نگاهی به فیلم «مرد بازنده» ساخته محمد حسین مهدویان

کارآگاهی که او را می شناسیم

از سال ۱۳۹۴ که محمدحسین مهدویان با "ایستاده در غبار" پای به عرصه‌ فیلم بلند گذاشت، تا به امروزفیلم هایی چون "ماجرای نیمروز"،" لاتاری"،" ردّ خون"، "درخت گردو"،" شیشلیک"، سریال "زخم کاریگ و حالا هم "مرد بازنده" را از شاهد بوده ایم.
کد خبر: ۱۳۹۱۶۵۹
نویسنده مریم فلاح

این فیلمساز پرکار در آخرین فیلم خود باز هم ابراهیم امینی را به‌عنوان فیلم‌نامه‌نویس درکنار خود دارد و از بازیگرانی استفاده کرده است که پیش‌تر با بعضی از‌ آنها در «زخم کاری» جلوی دوربین او رفته بودند.

«مرد بازنده» ماجرای سرهنگ احمد خسروی (با بازی جواد عزتی) مسئول رسیدگی به پرونده‌های مشکوک به قتل است.او به سرنخ‌هایی دست می‌یابد که پشت پرده این قتل ها را به طور رازگونه به کشف شبکه فساد اقتصادی می‌رساند. کارآگاه در جریان بررسی قتل به سرنخ مناسبات قدرت می رسد. شریک مقتول از قضا آقازاده ای است که همه چیزش مشکوک است؛ از اسم جعلی تا سهامدار عمده شرکت بودنش و … نخ های ماجرا از بی اخلاقی مقتول در معاشرت با زنان مختلف و آدم های سایه نشین قدرت و شریک حسود و … به سرنخ عشق سرخورده ای می رسد و...

یک داستان جنایی ومعمایی که در داستان پردازی، چینش روایت، ساختار و پایبندی به ژانر چیزی کم نگذاشته است.

فیلم "مرد بازنده"راباید همچنان در ادامه "لاتاری" و سریال "زخم کاری" در پرداختن به موضوع آقازاده ها دانست که چند سالی است داغ و گیشه دار شده است و قطعا برای مهدویان نیز جذاب بوده و از اینرو حرکت رو به جلویی برای فیلمساز تلقی می شود.

البته پر واضح است که فیلمساز سعی داشته"مردبازنده" را در گونه پلیسی - جنایی پیش ببرد و نه در گروه فیلم های سیاسی وگواه آن سعی بسیار فیلمساز در پایبندی به نشانه های ژانر است.آنقدر که به نشانه های کلاسیک این ژانر هم وفادار نشان می دهد!

از کارگاه عصبی و ژولیده با بارانی سیاه رنگ تا دندان درد وقت و بی وقت که امانش را بریده ، فرمانده فرصت طلب ، زن افسونگر و بارانی که در بیشترِ صحنه‌ها می‌بارد وقرار است به تقویت حس‌وحال صحنه‌ها کمک کند ،همه اینها درطول فیلم در جای مناسب نشسته اند. گرچه اصولا استفاده از عنصر دندان درد - که در میان تولیدات وطنی دهه 60 و 70 آن رادر کارآگاه علوی وامیرحسین اوصیا سریال "سرنخ"هم می توانیم سراغ بگیریم- دیگر برای کارآگاه جامعه امروز واقعا نخ نماست حتی اگر نمادی از چرکین بودن شرایط پیرامونی او باشد. این که چرا فیلمسازان ایرانی همچنان با اصراربه این شاخصه قدیمی ازسینمای کلاسیک تا امروز پایبند نشان داده اند،جای سوال دارد!

در کنار این نشانه ، یک ترس نهادینه از فضای بسته هم پیش بینی شده است که فیلمساز در زمان گره گشایی پایان بندی داستان به خوبی از آن برای تحول قهرمان استفاده می کند.

کارآگاه سمج داستان که انسانی پاک‌دستی و عدالت‌خواه است، درحالی زیر بار هیچ زد و بند و توصیه و فشاری برای رها کردن ماجرا نمی رود که زندگی شخصی اش رو به آشفتگی می رود و با فرزندانش دچار مخاطراتی است ،از اینرو تا فینال فیلم او را مرد بازنده فیلم می بینیم، گرچه به نظر در پایان اوست که به عنوان نماینده قانون باید که برنده ماجرا باشد.البته در آخرآنچه به مخاطب القا می شود بیشتر توهم توطئه در دنیای شبکه مافیای آقازاده ها است.

به لحاظ استفاده ازعناصر بصری شباهت بازی و گریم جواد عزتی به بابک احمدی هم جالب است همان شخصیت آقا بالاسر پرنفوذ،البته این بار سرهنگ احمد خسروی، به مدد خط اخم های عمیق ،عزتی را در نقشی مسن تر از خودش نشان می دهد.در مجموع بازی او چندان غافلگیر کننده و متفاوت از آنچه تا به حال از این بازیگر دوست داشتنی دیده بودیم، نیست هرچند که کاملا منطبق و بروزن نقشش است. اما از حق نگذریم بازی رعنا آزادی‌ور در قیاس با زن آسیب دیده، روان پریش و دست بزن دار سریال "زخم کاری" به دل می نشیند.

در مجموع فیلم «زخم کاری» نسبت به آثار گذشته مهدویان سعی کرده فضای جدید ومتفاوتی را به مخاطبش نشان دهد و با طرح داستانی پرتعلیق و پیچش دار، انتظارات اولیه ای که از تماشای یک فیلم پلیسی-جنایی داریم را برآورده کند.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها