گذرد
حسینی از خاطرات حضور بچه‌ها در برنامه می‌گوید: ما دوقلو در برنامه داشتیم که خیلی برنامه خوبی شد و مخاطبان هم دوست داشتند. حتی جالب است بدانید مخاطبانی داریم که بعد از مدرسه با خانواده‌شان به اینجا می‌آیند تا در استودیو حضور داشته باشند. خوشبختانه بازخوردهای خوبی هم گرفتیم. غالبا بچه‌هایی که به اینجا می‌آیند به آنها خوش می‌گذرد. وی در پایان هم می‌افزاید: با توجه به بازخوردهای خوبی که گرفتیم، فکر می‌کنم ظرفیت بسیاری دارد و می‌تواند این برنامه در فصل‌های دیگری هم ادامه داشته باشد. ضمن این که مهمان‌ها هم دوست دارند در این فضا حضور داشته باشند و با بچه‌ها بازی کنند و به نوعی آنها نیز از این فضا لذت می‌برند.این تهیه‌کننده در پاسخ به این سوال که برای حفظ‌ این برنامه به عنوان یکی از برندهای شبکه چه تمهیدی اندیشیده‌اید هم توضیح می‌دهد: مدام در تلاشیم تا تنوع را در برنامه ایجاد کنیم. از این رو فضای برنامه را تغییر می‌دهیم و آیتم‌ها را کم و زیاد می‌کنیم. چون ایجاد تنوع برای مخاطب باعث می‌شود برنامه تکراری نشود. از این رو در تلاشیم تا برنامه از ریتم نیفتد و همچنان جذابیت خودش را حفظ کند. وی همچنین از خاطرات حضور بچه‌ها در برنامه می‌گوید: ما دوقلو در برنامه داشتیم که خیلی برنامه خوبی شد و مخاطبان هم دوست داشتند.

اعجوبه‌ها؛ تعادل یا افراط؟
حسین سلطان‌محمدی - منتقد
دنیای امروز، از دیدگاه مدرن، دنیای کودک‌سالاری است. یعنی توجه به بچه، اولویت نخست هر خانواده‌ای است. این توجه از قدیم بوده، اما این روزها بچه‌ها هستند که تا حدودی،خواست‌های‌شان بر مدیریت تربیتی و اخلاقی والدین اولویت می‌یابد. اکنون در سیما دو برنامه بسیار شاخص با هویت توجه به کودکان داریم؛ کودک‌شو و اعجوبه‌ها. یکی با محوریت بیشتر شناخت والدین از رفتارها و خواست‌های متغیر و متنوع کودک و دیگری برای محک‌زدن توانایی‌های ذاتی بچه‌ها در موقعیت‌هایی که طراحان برنامه برای‌شان تدارک می‌بینند.در اعجوبه‌ها برای شادی‌افزایی بیشتر، مجری تلاش مفرح‌تری انجام می‌دهد. گاه با تمرکز دوربین بر حرکات چهره‌اش و گاه با خنده‌ها و صوت‌های متغیر و برانگیزنده و شادکننده‌اش. اینها کمک می‌کند واکنش‌های چهره‌ای متفاوتی از حضار در سالن دیده شود. در اعجوبه‌ها ما با کودکانی طرفیم که در برابر طراحی‌های بازیسازی بزرگان محک می‌خورند و خیلی‌ها حتی متوجه این نوع طراحی و بازی نمی‌شوند. به سخن دیگر، بیشتر توانایی‌های آغازین دوران رشد و نمو بچه ارزیابی مفرح می‌شود و نه این که توانایی ویژه‌ای از میان آنان شناسایی شده و سرمایه‌گذاری شود. این برنامه‌ها بیشتر برای توجه به موضوع شادی و خانواده و نعمت بچه است. این که حتی بازی‌های ساده با بچه، موجب گرم‌شدن جمع خانوادگی می‌شود. این که انسجام خانواده با وجود فرزند محکم‌تر است. نکته در تنوع، دیده‌شدن از تلویزیون، رنگ و شادی فضای برنامه و مانند اینهاست. از همین ویژگی باید استفاده کرد و برای تنوع، عناصر دیگری را هم اضافه کرد. البته اضافه‌کردن عناصر دیگر به این معنا نیست که حتما چهره‌های آشنای تلویزیون و سینما باشند. گاهی می‌توان از اقشار گوناگون اجتماعی هم بهره برد. درست است که هویت والدین خیلی برای این برنامه مهم نیست اما این که آنها چطور با بچه در منزل تا می‌کنند، نکته جذابی برای هر پدر و مادری است. اما در کلیت باید دقت کرد که این برنامه‌سازی به سمت غلو یا آزمایش آیتم‌های متفاوت با روال مرسوم زندگی ایرانی