طی این قالب نمایشگونه از نوع تئاترموزه، آقای دکتر جبلی قدم به قدم و پابهپای بازیگران، سیر تاریخی ساختمانهای ارگ رادیو را پشتسر گذاشتند تا بار دیگر اطلس هویت گرمترین رسانه سازمان را مرور کنند.
راویان و هنرپیشگان اصلی این نمایش جذاب و طنزآمیز چهار شخصیت بودند به نام های: مشتی عباد(پیرمردی ۱۰۳ساله، دارای سه عیال و ۲۷سر عائله که از بدو تاسیس ارگ رادیو باغبان این مجموعه بوده و شاهد عینی وقایع مختلف)؛ پیمانخان شیرافکن شمیرانی (دیپلمه از پاریس و کارمند عالیرتبه آرشیو رادیو)؛ دکتر عزیزا... حاتمی (برگرفته از واقعیت و بنیانگذار مرکز نمایشهای رادیو) و روح پاک شهیدی که در روز ۲۲بهمن و ماجرای تسخیر ارگ به ضرب گلوله دژخیمان به شهادت رسید.
حضور در اتاق تمرین بازیگران و تجربه نقشخوانی توسط دکتر جبلی که بهرغم غافلگیری بسیار هنرمندانه صورت گرفت و با تشویق حضار مواجه شد از بخشهای جالب توجه این رویداد بود.
همچنین گپ و گفت صمیمانه و محبتآمیز ایشان به همراه جمعی از پیشکسوتان و نمایندگان هنرمندان در استودیو هشت، با چاشنی نوای پیانوی پرقدمت تازهاحیاشده، که نتایجش نور امید و شور شوق را در قلب اهالی هنرهای نمایشی رادیو روشن ساخت.
رادیو نمایش طی سالهای اخیر، تجربههای نو، میانرشتهای و همافزایانهای را با رویکرد مردمی آغاز کرده است که نخستین نمایش رادیوی تعاملی (اینتراکتیو) در جهان و نمایشهای کاربردی از آن جمله است.
ارگ کهنسال رادیو به عنوان میراثی فرهنگی، پس از تجدید دیدار با ریاست سازمان، آماده و مشتاق است در قامت یک موزه زنده، آغوش عاشقانه خویش را بر دیگر مردم علاقهمند نیز بگشاید تا آنها را سوار بر بال خیالانگیز نمایش از مسیر تونل زمان به تماشای میراث ناملموس خود بنشاند.
استودیوی تاریخی هشت میتواند مانند سالهای طلایی دهههای ۶۰ و ۷۰ شمسی که در کوران جنگ تحمیلی و زیر موشکباران با «صبح جمعه با شما» پناهگاه مردم بود، باردیگر آنان را به خیال و لبخند و آرامش مهمان کند و مرکز هنرهای نمایشی رادیو باید بیش از پیش و فروزانتر از قبل، شمع محفل دوستداران بیشمارش باشد. این چشمانداز روشن، از جمله نویدهای آقای دکتر جبلی هنگام وداع از خانه تاریخی و دوستداشتنی رادیو بود.
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
گروسی: مشکل تیم روحی و روانی است
شاهین بیانی در گفتوگو با «جامجم»: