نشست‌های خبری فیلم‌های جشنواره؛ موثر یا بحران‌زا؟

نشست‌های خبری پس از نمایش فیلم‌های بخش مسابقه جشنواره، همواره یکی از برنامه‌های جنبی جذاب و کنجکاوی‌برانگیز جشنواره بین‌المللی فیلم فجر بوده است. ولی متاسفانه در دوره‌‌هایی به‌واسطه انتخاب نادرست مجریان، همچنین طرح سوالات عجیب و غریب و بعضا ارائه پاسخ‌های عجیب‌تر از هر دو سوی جلسه به یکی از حاشیه‌سازترین و مخرب‌ترین بخش‌های جشنواره بدل شده است.

کد خبر: ۱۳۹۶۴۸۳

فلسفه برگزاری این نشست‌ها در هیچ‌یک از جشنواره‌های جهانی، نقد و بررسی موشکافانه آثاری که برای اولین بار در فضای جشنواره به نمایش درآمده و در معرض قضاوت قرار گرفته‌، نیست. در این نشست‌ها معمولا فیلمساز به همراه تهیه‌کننده و عده‌ای از عوامل فیلم در مقابل خبرنگاران خبره رسانه‌های تصویری و مکتوب نشسته و اطلاعاتی را درباره فیلم، چگونگی تولید آن و مسائل پیرامونی در اختیار اهالی رسانه قرار می‌دهد و خبرنگاران حاضر در جلسه هم متناسب با ماهیت رسانه خود، با طرح سوالاتی سعی می‌کنند در نقش افرادی که قرار است پل ارتباطی بین عموم مخاطبان و تیم سازنده باشند، فیلم به نمایش درآمده را با همه زوایای پنهان و آشکارش معرفی کنند.

در این بین طبیعی است که برخی اظهارنظرهای حرفه‌ای مطرح‌شده در این جلسات به مذاق برخی از سینماگران و دست‌اندرکاران تولید یک فیلم خوش نیامده و واکنش‌هایی از هر دو طرف مشاهده شود که در نهایت اگر در فضایی آرام و دور از تنش‌های غیرضروری جریان داشته باشد، به یک گفت‌وگوی مفید دوطرفه هم برای سینماگران حاضر و هم برای مخاطبان رسانه‌ها برای درک بهتر فیلم‌های به نمایش درآمده بدل می‌شود اما با این‌همه چرا برخی از نشست‌های خبری پس از نمایش فیلم در جشنواره فیلم فجر دچار حاشیه‌های بی‌مورد و مخرب می‌شود و بعضی‌ها از آن به عنوان عاملی برای گرم کردن تنور جشنواره حمایت هم می‌کند!؟ در اغلب جشنواره‌های مهم دنیا همه شرکت‌کنندگان در جشنواره حق شرکت در نشست‌های خبری پس از نمایش فیلم‌ها را ندارد و تعداد محدودی از خبرنگاران و منتقدان با ارائه کارت شناسایی معتبر امکان ورود به محل برگزاری نشست را پیدا می‌کنند.

طبیعی است که دست‌اندرکاران تولید فیلمی که نشست خبری‌اش برگزار می‌شود، توقع داشته باشند با گروهی از اهالی رسانه که درک و شناخت کافی از مقوله سینما، تولید فیلم و ساز و کار رسانه داشته باشند، روبه‌رو شده و به سوالات ایشان پاسخ دهند. ولی متاسفانه در دوره‌هایی از برگزاری جشنواره فیلم، همه کسانی که در سینمای رسانه‌ها حضور داشتند، بدون هرگونه محدودیتی وارد جلسات نشست خبری می‌شدند و برخی از ایشان با طرح سوالات غیرکارشناسانه برای پرکردن صفحات و ستون‌های رسانه‌های زرد خود، سینماگران حاضر در جلسه را با چالش‌های مخربی روبه‌رو می‌کردند که نتیجه‌اش می‌شد قهر تعدادی از آنها و حاضر نشدن برخی دیگر در نشست‌های فیلم‌های‌شان در اعتراض به طرح سوالات غیراصولی.

از زمانی هم که عموم مردم دسترسی گسترده به فضای مجازی پیدا کردند، این مشکل‌ حادتر هم شد و تعدادی از حاضران در نشست‌ها صرفا برای تصویربرداری با موبایل از جلسات و به‌ویژه حاشیه‌های آن در سالن حاضر می‌شدند و دامنه حاشیه‌‌سازی‌های مخرب را گسترش می‌دادند که باز هم متاسفانه این روند همچنان ادامه دارد. باتوجه به این‌که نشست‌های خبری پس از اولین نمایش فیلم در جشنواره می‌تواند به‌واسطه حضور خبرنگاران خبره، نقش موثری در معرفی فیلم به جامعه سینمایی و همین‌طور مخاطبان عام سینما داشته باشد، این انتظار از برگزارکنندگان جشنواره می‌رود که با انتخاب مجری با تجربه، باسواد و آشنا به مدیریت این قبیل جلسات از یکسو و ایجاد محدودیت‌های اصولی و منطقی برای ورود به جلسات و نشست‌ها از سوی دیگر، نشست‌های خبری جشنواره را به یک بخش جنبی کاربردی و مفید برای همگان بدل کنند.