کرواسی و مراکش سهمیه‌ها را درو کردند

تیم منتخب یک چهارم نهایی جام جهانی 2022

مراکش؛ تیمی که تمام فاکتورها برای جذابیت یک تیم را دارد

تاریخ‌سازان

اسم و خاطره اولین‌ها همیشه در ذهن‌ها باقی می‌ماند. حالا جام‌جهانی 2022 قطر با هر نتیجه‌ای تمام شود، نام یک تیم برای همیشه در خاطره فوتبالی‌ها می‌ماند. حالا در تاریخ جام‌های جهانی ثبت شده که مراکش به اولین تیم آفریقایی تبدیل شد که توانسته به مرحله نیمه‌نهایی این جام برسد. مسیری هم که این تیم برای تاریخ‌سازی طی کرده، در نوع خودش منحصربفرد است.
کد خبر: ۱۳۹۰۴۴۲
نویسنده حسین خلیلی - گروه ورزش

شیرهای اطلس تا اینجا بلژیک، اسپانیا و پرتغال را شکار کرده‌اند و حالا باید منتظر ماند و دید بازی‌شان با فرانسه چه نتیجه‌ای به همراه دارد.  نوع بازی و شادی بازیکنان مراکش بعد از هر بازی، نشان از همدلی و باوری است که انگار در تک‌تک آنها نهادینه شده است. در این میان، نمی‌توان از نقش ولید رکراکی، سرمربی مراکش در شکل‌دهی این حس و حال به راحتی گذشت. صحبت‌های او در کنفرانس خبری بعد از شکست پرتغال به خوبی این وضعیت را نشان می‌دهد. او در این باره گفت: « زمانی که عشق و ایمان داشته باشید، مطمئنا موفق می‌شوید و بازیکنانم به خوبی این را نشان دادند. بعد از شکست دادن تیم‌های بزرگ، خیلی‌ها در اروپا گفتند این یک معجزه است. اما من آن را معجزه نمی‌دانم بلکه نتیجه تلاش و سخت‌کوشی ما ست. وقتی فیلم «‌راکی بالبوآ‌» را می‌دیدیم، همه می‌خواستیم از او حمایت کنیم. با قاطعیت می‌گویم که ما راکی بالبوآ جام‌جهانی هستیم». هیجان این بازی آنقدر زیاد بود که خود رکراکی از شوق و احساس، به گریه افتاد. خودش در این باره می‌گوید: این اولین‌بار است که در پایان یک بازی گریه می‌کنم اما رسیدن به نیمه نهایی جام‌جهانی اتفاقی است که باعث می‌شود احساساتی شوید. 
آن چه در بازی مراکش و پرتغال بیش از همه به چشم می‌آمد، سر و صدای کر کننده هواداران مراکشی بود. آنها در طول 90 دقیقه هر بار  که توپ در اختیار پرتغالی‌ها بود، با سوت‌های خود تمرکز آنها را از بین می‌بردند. پت نوین، بازیکن سابق تیم‌ملی اسکاتلند و کارشناس کنونی رادیو ورزشی بی‌بی‌سی در این باره می‌گوید: سر و صدای ورزشگاه باور نکردنی بود. به نظرم پیدا کردن نمونه مشابه آنها در جام‌های قبلی کار سختی باشد.  در کنار این موارد، نوع شادی بازیکنان مراکش بعد از هر بازی هم در نوع خودش جالب است. مثلا، سجده کردن بازیکنان در پایان هر بازی به بخش جدانشدنی این تیم تبدیل شده است. همچنین در چند بازی اخیر، هر بار یکی از بازیکنان مراکش با پرچم کشور فلسطین در شادی‌های پایان بازی شرکت می‌کند که در بازی با پرتغال، نوبت به اشرف داری رسید که این کار را انجام بدهد. شادی بعضی از بازیکنان مثل اشرف حکیمی و سوفیان بوفال با مادران‌شان هم از آن دست شادی‌هایی است که شاید در هیچ تیم دیگری با این شکل و شمایل دیده نشود. 

یاسین بونو: 
از این دستاورد خوشحالم و آن را به مردم مراکش، خانواده‌ و ولید رکراکی تقدیم می‌کنم که به من این فرصت را داد تا در جام‌جهانی شرکت کنم. ما این ذهنیت را داریم که تا آخر رقابت کنیم و بجنگیم. به نیمه نهایی رسیدیم و همه چیز در اختیار ماست.

سفیان امرابات:
واقعا باورنکردنی است. من بسیار افتخار می‌کنم. حضور ما در نیمه‌نهایی جام‌جهانی مانند یک رویاست. ما هزار درصد توان‌مان را گذاشتیم و برای کشور و مردم‌مان جنگیدیم و با جان و دل بازی کردیم. این تیم و کادرفنی، شایسته احترام هستند.

منبع:‌ ضمیمه جام22 روزنامه جام‌جم

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها