قیمت مسکن در تهران | قیمت مسکن ۱۶ مرداد ۱۴۰۱

قیمت مسکن در تهران چند؟ قیمت مسکن با توجه به نوع ساختمان، امکانات، خیابان و یا نظر مالک تغییر می‌کند. کدام مناطق تهران بیشترین رشد قیمت مسکن را دارند؟ ارزانترین قیمت مسکن در کدام مناطق تهران است؟ جدیدترین قیمت مسکن را در جدول زیر مشاهده کنید.

به گزارش جام جم آنلاین از باشگاه خبرنگاران جوان، براساس مشاهدات میدانی در مناطق مختلف تهران با توجه به امکانات اطراف منزل و موقعیت آن قیمت‌های مختلفی را می‌بینیم.

در این گزارش از مناطق ۲۲ گانه تهران یک مورد قیمت مسکن را با عمر بنای بین یک تا ۳۰ سال و متراژ بین ۴۰ تا ۲۶۰ متر گردآوری کردیم.

توجه کنید که قیمت‌ها بر حسب مترمربع به تومان بوده و تقریبی است، چراکه قیمت مسکن در تهران با توجه به نوع ساختمان، امکانات، خیابان و یا نظر مالک تغییر می‌کند.

۳ عامل رشد قیمت مسکن

بر اساس آخرین اطلاعات، قیمت یک آپارتمان ۱۰۰ متری در شهر ری، با عمر بنای ۱۲ سال، متری ۱۵ میلیون تومان است.

به گزارش خبرنگاران‌جوان، براساس مشاهدات میدانی در مناطق مختلف تهران با توجه به امکانات اطراف منزل و موقعیت آن قیمت‌های مختلفی را می‌بینیم.

در این گزارش از مناطق ۲۲ گانه تهران یک مورد قیمت مسکن را با عمر بنای بین یک تا ۳۰ سال و متراژ بین ۴۰ تا ۲۰۰ متر گردآوری کردیم.

توجه کنید که قیمت‌ها بر حسب مترمربع به تومان بوده و تقریبی است، چراکه قیمت مسکن در تهران با توجه به نوع ساختمان، امکانات، خیابان و یا نظر مالک تغییر می‌کند.

سه منطقه نوزده، نُه و سیزده بیشترین رشد قیمت را در تیرماه داشتند. منطقه پنج به عنوان پرمعامله ترین منطقه تهران در نخستین ماه تابستان افزایش هشت درصدی قیمت ها را تجربه کرد .

به نقل از اکوایران، رشد قیمت‌ها در بازار مسکن ادامه دارد، اما بازار تابستانه مسکن به اندازه بازار بهاره پر رونق نیست و براساس آمارهای بانک مرکزی در نخستین ماه تابستان ، متوسط قیمت خانه‌های معامله شده پایتخت با رشد ۵.۸ درصدی به ۴۱.۷ میلیون تومان در هر مترمربع رسیده است.

فعالان بازار مسکن معتقدند که افزایش تمایل به سرمایه‌گذاری در بازار مسکن شهر تهران باعث شد تا این بخش در سه ماه گذشته با سه رشد متوالی ۶.۱ درصد، ۸.۴ درصد و ۵.۸ درصدی قیمت مواجه شود.

به اعتقاد کارشناسان اقتصاد مسکن در رشد قیمت ها تأثیر انتظارات تورمی، رشد قیمت مصالح ساختمانی و اثر ریسک‌های غیراقتصادی بر بازار مسکن را نمی‌توان نادیده گرفت.

به نظر می‌رسد با توجه به ثبات نسبی قیمت ارز، افت بازار بورس و کاهش قیمت خودرو بخشی از سرمایه‌ها به منظور حفظ ارزش دارایی به سمت بازار مسکن آمده است.

به اعتقاد فعالان بازار مسکن کاهش معاملات در مناطق مصرفی نشان از غلبه خریدهای سرمایه‌ای بر خریدهای مصرفی در بازار مسکن دارد.

بازار مسکن در شرایطی رشد ۵.۸ درصدی ماهیانه قیمت را طی یک ماه اخیر به ثبت رساند که میزان افزایش در منطقه یک ۳.۲ درصد، منطقه ۲ معادل ۷.۹ درصد، منطقه ۳ به میزان ۹.۲ ، منطقه ۴ به میزان ۳.۸ درصد، منطقه ۵ به عنوان پرمعامله‌ترین منطقه تهران ۸.۱ درصد، منطقه ۱۰ معادل ۷.۲ درصد، منطقه ۱۴ به میزان ۳.۱ درصد و منطقه ۱۵ معادل ۸.۱ درصد بوده است.

تعداد معاملات در بین مناطق ۲۲ گانه شهر تهران متعلق به منطقه ۵ بود که سهم ۱۴.۶ درصدی را از کل قراردادهای خرید و فروش به خود اختصاص داد. جایگاه دوم به منطقه ۲ با ۹.۳ درصد، رتبه سوم به منطقه ۴ با ۸.۸ درصد و جایگاه چهارم متعلق به منطقه ۱۰ با ۸.۴ درصد از کل معاملات بوده است. این در حالی است که منطقه ۱۰ در اردیبهشت امسال رتبه دوم از نظر تعداد معاملات را عهده‌دار بود که در خردادماه به جایگاه سوم رسید. در حال حاضر نیز در رتبه چهارم قرار دارد.

دلیل اختلاف قیمت مسکن در گزارش مرکز آمار و بانک مرکزی

سازمان برنامه و بودجه با انتشار گزارشی علت اختلاف سه میلیون تومانی قیمت مسکن شهر تهران در گزارش بانک مرکزی و مرکز آمار را تفاوت در شیوه میانگین گیری دانست و اعلام کرد مرکز آمار به ارائه میانگین قیمت حسابی، موزون و شاخص قیمت می‌پردازد؛ در حالی که بانک مرکزی تنها میانگین حسابی را در نظر گرفته و به نحوه محاسبه مهم میانگین موزون توجه نداشته است.

به گزارش ایسنا، یک روز پس از آنکه مرکز آمار ایران در روز ۸ مردادماه گزارش داد متوسط قیمت مسکن شهر تهران در تیرماه ۱۴۰۱ بالغ بر ۴۴ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان بوده، بانک مرکزی به رسم هر ماهه گزارش خود را منتشر و متوسط قیمت شهر تهران را ۴۱ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان اعلام‌ کرد.

در این خصوص سازمان برنامه و بودجه به تازگی علت این تفاوت را اعلام کرد. در این گزارش آمده است: با انتشار میانگین قیمت مسکن هر متر خانه در شهر تهران توسط مرکزآمار و بانک مرکزی برخی رسانه ها تفاوت عددی اعلام شده را اختلاف در آمارها عنوان کردند در حالی که دلیل تفاوت اعداد ارائه شده، تفاوت در شیوه میانگین گیری است.

سازمان برنامه و بودجه در ادامه گزارش خود آورده است: تنها منبع تهیه این گزارش داده‌های خام ثبت شده در سامانه ثبت معاملات املاک و مستغلات کشور است که مرکز آمار ایران و بانک مرکزی، هر دو از این منبع بری انجام محاسبات استفاده می‌کند.

مرکز آمار ایران به ارائه ۲ نوع میانگین قیمت (حسابی و موزون) و یک مورد شاخص قیمت آپارتمان‌های مبادله و ثبت شده در سامانه می‌پردازد. در حالی که گزارش تهیه شده توسط بانک مرکزی تنها شامل میانگین حسابی می‌باشد. هر یک از این میانگین‌ها کارکرد و استفاده منحصر به فردی دارند. گزارش مرکز آمار ایران همه نیازهای کاربرهای مختلف ممکن را پوشش داده است.

در ادامه این گزارش چنین آمده است: روش میانگین حسابی به متراژ واحدهای مبادله شده در دوره زمانی مدنظر توجهی نداشته و به همه واحدهای مسکونی (چه بزرگ و چه کوچک) به یک دید می‌نگرد و وزنی برابر می‌دهد. روش میانگین موزون تفاوت متراژ واحدهای مورد مبادله را در قیمت ثبت شده در نظر می‌گیرد به‌نحوی ‌که هر واحد متناسب با متراژ در تعیین میانگین قیمت منطقه وزن می‌گیرد. بانک مرکزی به این نحوه محاسبه مهم توجهی نداشته است.

شاخص قیمت آپارتمان‌های مسکونی، با استفاده از روش هدانیک (تعدیل کیفی) محاسبه می‌شود و مناسب تعیین دقیق تورم در حوزه آپارتمان‌های مسکونی مورد مبادله در هر دوره است. در این راستا از میانگین‌های نام‌برده نمی‌شود (به علت ناهمگن بودن آپارتمان‌های معامله شده در هر دوره) استفاده کرد زیرا تغییرات قیمت را به‌درستی نشان نمی‌دهند اما چون در شاخص قیمت اثرات تغییر کیفیت از منابع اطلاعاتی زدوده شده است، شاخص دقیقی برای محاسبه تورم این حوزه محسوب می‌شود.

در ادامه گزارش سازمان برنامه و بودجه می‌خوانیم: تفاوت بین متوسط قیمت حسابی اعلام شده توسط مرکز آمار ایران و بانک مرکزی که از روشی مشابه استفاده کرده‌اند، تقریباً یک میلیون تومان بوده است اما رسانه‌ها به‌اشتباه به مقایسه میانگین قیمت موزون مرکز آمار ایران و میانگین قیمت حسابی بانک مرکزی پرداخته‌اند که این خطا در مقایسه دو نوع متوسط قیمت متفاوت منجر به سوءبرداشت پیش‌آمده شده است.

بر اساس اطلاعات خام ثبت شده در سامانه ثبت معاملات املاک و مستغلات کشور، در تیرماه سال ۱۴۰۱ در مناطق ۱۹ و ۲۰ شهر تهران به ترتیب تنها ۸ و ۱۱ مورد معامله در سامانه ثبت شده است. این تعداد محدود معاملات امکان محاسبه متوسط قیمت منطقه را نمی‌دهد، لذا قیمت این مناطق در محاسبه مرکز آمار لحاظ نشده است. این نکته در گزارش منتشر شده توسط مرکز آمار قابل‌ملاحظه است. با توجه به پایین‌تر بودن میانگین قیمت این مناطق از میانگین قیمت شهر تهران، لذا عدم حضور این قیمت‌ها در محاسبات، باعث بیشتر شدن اندک متوسط قیمت مرکز آمار نسبت به گزارش بانک مرکزی شده است.

در پایان این گزارش چنین آمده است: مرکز آمار ایران با استفاده از اطلاعات طول و عرض دقیق جغرافیایی در اختیار، اقدام به پالایش و ادیت آدرس‌های استخراج شده از سامانه ثبت معاملات املاک و مستغلات کشور و لحاظ کردن آن‌ها در مناطق صحیح خود می‌کند. اما این امکان برای بانک مرکزی محیا نیست؛ لذا این نکته نیز باعث بروز اختلافاتی در میانگین قیمت‌های محاسبه شده در سطح مناطق و کل شهر تهران بین دو دستگاه شده است.