توسعه همه جانبه جودو را می خواهیم

ورزشهای رزمی به دلیل کسب افتخارات و مدالهای ارزشمند بین المللی ، جایگاه ویژه ای در سطح ورزش ایران و عموم مردم جامعه دارد و موفقیت های آسیایی ، جهانی و المپیک ورزش کشورمان مرهون غیرت و دلاوری های رزمی کاران ایران است.

کد خبر: ۱۳۳۰۰۷

رشته جودو را باید یکی از رشته های موفق و پرافتخار ورزش ایران دانست که علی رغم حضور بزرگان جودوی جهان در قاره آسیا، امروزه به عنوان یکی از قدرتهای قاره کهن ، نگاه خاصی نیز به کسب افتخار در عرصه جهان و المپیک دارد. در راه کسب و ارتقای جایگاه جودوی ایران چه در بخش داخلی و چه در عرصه بین المللی زحمات ، برنامه ریزی و مدیریت سردار محمد درخشان ، رئیس فدراسیون جودو نقش اساسی داشته است و در واقع جامعه جودوی ایران با برنامه ها و حمایت های وی اکنون در جاده بزرگ موفقیت گام گذاشته است. برای اطلاع از برنامه ها، مشکلات و آینده جودوی ایران از درخشان دعوت کردیم با حضور در دفتر روزنامه جام جم به پرسشهای ما پاسخ دهد که وی با رویی گشاده و منش خاص خود به پرسشهای ما چنین پاسخ داد:

ابتدا کمی درباره پیشینه مدیریتی خود بگویید.
سال 1358 وارد سپاه شدم و در بخشهای عملیاتی و آموزشی فعالیت می کردم که در همان سالها به ورزش نیز می پرداختم. سال 68 مسوولیت تربیت بدنی سپاه به من واگذار شد. تا سال 78 در این سمت فعالیت می کردم. سال 75 و بنا به پیشنهاد مهندس فائقی و موافقت سازمان تربیت بدنی ، ریاست فدراسیون جودو را به عهده گرفتم. سال 1999 در انتخابات هیات رئیسه اتحادیه جودوی آسیا به عنوان رئیس کمیته آموزش انتخاب و 4 سال بعد نیز در این پست ابقا شدم.

ارزیابی شما از عملکرد فدراسیون جودو در سال 85 چیست؛
سال 85 بسیاری از برنامه های خود را با موفقیت اجرا کردیم که البته بخشی از برنامه هایمان که پیش بینی کرده بودیم نیز اجرا نشد؛ اما در مجموع سال پرکار و موفقی را پشت سر گذاشتیم. یکی از اهدافمان در خصوص نوجوانان بود که در این خصوص تشکیل تیم ملی ، برگزاری اردوهای آماده سازی ، حضور مربی خارجی و برگزاری لیگ در بخش نوجوانان بود. با این اقدامات رشته جودو به صورت رسمی و برنامه ریزی شده از سطح جوانان به سمت سنین پایین حرکت کرد و در واقع عمیق تر شد.

چه مشکلاتی بر سر راه شما وجود داشت که باعث شد بخشی از برنامه هایتان اجرا نشود؛
مشکلات جودو مثل رشته های دیگر بود. بخشی از برنامه های فدراسیون جودو به دلیل کمبود منابع مالی ، کمبود نیروی انسانی و مشکلات در ساختارها و قوانین اجرا نشدند؛ البته بخشی از کار مدیریتی ما حل کردن این چالشهاست و در واقع علت حرکت رو به جلوی فدراسیون جودو نیز همین است. به هر حال 3 مشکل یادشده یعنی کمبود منابع مالی و نیروی انسانی و مشکلات در ساختارها با هم در ارتباط بوده و هستند و هیچ یک به تنهایی مشکل اصلی فدراسیون جودو محسوب نمی شود.

افتخارات بین المللی فدراسیون جودو در سال 85 چه تفاوت هایی نسبت به گذشته داشت؛
سال 85 در مسابقه های بین المللی ، هم حضور پررنگ تری داشتیم و هم بیشتر مدال گرفتیم که بسیاری از این مدالها باارزش تر از سال 84 بود. با این حال مهمترین رویدادی که جودوی ایران موفق به حضور در آن شد، بازیهای آسیایی دوحه بود که در این مسابقه ها موفق به کسب 4 مدال شدیم ، البته استحقاق بیشتری داشتیم اما عواملی وجود داشتند که باعث شدند در دوحه صددرصد موفق نشویم.