نباشد. این برنامه‌سازی باید با آیتم‌های مرسوم در میان خانواده‌های ایرانی تداوم یابد. آیتم‌هایی که قابل تعمیم‌دادن باشد. مثلا نرویم سراغ حیواناتی مثل لاک‌پشت و از آنان برای آیتم اجراکردن بهره بگیریم که تهیه لاک‌پشت برای هر کسی میسر نیست. از این مثال کلی باید برای دقت و جست‌وجو برای دریافتن آیتم‌هایی که بتوان در هر خانواده‌ای با آن روبه‌رو شد، بهره برد. به عبارت بهتر باید برای کنش و واکنش‌های فرزند و پدر و مادر، به سبک داخلی، انگیزه بیشتری داد و اگر قرار است الگو‌سازی کنیم یا به مواردی توجه دهیم، بر اساس معیار و مقدار و مدل سنتی خودمان باشد. لزوما با مدرن‌شدن دنیا، رفتار و روابط انسانی تغییر نمی‌کند. ابزار عوض می‌شود. مثلا اگر قبلا گهواره و ننو بوده، الان از تخت استفاده می‌کنند. اما این که بچه را با تکان‌دادن در آغوش به خواب ببریم یا با تکان‌دادن گهواره فرقی نمی کند. او باید آرام‌آرام پلک‌هایش روی هم بیفتد. در انتخاب آیتم از این لحاظ باید دقت کرد.

پیشرو مثل اعجوبه‌ها
سپیده اشرفی - گروه رسانه
وقتی صحبت از یک برند می‌شود، برندینگ دوباره هم اهمیت صدچندان پیدا می‌کند. هر برند هرقدر که موفق باشد، باید دوباره و هزار باره خود را ارزیابی و احیا کند تا از شتاب تند روزگار عقب نماند و همچنان برای مخاطب جذاب بماند. برنامه‌های تلویزیونی که در فصل‌های مختلف روی آنتن می‌روند، هم از این دست برندها هستند که باید همیشه فکری برای احیا و تازه کردن آنها در نظر داشت. مجموعه اعجوبه‌ها که در فصل‌های مختلفی روی آنتن رفته، توانسته مصداقی برای این برندینگ دوباره باشد و در فصل‌های جدید، متنوع‌تر ظاهر شود. این برنامه حالا با یک پختگی در ساخت و اجرا همراه شده است. شاید در فصل‌های ابتدایی به گونه‌ای بود که صرفا مخاطب را با یک برنامه استعدادیابی مواجه می‌‎کرد اما فصل‌های تازه این برنامه به خوبی نشان می‌دهد پیشرو بودن برنامه اعجوبه‌ها غیرقابل انکار است. اگر بخواهیم این پیشرو بودن را مرور کنیم، باید این‌طور بگوییم که دکور و طراحی برنامه در طول این چند فصل به کلی تغییر کرده و این نشان از توجه برنامه‌سازان نسبت به این برنامه دارد. فصل قبل که فرصتی شد تا به پشت صحنه این برنامه بروم، باورش برایم سخت بود که این همه نیرو برای ساخت یک برنامه به ظاهر ساده کنار هم جمع شده‌اند. صبر عوامل اعجوبه‌ها مثال‌زدنی بود و در طول ضبط، عجله‌ای برای نهایی کردن آن نداشتند. یک صبر و آرامش عجیب در پشت صحنه برقرار بود تا خروجی نهایی، چیزی باشد که استرسی را برای بچه‌ها ایجاد نکند. وقتی فصل جدید شروع و مسأله دوقلوها مطرح شد، به اولین چیزی که فکر کردم، عوامل تولید بود که حالا با چالش‌های بیشتری همراه شده‌اند و لابد با همان صبر و استقامت مثال‌زدنی به دنبال ایجاد فضایی درست و آرام برای بچه‌ها هستند. خیلی از عوامل هستند که در قاب دوربین اعجوبه‌ها ظاهر نمی‌شوند و تنها اسمی از آنها در تیتراژ برنامه می‌آید. با این‌حال، تعهدی که دارند، در کمتر برنامه‌ای می‌توان دید. البته فصل تازه، فقط به واسطه آوردن دوقلوها نیست که تازه و خاص شده بلکه دکور برنامه، طراحی آن و دعوت از مهمانان هم در نوع خود جالب است. این‌که هر بار یکی از چهره‌های شناخته‌شده برای حضور در برنامه دعوت می‌شود و با زبان و حال و هوای بچه‌ها صحبت و خاطره‌گویی می‌کند، هم نکته دیگری است که باعث شده اعجوبه‌ها بتواند دوباره خود را بازیابی کند تا باز هم برای مخاطب جذاب باشد.