تحریم جشنواره دور از شأن فرهنگ و هنر است

هر‌چند مخاطبان جشنواره فیلم فجر در سال‌های اخیر کمتر شده‌اند اما هنوز هم دلخوشی خیلی از جوانان علاقه‌مند به سینما همین جشنواره است. هنوز هستند جوانانی که تمام روزهای جشنواره فیلم فجر را با عشق در سالن‌های سینما سپری می‌کنند و پیگیر دائم آن هستند. حتی بسیاری از افرادی که در طول سال به سینما نمی‌روند در این روزها نسبت به اتفاقات سینما و جشنواره فجر کنجکاو می‌شوند و بدشان نمی‌آید اگر بلیتی به دست‌شان رسید به سینما بروند که فیلمی از جشنواره را تماشا کنند. سینمای ایران نیاز به ورود نیروهای تازه نفس با نگاهی جدید و دقیق به سینما دارد و این‌که سینمای ایران را چطور در دنیا مطرح کنیم، چگونه به مخاطب نزدیک شویم و با چه سیاستگذاری‌هایی به فیلم‌های قصه‌گو و قهرمان محوری در ژانرهای مختلف برسیم. این اتفاق‌ها از کجا آغاز می‌شود؟ به نظرم بهترین محمل و جایی که در آن می‌توان دنبال چنین سیاست‌گذاری‌ای رفت، جشنواره فیلم فجر است. جشنواره فیلم فجر هر ساله با استانداردهای مشخصی برگزار می‌شود و بدون شک در کلیت سینمای ایران نقطه عطفی است.

امروز که بعضی از سینماگران پروژه تحریم جشنواره فیلم فجر را مطرح کردند به نظرم به علاقه‌مندان سینما دهن کجی می‌کنند. چون این تحریم‌ها هیچ عایدی‌ای جز مأیوس کردن مردم و دور کردن‌شان از مقوله فرهنگ و هنر ندارد. کما این‌که سوءاستفاده از احساسات مردم نیز قطعا بادوام نخواهد بود.

متاسفانه فضای خوبی بر سینما حاکم نیست. انگار معدود اشخاصی کلیت سینما را دست گرفته‌اند و برای همه باید و نباید تعیین می‌کنند و خط و نشان می‌کشند. حتی پیش آمده برای بازی در فیلمی با بازیگری، تماس گرفته شده و آن بازیگر با این‌که بیکار بوده اما جواب داده؛ «از ترس فحش خوردن کار را قبول نمی‌کنم!». به‌نظرم خیلی از کسانی‌که امروز حرف از تحریم جشنواره می‌زنند، قلبا به انجام آن اعتقادی ندارند و صرفا به‌دلیل برخورد همان تعداد انگشت شمار از همکاران‌شان است که پیرو راه و عقیده‌شان شده‌اند.

جاذبه حضور در جشنواره فیلم فجر اما باعث نمی‌شود چشم بر کاستی‌هایی ببندیم که به هر حال در هر جشنواره‌ای وجود دارد. از انتقاداتی که به‌نظرم به جشنواره فیلم فجر وارد است، کمرنگ شدن حضور مردم در آن است. در گذشته بلیت‌فروشی برای جشنواره فیلم فجر بیشتر حالتی مردمی داشت اما در سال‌های اخیر بعضی از سینماهایی که به اکران جشنواره اختصاص داده شده بود به اکران فیلم برای قشر خاصی تعلق گرفت و جز در اکران‌های فوق‌العاده مردم نمی‌توانستند به تماشای فیلم‌ها بنشینند. اگر جشنواره فیلم فجر، سالن‌های بیشتری را به اکران مردمی اختصاص دهد و سهولت بیشتری برای تهیه بلیت مردم از طریق گیشه یا اینترنتی فراهم آورد، فضای بهتر و مردمی‌تری بر جشنواره فجر حاکم می‌شود. تأثیرگذاری سینما در حوزه‌های مختلف فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی زیاد است و بسیاری از مسائل جامعه را می‌توانیم با کمک سینما و پیام‌هایی که در فیلم‌ها می‌گنجانیم، حل کنیم. بنابراین لازم است فرهنگ فیلم دیدن و سینما رفتن را در جامعه رواج دهیم.

روزنامه جام جم