سطح مسابقه های آسیایی دوحه را چگونه دیدید؛
رقابت های آسیایی در سطح بسیار خوبی برگزار شد و تیمها نسبت به دوره گذشته در مسابقه های آسیایی بوسان آماده تر بودند. تیم ایران نیز از بوسان قوی تر بود و با آمادگی کامل در بازیهای آسیایی دوحه شرکت کرد. جودوکاران ایران در 3 وزن راهی مسابقه فینال شدند و در 5 وزن برای مدال برنز رقابت کردند و به عبارت بهتر هیچیک از ملی پوشان جودو حذف نشدند؛ بنابراین تیم قدرتمند و یکدستی داشتیم که اگر برخی اتفاقات و عوامل رخ نمی دادند، نتایج بسیار بهتری کسب می کردیم.

آیا این انتقاد را قبول دارید که جودوی ایران در بازیهای آسیایی دوحه انتظارات را برآورده نکرد؛
انتظاراتی که دیگران و بویژه کمیته ملی المپیک از ما داشتند، کسب یک طلا، یک نقره و یک برنز بود، اما یک طلا، یک نقره و 2 برنز را پیش بینی کرده بودیم. ضمن این که 5 مدال را هم دور از دسترس نمی دیدیم ، اما شرایطی پیش آمد که نتوانستیم مدالهای موردنظر را کسب کنیم. مثلا ما در 3 وزن فینالیست داشتیم ، اما کسی طلا نگرفت یا این که حداقل یک مدال برنز را در وزن 81- کیلوگرم از دست دادیم. یعنی اگر برخی مشکلات روحی رضا چاه خندق نبود، وی می توانست به فینال راه پیدا کند یا این که میراسماعیلی و میران در وقت اضافه به حریفان خود باختند و این اتفاقات ازجمله عوامل مهم عدم کسب نتایج بهتر در دوحه بود.

اما قبول دارید که انتظارات از جودوی ایران بالا رفته است؛
ببینید، برای ارزیابی عملکرد یک تیم که یک گروه هستند، مجموعه عوامل در موفقیت یا عدم موفقیت آن نقش دارند. اگر گفته شود انتظارات را برآورده نکردیم ، دچار دست انداز برداشتی شدیم ؛ البته باید بگویم اگر در دوحه از روشهای بهتر استفاده می کردیم ، موفق تر ظاهر می شدیم. با این حال در برخی اوزان مثل وزن آزاد، محمود میران در دیدار مرحله نیمه نهایی یکی از بهترین های جودوی جهان را ضربه فنی کرد، یا محمدرضا رودکی در 100+ کیلوگرم به مسابقه فینال رسید که این اتفاقات برای ما غیرقابل پیش بینی بود؛ البته از سوی دیگر انتظار داشتیم رضا چاه خندق در وزن 81- کیلوگرم بهتر نتیجه بگیرد. اتفاقات غیرقابل پیش بینی برای جودوی ایران هم به شکل مثبت و هم به صورت منفی وجود داشت.

چنین به نظر می رسد که میران و میراسماعیلی به عنوان 2 چهره سرشناس جودوی ایران دچار بی انگیزگی و اشباع شده اند. آیا با این مساله موافق هستید؛
میران و میراسماعیلی به دلیل این که قدیمی تر و مدال آورتر از دیگر ملی پوشان هستند، انتظارات نیز از آنها بیشتر است.

حرکت آهسته و پیوسته جودو به سوی موفقیت

بدون شک بخش قابل توجهی از افتخارات و عناوین ورزشهای رزمی که در نهایت ورزش ایران را با توفیقات بین المللی مواجه کرده است ، متعلق به جامعه جودو است و امروزه رشته جودو به عنوان رشته ای مدال آور در میان جامعه ورزش و همچنین عموم مردم مطرح است.
برای نیل به اهداف بزرگ داخلی و بین المللی جودوی ایران ، عوامل و ابزارهای مختلفی وجود دارند که در این میان نقش یک عامل پررنگ تر از دیگر عوامل و زمینه ها بوده است . فدراسیون جودو در حالی که بزرگان جودو جهان در قاره آسیا حضور دارند، با یک برنامه ریزی بلندمدت و البته توجه ویژه به مقوله آموزش حرکت روبه جلوی خود را برای فتح قله های موفقیت آغاز کرد و در حالی که جودو در ایران سابقه ای به مراتب کمتر از کشورهای شرق آسیا دارد، اما امروزه جودو کشورمان به عنوان رقیبی قدرتمند و قابل احترام برای قدرتهای آسیا و حتی کشورهای صاحب نام جودوی جهان تبدیل شده است .توجه و اصرار فدراسیون جودو به امر آموزش و برنامه های زیربنایی که سالها شعار اصلی فدراسیون جودو بود، بیش از هر عامل دیگر نتیجه مدیریت خاص محمد درخشان است.
مدیری که با صبر و پافشاری در راه تدوین و اجرای برنامه های سازنده و بلندمدت زمینه های رشد جودو را در سالیان اخیر ایجاد کرد. به عبارت بهتر، فدراسیون جودو آرام آرام و با صبر و شکیبایی خاص مدیران خود پله های ترقی و تعالی را پیمود و البته این رویکرد مدیریتی اکنون نیز مراحل تازه خود را تجربه می کند. در راه رسیدن به موفقیت های جودو در طول سالهای مدیریت سردار درخشان ، علاوه بر توجه ویژه مسوولان این فدراسیون به برنامه های سازنده و مقوله آموزش و همچنین حرکت آهسته و پیوسته جودو ایران به سمت قله های افتخار، عامل دوری از تنش و حاشیه را هم باید در نظر داشت که جامعه جودو کشورمان در پرتو این آرامش و پرهیز از حاشیه ها از توجه به اهداف و چشم اندازهای خود غافل نمانده است.
از این رو فدراسیون جودو و مدیریت حاکم بر این فدراسیون را باید از نظر توجه خاص به عوامل و ابزارهای موفقیت (که به برخی از آنها اشاره شد) ازجمله فدراسیون های موفق و حتی الگو در جامعه ورزش قلمداد کرد و مطمئنا جودوی ایران با چنین پشتوانه و بهره مندی از داشته ها و ابزارهای موجود می تواند بزودی خالق افتخارات بزرگ جهانی و المپیکی برای ورزش کشورمان باشد

با این حال همان شرایطی که برای همه ورزشکاران و بویژه حریفان میراسماعیلی و میران وجود دارد، درباره این دو ملی پوش کشورمان نیز صدق می کند. یعنی یک ورزشکار همیشه محکوم به برد نیست و بعکس.
البته به دلیل ارزیابی ای که در سطح جامعه وجود دارد، انتظارات از این دو جودوکار بالاست ؛ اما باید پذیرفت که مدال نقره مسابقه های آسیایی مدال کم ارزشی نیست و میراسماعیلی در بازی فینال شرایط یکسانی با حریف خود داشت. درباره میران هم باید شرایط وزن و سن وی را در نظر گرفت. به نظر من این که میران تاکنون خود را در چنین شرایطی حفظ کرده ، بی نظیر است ؛ هرچند در دوحه در وقت طلایی مدال نقره گرفت.

این که جودوکاران کشورمان در مسابقه های مهم بین المللی تا قبل از مسابقه فینال عالی پیش می روند اما در فینال با بدترین شرایط متحمل باخت می شوند، چه دلیلی دارد؛
این یک مساله فنی است و مربیان تیم ملی هم از آن بخوبی آگاه هستند؛ البته این مشکل عمومی نیست و تنها در برخی اوزان وجود دارد که علت آن هم به مسائل بدنسازی برمی گردد. با این حال همه دیدند که میراسماعیلی در بازی فینال 8 دقیقه مقابل حریف خود مبارزه کرد.

پرسش ما درباره مراسم انتخاب برترین های ورزش سال 85 بود. آیا فکر نمی کنید جای خالی جودوکاران در این مراسم احساس می شد؛
این مراسم کار خوبی است که از سوی صدا و سیما برگزار می شود. من نمی خواهم با انتقاد کردن بخشهای خوب این مراسم را زیر سوال ببرم.
به نظر من میران به دلیل حضوری مستمر و کسب 4 مدال در 4 دوره گذشته بازیهای آسیایی شایسته تقدیر بود. در ضمن میران در دوحه تنها به دلیل ناداوری مدال نقره گرفت. درباره فدراسیون نیز باید گفت فدراسیون جودو در 6 ماهه اول و دوم سال 85 جزو فدراسیون های نمونه بود.

خیلی ها اعتقاد دارند ورزشهای رزمی ، کاروان ورزش ایران را در دوحه نجات داد. آیا این نظر را قبول دارید؛
این که ورزش های رزمی ورزش ایران را در دوحه نجات داد قبول ندارم و این تعبیر را به کار نمی برم ؛ چراکه کاروان ایران همه یک گروه و یک مجموعه بودند.

پس از مسابقه های آسیایی دوحه ، لزوم تغییر و تحول در کادر فنی تیم ملی و حتی ملی پوشان جودو احساس شد. در این مورد نظر شما چیست؛
ما همواره تغییر و تحول داشته ایم و خواهیم داشت. تغییر و تحول افراد مختلف متفاوت است. از نظر من کسی باید به جای دیگری وارد مسوولیت شود که بهتر از نفر قبل باشد. ضمن این که تیم ملی جودو نیز همواره تغییراتی را در ترکیب خود می بیند و در اعزام های بین المللی ما معمولا ورزشکاران جدید وجود دارند.

پشتوانه سازی در تیمهای ملی چه جایگاهی دارد؛
در تیمهای جوانان و نوجوانان همواره مشغول پشتوانه سازی برای تیم ملی بزرگسالان هستیم ؛ مثلا میران جانشینی به نام رودکی دارد که وی نیز جانشینان خوبی دارد.

اهداف ما در جودو زیاد است اما ممکن است هیچگاه به طور کامل به آن نرسیم

در ورزش جهان ورزشکارانی هستند که ممکن است هیچ وقت جای آنها پر نشود. با این حال دست ما هیچ وقت از پشتوانه ها خالی نمی ماند.

بیشترین مدالهای آسیایی و جهانی جودوی ایران در سبک وزن ها و سنگین وزن ها به دست آمده است. برای حل مشکل میان وزن ها چه برنامه ای دارید؛
مشکل میان وزن ها در تمام تیمهای جهان وجود دارد. علت آن هم این است که انسان های دارای وزن سبک یا سنگین در دنیا کم هستند، اما افراد متوسط (از نظر وزن) فراوان. در جودو نیز ورزشکاران میان وزن تعداد قابل توجهی را به خود اختصاص داده اند. به همین دلیل ورزشکاران ما باید با جودوکاران برتر دنیا مقابله کنند. با این حال مثلا در وزن 81- کیلوگرم کاظم ساریخانی ، قهرمان آسیا بود که پس از وی چاه خندق موفق شد عنوان نایب قهرمانی آسیا را کسب کند و الان نیز در ترکیب تیم ملی ، ایرج امیرخانی در حالی جانشین چاه خندق شده است که مقام قهرمانی آسیا و نایب قهرمانی جهان را در کارنامه خود دارد.

رویکرد فدراسیون جودو درباره مربی خارجی چگونه است؛
به دنبال مربی خارجی از گرجستان ، قزاقستان و کره شمالی هستیم ؛ البته باید شرایط فراهم باشد. با این حال ، به دنبال مربیان با کارنامه هستیم. در گذشته مربیان خارجی برای جودوی ایران زحمت کشیدند، مثلا مربیان کوبایی خوب بودند، اما نه در تکنیک بلکه در برنامه ریزی و درمجموع نتایج خوبی برای جودوی کشورمان بر جای گذاشتند.

برنامه عمده فدراسیون در سال 86 چیست؛
مهمترین کار ما در سال 86 کسب سهمیه المپیک و آماده کردن تیم ملی برای حضور پرقدرت در المپیک پکن است. رقابت های انتخابی المپیک پس از بازیهای آسیایی دوحه آغاز شده است و ما با قدرت در این پیکارها شرکت می کنیم و به احتمال زیاد با ترکیب کامل به المپیک پکن خواهیم رفت.

درباره لیگ جودو چه نظراتی دارید؛
سیزدهمین دوره لیگ جودو در سال 85 برگزار شد که بسیار خوب بود. امسال هم برنامه ریزی کرده ایم تا با تغییر و تحولات و با برنامه ریزی جدید سطح کمی و کیفی لیگ را افزایش دهیم.

چرا باشگاه ها به تیمداری در لیگ جودو چندان اهمیت نمی دهند؛
تیمهایی که در لیگ حضور می یابند، سرمایه گذاری خوبی می کنند و بر این اساس ما هم باشگاه ها را تشویق به تیم داری در لیگ جودو می کنیم. این کار پویایی لیگ را افزایش می دهد و باعث می شود تیمهای مدعی در لیگ نیز زیادتر شوند؛ البته باید این نکته را نیز در نظر داشت که برخی باشگاه های فقط در جودو تیم داری می کنند. با این حال تلاش ما این است که باشگاه های بزرگ را به سمت حضور در لیگ جودو تشویق کنیم.

بزرگترین مشکل لیگ جودو را چه می دانید؛
عدم پخش تلویزیونی مسابقه ها بزرگترین مشکل لیگ جودوست. هر چه پخش تلویزیونی بیشتر باشد، تیمها و اسپانسرها افزایش خواهند یافت.

فدراسیون جودو چه برنامه هایی در بخش بانوان دارد؛
حضور بانوان در جودو پررنگ است و این مساله در مقایسه با سالهای 84 و 85 به چشم می خورد. سال 85 از یک مربی ازبکستانی دعوت کردیم. ضمن این که تیم ملی بانوان نیز تشکیل شد؛ همچنین داوران ایرانی در سمینار داوری در چین شرکت کردند و یک مربی زن از کشورمان در کلاس مربیگری در ژاپن حضور یافت. اولین دوره بازیهای بانوان کشورهای اسلامی و جام فجر برای دومین سال در بخش زنان برگزار شده. اولین اعزام بانوان به مسابقه های بین المللی نیز حضور در تورنمنت بین المللی سوریه است و در مجموع نمره سرمایه گذاری فدراسیون جودو در بخش بانوان عالی است.

فدراسیون جودو چه ارتباطی با مجامع بین المللی دارد؛
ارتباط ما با سازمان های بین المللی جودو در سطح مطلوب است. من و آقای صفوی ، نایب رئیس فدراسیون عضو هیات رئیسه اتحادیه آسیا هستیم و در کمیسیون های آموزش و مسابقه های اتحادیه آسیا نیز افرادی از ایران حضور دارند.
آیا در نظر دارید غیر از تورنمنت فجر، مسابقه های بین المللی دیگری را در ایران برگزار کنید؛
ابتدا باید بگویم مسابقه های بین المللی جام فجر امسال به عنوان انتخابی المپیک منظور شده است و این مساله جایگاه خوب جودوی ایران را در سطوح جهان می رساند. درباره میزبانی دیگر مسابقه های بین المللی مشکل اصلی ما این است که رقابت های بین المللی باید در 2 بخش زنان و مردان برگزار شود که امکان برگزاری چنین مسابقه هایی را نداریم.

توجه فدراسیون جودو به مقوله آموزش چگونه است؛
برای این که از تغییر و تحولات در مسائل فنی ، مربیگری و داوری در سطح جودوی جهان عقب نمانیم ، به استفاده از دستاوردهای روز دنیا و اطلاع از تغییرات جودو نیاز داریم که این مساله اهمیت آموزش را بیشتر نشان می دهد.

چه برنامه هایی برای مبارزه با دوپینگ دارید؛
از سال 84 برنامه ریزی گسترده ای را آغاز کرده ایم تا دوپینگ را مهار کنیم که خوشبختانه آخرین مورد دوپینگ در جودو مربوط به دی سال 84 بود. در مسابقه های آسیایی جهانی نیز تمام آزمایش های جودوکاران ایران منفی بود و این نشان می دهد که برنامه ریزی های ما در راه مبارزه با دوپینگ جواب داده است ، البته باید این نکته را نیز در نظر داشت که در برخورد با دوپینگ نباید افراط و تفریط کرد. وقتی یک جوان که سالها برای ایران افتخار کسب کرده ، به دلیل برخی اشتباهات دوپینگ می کند نباید با وی برخورد آنچنانی کرد.

ارتباط فدراسیون جودو با دیگر نهادها و سازمان ها چگونه است؛
ارتباطات بسیار خوبی با سپاه ، ارتش ، بسیج ، نیروی انتظامی ، دانشگاه ، آموزش و پرورش و کارگران داریم ، ضمن این که بخش قابل توجهی از پیشرفت جودوی ایران ، مدیون نیروهای مسلح است.

فدراسیون با چه مشکلاتی از نظر بودجه روبه رو است؛
اگر سازمان تربیت بدنی و کمیته ملی المپیک بودجه فدراسیون را افزایش دهند، فعالیت های ما نیز گسترده تر خواهد شد. با این حال بزرگترین مشکل ما بودجه نیست.

چقدر احتمال می دهید در المپیک 2008 پکن جودوی ایران موفق به کسب مدال شود؛
احتمال کسب مدال وجود دارد. ما در المپیک آتن تا یک قدمی مدال پیش رفتیم و 2 ورزشکار ما شایسته کسب مدال بودند. ضمن این که آماده ترین ورزشکار ما به قرعه اسرائیل خورد.

فدراسیون جودو به دنبال رسیدن به کدام هدف و چشم انداز است؛
این که هدفی را بخواهیم و پس از رسیدن به آن راضی شویم درست نیست . اهداف ما زیاد است اما ممکن است هیچگاه به طور کامل به آن نرسیم . با این حال توسعه همه جانبه جودو در تمامی بخشها و برنامه ها را می توان چشم انداز فدراسیون جودو دانست.

و حرف پایانی؛
از روزنامه جام جم تشکر می کنم و امیدوارم ارتباط بین این روزنامه و فدراسیون جودو بیشتر شود.