اصفهان یكی از پربارترین مناطق گویشی ایران

به گزارش جام جم انلاین اصفهان؛

مرکز اصفهان شناسی و خانه ملل سازمان فرهنگی اجتماعی ورزشی شهرداری اصفهان میزبان برگزاری برنامه "نگاهی به گویش های استان اصفهان" با حضور دکتر مسعود پورریاحی از اساتید برجسته زبان شناسی دانشگاه تهران بود. رئیس مرکز اصفهان شناسی و خانه ملل، اصفهان را جزئی جدایی ناپذیر از جغرافیا فرهنگی ایران معرفی کرد و گفت: عدم توجه به اصفهان مانند تکه پاره کردن یک گران سنگ بزرگی است که ما را دچار عقوبت نابخشودنی می کند.محمد عیدی ادامه داد: شهرداری اصفهان در کنار تلاشی که برای توسعه و آبادانی شهر اصفهان انجام می دهد، برای بازنمایی فرهنگ سترگ اصفهان که در جغرافیای فرهنگی تعریف می شود، پا را فراتر از مرزهای حقوقی تعریف شده قرار دهد.وی با بیان اینکه اصفهان در طول تاریخ کانون میان فرهنگی معتبری بوده که در مسیر شناسه ساز و هویت بخش ابریشم قرار گرفته است، تصریح کرد:  اصفهان در زمینه گفتگویی ارزشمند شکل گرفته است بنابراین برای بازشناسی هویت بسیاری از مکان ها به اصفهان نیاز داریم.وی با اشاره به  نام گذاری اصفهان به عنوان مهمانخانه ایران از سوی دکتر نوریان، اظهارداشت: مهمان خانه بودن به این معنا است که هر فردی که وارد این شهر شده یادمانی از خود در این شهر  به یادگار گذاشته است.وی با بیان اینکه زبان ها و گویش ها میراث گرانبهایی است که مورد بی مهری بسیاری از کنشگران قرار گرفته است، ادامه داد: در زمینه گویش ها و لهجه ها در شهر اصفهان می توان کارهای زیبایی انجام داد، در سال جاری در تلاش هستیم تا در مرکز اصفهان شناسی و با همکاری بسیاری از زبان شناسان بر روی گویش های استان اصفهان فعالیت کرده تا نتیجه مطلوب حاصل شود.در ادامه منصور قاسمی مدرس حوزه گردشگری با اشاره به روند قهقرایی گویش ها در ایران، گفت: با توجه به این مسئله ضرورت انجام فعالیت های تحقیقاتی و پژوهشی در این زمینه دوچندان می شود.وی با تاکید بر ثبت بسیاری از گویش ها در میراث یونسکو، بیان داشت: در حال حاضر بسیاری از گویش ها از بین رفته است اما در گوشه و کنار کشور گویش هایی وجود دارند که لازم است آنها را شناسایی کرده و برای حفظ و نگهداری آنان تلاش کنیم.قاسمی با اشاره به تنوع بسیار زیاد گویش ها در ایران به ویژه استان اصفهان، افزود: اصفهان در تنوع گویش ها یکی از استان های سرآمد در این زمینه است و استان سمنان پس از اصفهان در رتبه دوم تنوع گویش ها قرار گرفته است.وی  گویش ها و لهجه ها را همانند بناهای تاریخی اصفهان ارزشمند دانست و گفت: اهمیت این گویش ها برای بسیاری از گردشگران خارجی مانند بسیاری از بناهای تاریخی است، بنابراین لازم است که در جامعه گردشگری نیز فعالیت هایی برای به سرانجام رساندن این تحقیقات انجام شود.مسعود پورریاحی زبان شناس و عضو هیات علمی دانشگاه تهران در ویژه برنامه نگاهی به گویش های استان اصفهان با تقدیر از فعالیت شهرداری اصفهان و توجه به فرهنگ مردم، افزود: این نخستین بار است من شاهد فعالیت شهرداری در زمینه فرهنگی هستم و این امر حاکی از توجه شهرداری اصفهان به شهروندان به عنوان یک فرهنگ مند است.