همین برنامه است که گاهی ما را دوباره به آن نشد و نمیشود و اصلا نمیتوانم میرساند؛ برنامهای که درست و اصولی ریخته نشده است و صرفا همه آنچیزهایی بوده که دلخواهمان بوده و حالا که به سرانجام نرسیده، همهچیز برایمان تمام میشود اما چطور است که امسال را با دقت و ریزهکاری بیشتر برنامهریزی کنیم تا تعداد تیکخوردههای آخر سالمان، قلبمان را گرم کند؟ بله، همین تیکزدن هدفها یکی از آن روشهایی است که ما را به هدفهای تازهمان در سال سال جدید نزدیکتر میکند. دیگر از آغاز سال نو، شنبهتر نداریم؛ همان شنبهای که همه کارهایمان را به آن روز موکول میکردیم و اول هفته را فرصت و موقعیتی ایدهآل برای شروع کار جدید میدیدیم. پس بهتر است این فرصت تازه را از دست ندهیم و از همین روزها و نیمههای فروردینماه، خودمان را برای باقی ماههای پیشرو که میتوانند ما را به هدفهایمان نزدیکتر کنند آماده کنیماما چطور آماده کنیم؟ بسیاری از مشاوران و روانشناسان، راه موفقیت در این مسیر را برنامهریزی و از آن مهمتر، چطور برنامهریزی کردن میدانند.
اعتمادبهنفس داشته باشید
این را خارج از برنامههایتان عملی کنید که اصلا بدون داشتن آن، برنامهای پیش نمیرود. یعنی چه؟ یعنی به خودتان، به تواناییهایتان و آنچه که از آن اطلاع دارید، اعتماد و خودتان را قبول داشته باشید. اعتمادبهنفس این جرات را به شما میدهد که مصرانهتر برای خواستههایتان قدم بردارید، دنبالش بروید، از کسی نترسید و حتی خجالت نکشید؛ شاید چون میدانید که در مسیر درستی ایستادهاید و قرار نیست عقب بکشید. فراموش نکنید که اگر این ویژگی را نداشته باشید، برنامههای بعدیتان به لرزه خواهند افتاد و قول نمیدهیم که برنامهریزیهایتان به سرانجام درخشانی برسد. در این میان فراموش نکنید که راه اعتمادبهنفسداشتن، باور داشتن به آن چیزی است که برایش تلاش میکنید. پس سعی کنید باورها و اعتقادهایتان را آنقدر اصلاح کنید تا همان بشود که میدانید درست است.
چکلیست درست کنید
فرقی نمیکند کاغذی و دستنویس باشد یا مدرن و تایپشده در تلفنهمراه یا تبلت؛ هرچه که هست، باید دسترسیاش برایتان آسان باشد تا مدام به آن سر بزنید و لیست کارهایی که باید انجام دهید، برایتان یادآوری شود: «بهتر است این لیست را به سه بخش تقسیم کنید؛ کارهایی که در یک روز باید انجام دهید، کارهایی که طی یک ماه پیشرو بهتر است عملی شود و کارهایی که در سال ۱۴۰۲ باید به سرانجام برسند.» این را مهری موسوی، روانشناس و مشاور خانواده میگوید که معتقد است این دستهبندی لیستها باعث میشود از کوچکترین تا بزرگترین اهداف نوشته شود و هیچ کاری به سبب بیاهمیت بودن یا زیادی دور از دسترس بودن، از قلم نیفتد: «یعنی آنقدر بزرگ و ناممکن است که انجامش طی یک سال ممکن نیست؟ بعید به نظر میدانم.» روشش هم به این شکل است که هر روز، بخش کوچکی از آن هدف بزرگ را وارد لیست روزانه کنید.
آسانها و مهمها به صف
دیگر اولویتبندی انجام لیستهای روزانه بنا به تشخیص خودتان است. این خودتان هستید که میتوانید اولویتبندی که کدام کار باید حتما در روز انجام شود و کدام کار اگر به فردا برسد هم اشکالی ندارد. بهتر است از آنهایی که انجامش برایتان سهلتر است شروع کنید تا روی غلتک بیفتید و باقی مسائل را هم با انرژی دریافتشده از کارهای تیکخورده قبلی پیش ببرید. موسوی معتقد است که هرچه هدفهای روزانه یا حتی ماهانهمان کمتر انجام شود، انرژی کمتری برای اهداف بعدی داریم: «در واقع این یک چرخه تکراری است؛ باید انگیزه را از خود اهداف بگیری و دوباره برای خودشان خرجش کنی!»
مطالعه را دریاب
خواندن، خواندن و خواندن! این یکی از میانبرهای موفقیت است که آنقدر تکراری است که کمتر کسی است از اثرات بینظیرش نداند. خواندنی که میتواند ما را بیشتر با دنیا و آدمهایش آشنا کند، نگاهمان را وسیعتر و جهانمان را بزرگتر کند. استفاده از یکی از آن مطالبی که در کتابها، سایتها، مجلهها و ... خواندهایم برای پیشبرد بهتر هدفهایمان کافی است که به خواندن و مطالعه بیشتر ادامه بدهیم. اصلا چطور است که خواندن کتاب از هر نوع کاغذی یا الکترونیکیاش را جزئی از اهداف روزانه و ماهانهمان قرار دهیم؟ آنوقت است که میتوانیم تیک خواندن چند کتاب در لیست هدفهای سالانهمان را پررنگتر از هر وقت دیگری بزنیم!
بزرگ ننویسید
هدفهای بزرگتان را خرد کنید؛ «نوشتن هدفی مثل خریدن خانه، شاید همان سنگ بزرگی است که احتمال نزدنش وجود دارد. پس بهتر است از هدفهایی مثل اضافهکار ماندن، بازکردن حسابی جداگانه برای پسانداز، عملیکردن ایدههای سرمایهگذاری، زندهکردن پولهای قدیمی که نیاز به دوندگی دارند تا به دستمان برسند و ... شروع کنیم تا بتوانیم با اجرایی کردن هرکدام از اینها، به آن مبلغ لازم برای خریدن خانه و آن هدف بزرگتر برسیم.» موضوعی که مهری موسوی معتقد است درباره هر هدف بزرگی مانند دفاع از پایاننامه، قبولشدن در دانشگاه، بچهدار شدن و ... جواب میدهد؛ هدفهایی که برای محققشدن نیاز به مجموعهای از اقدامات زمینهای دارند تا به سرانجام برسند: «این اقدامات زمینهای را دستهبندی کنیم و روزانه و ماهانه پیش ببریم تا در پایان سال، به آن هدف بزرگترمان برسیم.»