کاملا آزاد!

به فاصله کوتاهی از آغاز به کار، این دانشگاه بدون هیچ‌گونه هماهنگی با نظام آموزش عالی کشور در مسیر صدور مدرک، آن هم در سطح دکتری قرار گرفت. بعدها با پیگیری‌های سرسختانه آقای هاشمی، اساسنامه این دانشگاه تغییر کرد و شورای عالی انقلاب فرهنگی هم با وجود مخالفت‌هایی این اساسنامه را تصویب کرد. دانشگاه آزاد در طول عمر ۴۱ساله خود با سرعتی غیرقابل وصف به سمت توسعه کمی حرکت کرد. به‌گونه‌ای که در حال حاضر در دور افتاده‌ترین نقاط کشور هم یکی از واحدهای دانشگاه آزاد خودنمایی می‌کند. بر این اساس، طبق آمارها در حالی که در سال تحصیلی ۹۹-۱۴۰۰ در دانشگاه‌های کشور سه میلیون و ۱۷۳هزار و ۷۷۹ دانشجو داشته‌ایم، از این تعداد دانشجو یک میلیون و ۲۰۰هزار نفرشان در دانشگاه آزاد درس می‌خواندند که چیزی نزدیک به نیمی از جمعیت دانشجویی کشور را مشاهده می‌شود. اینها دانشجویان شهریه‌پردازی هستند که خودشان هزینه‌های تحصیل خود را متقبل می‌شوند، هرچند اگر بخواهیم دقیق‌تر در این باره قضاوت کنیم، ‌دانشگاه آزاد بیش ازآن‌که بخواهد به نظام آموزش عالی کشور خدمت کند،‌ با ارائه خدمات آموزشی پولی، پیشتاز درآمدزایی از آموزش عالی بوده است!‌
به‌خصوص این‌که برخی از واحدهای آموزشی این دانشگاه از نازل‌ترین کیفیت آموزشی برخوردارند. بر این اساس رشد کمی دانشگاه آزاد بدون توجه به استانداردهای کیفی و بی‌توجهی به مسائل پرورشی و تربیتی ‌موجب شده تا بسیاری از جوانانی که برای گرفتن مدرک به این دانشگاه وارد می‌شوند به‌لحاظ تربیتی و اخلاقی نه‌فقط در مسیر رشد و تعالی قرار نگیرند بلکه با درجاتی از تنزل مواجه شوند. این موضوعی است که با گشتی کوتاه در واحدهای دانشگاه آزاد که در تمام نقاط کشور و در گوشه گوشه شهر پراکنده شده به‌روشنی می‌توان مشاهده کرد.
رفتار و پوشش ناهنجار برخی از دانشجویان در واحدهای دانشگاهی این دانشگاه هیچ تناسبی با شأن و جایگاه دانشجو و دانشگاه ندارد. رها شدگی مدیریت فرهنگی و بی‌توجهی به کیفی گزینی دانشجو و بالا بردن کیفیت آموزش در این دانشگاه موجب شده تا رفتار و پوشش برخی دانشجویان در واحدهای آموزشی دانشگاه آزاد به‌گونه‌ای باشد که شأن دانشجو و دانشگاه را زیر سؤال می‌برد. با عنایت به گستره این دانشگاه به جرأت می‌توان گفت بخشی از ناهنجاری‌های پوشش در سطح جامعه از بستر دانشگاه آزاد به سطح جامعه تسری یافته است.