وی اصفهان را یکی از پربارترین مناطق گویشی ایران معرفی کرد و گفت: اصفهان در بخشی از فلات مرکزی ایران قرار دارد و منبع اصلی بسیاری از گویش ها و لهجه های متفاوت است.پور ریاحی با اشاره به تهیه ۴ کتاب در زمینه گویش های رایج در اصفهان، بیان داشت: دو کتاب دیگر نیز به دلیل گذراندن مسیر طولانی برای چاپ در سازمان میراث فرهنگی قرار دارد که امیدوارم این قفل نیز به زودی با همکاری مرکز اصفهان شناسی و خانه ملل شکسته شود تا بتوانیم آنها را هم به چاپ برسانیم.وی با اشاره به کتب چاپ شده در زمینه گویش ها و لهجه های اصفهانی، گفت: نخستین کتاب مربوط به شهرستان اردستان، دومین کتاب در رابطه با استان اصفهان، کتاب سوم در رابطه با استان چهارمحال و بختیاری و کتاب چهارم مربوط به شهرستان های فریدن، فریدون شهر، سمیرم و شهرضا است.این استاد دانشگاه افزود: گویش های رایج در ۴شهرستان لنجان، نایین، نطنز و نجف آباد جمع آوری شده اما تاکنون نتیجه آن در اختیار مردم قرار نگرفته است.وی با بیان اینکه از نظر فرهنگی تفاوتی بین گویش و زبان وجود ندارد، خاطرنشان کرد: اگر جمعیت گویش گرها کم است دلیل بر بی اهمیت بودن گویش و برتری زبان نیست تنها دلیل تنوع فراوان در زبان برخورداری از فرهنگ و لغت نامه بوده که این امر در گویش وجود ندارد.پورریاحی با اشاره به شهرستان اردستان و جمع آوری اطلاعات از ۱۶۵ آبادی، افزود: در این شهرستان موفق به ثبت ۱۶۵ گویش شدیم که به طور کامل و جامع در کتاب نخست گردآوری شده است.وی در رابطه با کتاب دوم و جمع آوری اطلاعات از ۴۶۷ آبادی در شهرستان اصفهان، گفت: در این تحقیق موفق به ثبت ۴۴۰گویش شدیم.این استاد دانشگاه با اشاره به کتب سوم که حاصل جمع آوری گویش های رایج در شهرستان های خوانسار، سمیرم، شهرضا و فریدن است، خاطرنشان کرد: در این ۴ شهرستان از ۴۰۹ آبادی موجود موفق به ثبت ۲۷۳ گویش مختلف شدیم.وی ادامه داد: کتاب چهارم به بررسی گویش چهار شهرستان فریدون شهر، فلاورجان، کاشان و گلپایگان پرداخته است که در این شهرستان ها پس از بررسی ۵۲۸ آبادی موفق به ثبت ۳۲۹ گویش مختلف شدیم.پورریاحی به بررسی هزار و ۵۶۹ آبادی در منطقه اصفهان و ثبت یک هزار و ۲۰۷ گویش اشاره کرد و گفت: حاصل این تحقیقات ثبت گویش های مختلف مانند گویش فارسی گرجی، ترکی، قربتی‌، نائینی، بیدگلی، آرانی، کردی بادینی، فارسی دهی، گویش رایجی، قهرودی، راجی، گوشگویی، عربی، خوانساری و... بوده است.وی به گویش های قومی رایج در شهرستان فریدون شهر اشاره کرد و بیان داشت: در فریدونشهر منطقه وسیعی وجود دارد که مردم در این منطقه به زبان گرجی صحبت می کنند این افراد اهالی گرجستان هستند که به اصفهان آمدند و بعدها در این منطقه ساکن شدند.این استاد دانشگاه تهران با اشاره به گویش قربتی ها، گفت: کولی ها افرادی هستند که به دعوت حاکمان از رومانی به ایران دعوت شده و بعدها در اطراف اصفهان ساکن شدند.وی در ارتباط با گویش عربی، گفت: این گویش نیز مربوط به مهاجران عرب زبان است که وارد ایران شده و در شهرهای جنوبی ایران و بعدها در اصفهان ماندگار شدند.