خاطرات موسیقایی روز مقاومت

خرمشهر سالهاست که دیگر تنها یک نام روی یک شهر نیست. خرمشهر رنگ و حس و موسیقی دارد. موسیقی دلانگیزی که با آب پاک کارونی که از وسط شهر میگذرد به شهر، نوای آسمانی میبخشد. غیر از این موسیقیهای دیگری هم با آزادسازی خرمشهر متولد شدند و حتی بعدها در فیلمهای سینمایی جای ویژهای به خود اختصاص دادند. سرودهایی که با تهییج احساسات وطنپرستانه، مانع از این میشوند که یادمان برود در آزادسازی خرمشهر چه جوانان و دلیرانی شهید شدند. مثلا کمتر کسی است که نوحه «ممد نبودی ببینی، شهر آزاد گشته» را نشنیده یا گاهی آن را زمزمه نکرده باشد. از تاثیرگذارترین نغمات آیینینوحه «ممد نبودی ببینی» یکی از تاثیرگذارترین نغمات آیینی با موضوع حماسی فتح خرمشهر است که ریشه در یک ملودی بوشهری دارد. نوایی که در سالهای دور نوحهخوان معروفی به نام جهانبخش کردیزاده(بخشو) در سوگ حضرت سیدالشهدا(ع) با مطلع «لیلا بگفتا ای شه لب تشنهکامان/ دستم به دامان، آقا الامان» آن را خواند و اینچنین در تاریخ نواهای آیینی کشور ایران به یادگار ماند. حتی جالب است بدانید که ناصر تقوایی، کارگردان مشهور کشورمان یکی از کسانی بود که برای اولینبار توانست نقش مهمی در معرفی نوحههای جهانبخش کردیزاده به عموم مردم ایفا کند. تقوایی در اواخر دهه۴۰ با ساخت مستندی به ارائه تصویری از مراسم سوگواری در بوشهر و نغمههای جهانبخش کردیزاده پرداخت. یکی از همین نواها هم نوحه «لیلا بگفتا» بود که باعث شد این نوحه از مرزهای بوشهر خارج و در تمام ایران شناخته شود. این نوحه بهقدری اثربخش بود که بعدها توسط بسیاری از موزیسینها ازجمله محمدرضا عقیلی بازسازی و در ارکسترهای مختلفی اجرا شد.برگی از تاریخ درخشان ایرانیهااز دیگر آثار موسیقایی که پیرامون حماسه آزادسازی خرمشهر تولید شده سرودهایی مانند «فریاد نخل» اثر حامد جهانبخشیان، «خجسته باد این پیروزی» اثر محمد گلریز، «گلهای خرمشهر» اثر مهرداد کاظمی، «نخلهای بیسر» و «جنگزده» اثر محسن چاوشی، «خرمشهر» اثر علیرضا عصار و «بهار خرمشهر» اثر علیرضا عباسی است. در تکتک این سرودها آنچه بیش از همه به چشم میخورد مضمون وفاداری به وطن، بهعنوان یک عنصر ارزشمند و غیرقابلجایگزین در زندگی هر آدم است. با شنیدن این سرودها تاریخ درخشان و غرورآفرین ایرانیها، از تیراندازی آرش کمانگیر و خشم و خروش کاوه و فریدون تا ازجانگذشتگی جوانان در فتح خرمشهر و هشت سال دفاعمقدس در جانمان طنینانداز میشود و ما را هرچه بیشتر به جایگاه عمیق و تاثیرگذار وطن در زندگیمان میرساند.