درمان دارویی تشنج و صرع

برای این کار از داروهای ضدتشنج استفاده می‌شود. طی سال‌های طولانی به‌تدریج داروهای مختلفی برای درمان انواع متفاوت تشنج ارائه شده و مورد استفاده قرار گرفته‌اند.

گاهی لازم است دوز داروی ضدتشنج افزایش یابد و حتی بیش از یک نوع دارو استفاده شود اما به هر حال هدف اصلی درمان، پرهیز از تکرار تشنج است.

طبیعتا هر دارویی ممکن است عوارض خاصی داشته باشد اما قطعا تکرار تشنج در طول زندگی بسیار پرخطر و آسیب‌رسان خواهد بود.

یکی از مهم‌ترین نکاتی که به‌ویژه خانم‌ها لازم است بدانند این که برخی از داروهای ضدتشنج در زمان بارداری و حتی تا دو ماه پیش از بارداری باید قطع شوند.

این داروها ممکن است سبب اختلالات مادرزادی در ستون فقرات جنین شود و حتی در مواردی که بارداری به‌صورت ناخواسته اتفاق افتاده و همزمان با مصرف این داروها بوده، لازم است بررسی دقیق جنین صورت بگیرد و اقدامات درمانی و پیشگیرانه هر چه سریع‌تر آغاز شود؛ به عبارت دیگر پیش از بارداری ضروری است با پزشک معالج مشورت شود و نوع داروی ضدتشنج تا جای ممکن تغییر یابد و به‌نوعی که کم‌خطرتر است تبدیل شود.

به‌طور کلی در تمام بیماران، پزشک معالج معمولا از کمترین تعداد و کمترین دوز ممکن دارو برای مهار بیماری استفاده می‌کند. کنترل میزان پاسخ به درمان با روش‌های مختلفی انجام می‌گیرد مانند نوار مغزی یا بررسی سطح دارو در خون بیمار.

نکته بسیار مهم در کنترل صرع این که نظم مصرف دارو حفظ‌شده و تغییر در دوز داروها حتما تحت‌نظارت پزشک مغز و اعصاب صورت گیرد زیرا هرگونه تغییر خودسرانه در داروهای ضدتشنج به‌معنی خطر تکرار تشنج خواهد بود.

در بسیاری از موارد پس از دو یا سه سال عدم تکرار تشنج می‌توان به‌تدریج دوز داروها را کم‌کرده و حتی درنهایت قطع کرد اما این مورد باید در ذهن بیماران باشد که اگر تشنج اتفاق افتاد به آن معنی است که ما به نقطه اول بازگشته‌ایم و لازم است حداقل دو تا سه سال دیگر دارو مصرف شود حتی در بسیاری از بیماران لازم است مصرف دارو طولانی‌مدت باشد یا حتی تا پایان عمر ادامه یابد. این موضوع نباید به خستگی و همکاری‌نکردن بیمار منجرشود و بیمار باید بداند که صرع نیز مانند دیابت یا فشارخون است که امکان دارد مصرف دارو مادام‌العمر ادامه داشته باشد.

دكتر علیرضا طبیب خویی - جراح مغز ‌و ‌اعصاب / روزنامه جام جم