علاوهبر چالشهای مراقبت از آنها، ممکن است عفونت در بدن را هم در پی داشته باشند که در موارد حاد حتی میتواند سلامت فرد را به خطر انداخته و باعث مرگ فرد شود. با پیشرفت فناوری، محققان به استفاده از نوآوریهای جدید برای مقابله با برخی مشکلات مانند ترمیم زخمها رویآوردهاند که علاوهبر ترمیم موثرتر جراحتها، سرعت و کیفیت ترمیم زخم را نیز چندبرابر میکنند.
محققان از قابلیتهای متعددی که فناوریهای روز دنیا دارند، برای بهبود بیماریها و ترمیم زخمها بهره میبرند. چندی پیش دانشمندان آلمانی موفق به تولید نوعی تراشه زیستی شدند که با استفاده از برق قادر است زخمها و جراحتهای بدن را سهبرابر سریعتر از حالت عادی بهبود زخم ترمیم کند. میدانهای الکتریکی، حرکات سلولهای پوستی را هدایت کرده و آنها را به سمت ناحیه جراحت میکشانند. درواقع، بدن انسان نوعی میدان الکتریکی ایجاد میکند که این کار را بهطور طبیعی انجام میدهد. محققان توانستهاند این اثر را تشدید کرده و در نتیجه سرعت ترمیم زخمها را شدت بخشند. شاید این راهکار نتواند جراحتهای وسیع را با سرعت بالایی درمان کند اما میتواند زمان ترمیم زخمها و پارگیهای کوچک را کاهش دهد. در افرادی که زخمهای مزمنی در بدن دارند، مانند افراد مبتلا به دیابت یا افرادی که گردش خون ضعیفی دارند، درمان مدتزمان بیشتری طول میکشد و بریدگیهای باز میتواند سلامت آنها را نیز به خطر بیندازد. شیوهای از ترمیم زخم که بتواند سهبرابر سریعتر جراحتها را درمان کند برای افراد سالمند و مبتلا به دیابت و افرادی که زخمهای غیرقابلدرمان دارند، بسیار حیاتی است و میتواند تضمینکننده سلامت آنها باشد.
واکنش سلولها به درمان
دانشمندان در این روش نوعی پلتفرم زیستی الکترونیکی ایجاد و از آن برای رشد پوست مصنوعی متشکل از سلولهای پوستی موسوم به «کراتینوسیت»ها استفاده میکنند که در فرآیند طبیعی ترمیم پوست نقش مهمی ایفا میکنند. آنها برای مشاهده اثربخشی این میدان زیستی الکترونیکی، از میدانهای متناوب در دو طرف زخم استفاده کردهاند. کراتینوسیتهای سالم و کراتینوسیتها به گونهای طراحی شدهاند که وقتی در معرض میدانهای الکتریکی قرار میگیرند سهبرابر سرعت ترمیم آنها نسبت به زخمهایی که در معرض این میدانهای الکتریکی قرار نداشتهاند افزایش مییابد. این میدان الکتریکی از یکطرف به ناحیه زخمشده فشار وارد میکند که در ترمیم پوست مصنوعی در سریعترین زمان مؤثرترین عمل را نشان میدهد. بررسیها نشان میدهد که هیچکدام از سلولهای پوستی با قرارگرفتن در معرض میدان الکتریکی آسیب ندیدند.
خطر در کمین زخمهای دیابتی
افراد مبتلا به دیابت بهدلیل نقص ایمنی که در بدن پیدا میکنند، در ترمیم زخمها و جراحتها دچار مشکل بوده و کوچکترین زخمی که در بدن آنها ایجاد میشود یا بهبود نمییابد یا اینکه مدتزمان زیادی لازم است تا ترمیم شود. براساس آمار سازمان بهداشت جهانی، درحالحاضر، از هر ۱۱ فرد بالغ، یک نفر به دیابت مبتلاست. از این رو احتمال بروز عفونت در این بیماران بسیار بالاست. زخمهایی که به روش معمولی و سریع بهبود نمییابند، خطر ایجاد عفونتها و تأخیر در بهبود زخم را بیشتر میکنند. در موارد شدید، ترمیمنشدن زخمها میتواند به قطع عضو منجر شود. از این رو، ترمیم سریعتر زخمها اهمیت بالایی پیدا میکند و حتی میتواند جان بیماران را از مرگ نجات دهد. محققان فرآیند ترمیم زخم را در بیماران دیابتی روی یک تراشه شبیهسازی کردند و دریافتند که سرعت ترمیم زخم در آنها بهشدت پایین میآید. با وجود این، تحریک الکتریکی میتواند سرعت ترمیم را افزایش دهد. مرحله دیگری که محققان پشتسر میگذارند، بررسی این مسأله است که ترمیم زخم با میدان الکتریکی چگونه روی زخمهای واقعی ایجادشده روی بدن انسان اثرگذار است. این درحالیاست که افزایش سرعت ترمیم زخمها روی سلولهای پوستی رشدیافته در شرایط آزمایشگاهی اثربخشی خوبی نشان داده است. آنها به دنبال اسکن زخمها هستند تا بتوانند میزان تحریک زخم را براساس زخمی که در بدن هر فرد ایجاد شده، تطابق دهند. این فرآیند میتواند در آینده به ترمیم زخمهایی که آهسته ترمیم میشوند کمک کند.
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد