زهرا ماندنیان فرد-جام جم آنلاین بوشهر-
با این که در میان نام های ماندگار در دنیای ادبیات فارسی، نام های مردانه بیشتر از زنان نویسنده به چشم می خورد اما بانوان قلم به دست هم توانسته اند در این حوزه برای خود نام و آوازه خوبی دست و پا کنند.در سپهر ادبیات استان بوشهر نویسندگان چیره دستی وجود دارند که همچون ستاره می درخشند مانند شادروان منوچهر آتشی، شاعر بلند آوازه دشتستانی و چهره ماندگار ادبیات ایران نیز با شعری به نام یه مرغ سبز و زیبا در کتاب ترانه های کودکانه در این راه قدم نهاد. دکتر حسین طبیب هم داستانی برای کودکان را به نام نمونه ای از فرهنگ ملی در سال 1337 در سالنامه فرهنگ بوشهر چاپ کرده بود. همچنین یک داستان به زبان انگلیسی به نام دو برادر دو دوست از فریبا صدیقی و ترجمه شیرین محمدیان منتشر شده است. با این وجود نویسندگان و داستان نویسانی که در استان بوشهر به طور ویژه و مشخص به موضوع کودک در آثار خود پرداخته باشند بسیار اندک هستند.
(( آمنه رمضانی))، شاعر و نویسنده متولد مهرماه 1361 شبانکاره استان بوشهر است .او در آثار خود به دنبال رفتار درمانی کودکان است و فقط از دریچه یک نویسنده کودک به مسایل کودکان نمی نگرد. بلکه می خواهد با روشی نوین والدین را با خلق و خوی کودکانه و نحوه ی درست رفتار با کودکان دلبندشان آشنا سازد.
همین دلیل در سال 1387 مرکز کودک را در گوشه ای از نمازخانه مدرسه شهر خود به منظور پژوهش میدانی کار با کودک آغاز کرد. بعد از یکسال پژوهش، تصمیم گرفت نکات آموزشی خود را به صورت داستان کودکانه تربیتی که بسیار به آن علاقمند بود
به همین منظور به خلق کاراکتری به نام بهاره پرداخت. بهاره دختر بچه ای بود که در اولین داستان چهارجلدی خود در سال 1389 مورد استقبال زیادی قرار گرفت. و همین موجب شد داستان های بهاره از چهار جلد به سی جلد برسد. اما رمضانی این را کافی ندانست. در سال 1395 داستان های بهاره با تغییری اساسی در شیوه بیان داستانی از رئال به فانتزی، و به همراه نسخه کتاب های گویا 60 جلد رسید.
در سال 1399 داستان ها همراه با عروسک کاراکترهای داستان ها همراه با پرده نمایش و 60 داستان های صوتی روانه بازار شدند.
با این بانوی نویسنده به گفتگو نشسته ایم که در زیر می خوانید:
چگونه شد که شما وارد عرصه ادبیات شدید و این آشنایی چطور ، کجا و کی بوجود آمد؟
دوره ی ابتدایی انشا را بهتر از هر درس دیگر انجام می دادم. متن هایم مورد تشویق معلم و همکلاسی هایم بود. این تشویق ها باعث شد نوشتن را ادامه بدهم به طوری که در دوره ی راهنمایی نمایشنامه های کوتاه مدرسه ای نوشتم.
شما در شهر شبانکاره متولد شدید از محیط زندگی و فضای فرهنگی آنجا بگویید؟
ـ مردم و مسئولین شهرم وقتی می بینند کسی قصد دارد در عرصه فرهنگی قدم بردارد او را مورد دلگرمی و توجه خود قرار می دهند.
به چه کتاب هایی علاقه دارید و مطالعات شما در چه زمینه هایی است؟
ـ کتاب های کودک و نوجوان.
شعر گفتن را از کی شروع کردید؟ نام اولین شعر شما و دفتر شعر؟ به چه نوع شعری علاقه دارید؟
ـ از دوره دبیرستان. هر کسی با دل خود ساز و نوایی دارد در بر میکده ها راه به جایی دارد، که الهام گرفته از شعر حافظ بود. شعرهای اجتماعی و عارفانه. اجتماعی چون مردم داری را به ما می آموزد. عارفانه چون ما را به اصل خودمان نزدیک می کند.
استادان یا دبیران و ... که شما از ایشان تاثیر پذیرفته اید؟
ـ بهترین استاد من کتاب های داستان و روانشناسی کودک و کودکان مهد خودم بوده و هست اما از آقای یاسر مهری که خود نیز از نویسندگان کودک است خیلی کمک گرفته ام.
به چه نوعی از ادبیات کودک علاقه مند هستید؟
ـ ادبیات داستانی کودک.
در آثار شما از آموزش بر اساس علم روانشناسی برای رفتار درمانی کودکان استفاده کرده اید. در این زمینه چه دغدغه هایی داشته اید؟
ـ کار کودک بر اساس علم روانشناسی است. تا با دنیای کودک آشنا نباشیم نمی توانیم با او ارتباط برقرار کنیم. وقتی مطلبی از طرف نویسنده اش به عنوان روانشناسی معرفی
می شود، مسئولیت دارد و این کار بسیار سخت است چرا که پذیرفتن کار در دنیای روانشناسی کودک مسئولیت سنگینی است. برای هر موضوع به چندین مشاوره و حتی با دانش آموزان 3 ساله ام احساس نیاز می کردم.
در آثار شما دختر خردسالی به نام بهاره حضور دارد و نقش های اصلی کتاب های شما بر عهده اوست. این شخصیت چطور شکل گرفته است؟
ـ بهاره اسمی است که هم تلفظ آسانی دارد و هم کودکان از آن خوششان می آید؛ هر چند اسم خواهر زاده ام نیز بهاره است و حتما این هم بی تاثیر نبوده.
درباره ی مجموعه ی سی جلدی بهاره بگویید و این ایده چطور در شما به وجود آمد و با چه هدفی؟
ـ سال 1389 چهار جلد اول کتاب را در با تیراژ 20 هزار به چاپ رساندم و در کمتر از 2 ماه به فروش رسید. با توجه به محوریت داستان ها که تربیت و تقویت رفتار کودک بود و تاثیرپذیری مخاطبان انگیزه را برای مجموعه ای 30 جلدی در من ایجاد کرد.
در یکی از مصاحبه هایتان از چاپ سی جلد دوم این مجموعه خبر داده اید. سی جلد دوم درباره ی چه موضوعاتی خواهد بود؟
ـ 30 جلد دوم به نکات ارتباط اجتماعی کودک اشاره دارد و مثل: راز داری، ریاست، اعتماد نکردن به غریبه ها و ... .
شما فعالیت های قرآنی و فرهنگی دیگری هم داشته اید، لطفا در این باره توضیح دهید.
بنده مدیر موسسه قرآنی محمد رسول ا...(ص) و ام الائمه زیر نظر تبلیغات اسلامی شبانکاره و موسسه فرهنگی هنری پویا قلم لیان با مجوز رسمی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
فعالیت های شما در این حوزه ها که نام بردید چه تاثیری بر آثارتان داشته است؟
ـ مکمل یکدیگرند. فعالیت های من و آثارم در یک راستا هستند.
شما شاعر هم هستید ولی در آثارتان برای کودکان شعری نمی بینیم. آیا فکر نمی کنید آوردن شعرهای کودکانه و ساده در درک بیشتر و آسان مفاهیم موثرتر باشد؟
ـ کاملا درست است ان شاا... در 30 جلد دوم بتوانم این مهم را به انجام برسانم.
اگر آثاری دارید که در آن شعر کودکانه هم خواهید داشت نام ببرید؟
ـ کتاب بهاره و مهربانی که برای اسفند ماه یعنی قبل از عید نوروز به چاپ خواهد رسید.
به نظر شما آوردن افسانه ها و شعر های عامیانه با توجه به فرهنگ بومی منطقه با باز آفرینی دوباره به سبک مدرن می تواند در آموزش مسایل پیچیده روانشناسی کودک مورد استفاده قرار گیرد؟
ـ بی شک صحبت شما درست است. افسانه ها را همه کودکان می پذیرند چون افسانه موضوعی مهیج است و آن ها را کنجکاو و جذب می کند. فرهنگ بومی یک منطقه خاص نیز برای کودکان دیگر مناطق جالب است. کودکان این موارد را خوب می گیرند اگر که جنبه آموزشی داشته باشد. اما اگر صرفا تخیلی باشد، می تواند بر عکس عمل کند و اثر منفی داشته باشد.
آیا شما یک نویسنده کودک خواهید ماند یا اینکه برای رده های سنی بالاتر هم خواهید نوشت؟ چرا که بهاره دختر خردسال داستان های شما روزی بزرگ خواهد شد و با مسایل و مشکلات دیگری هم دست و پنجه نرم خواهد کرد؟
ـ بهاره در همه دوران با همسن و سالان اکنون خود ارتباط دارد. حتی در تعدادی از سی جلد دوم که جنبه ی تخیلی ـ آموزشی دارد و بهاره بزرگ می شود، مثل جلد بهاره و جعبه ی جادویی. برای بزرگسالان نیز می نویسم اما از حیطه روانشناسی. اکنون نیز سه کتاب برای بزرگسالان دارم که به یاری خدا در سال 1391 به چاپ می رسند.
شما برای زوج دیگر آثارتان هم فکری کرده اید؟ نام و نشان و نقش او در آثارتان چه خواهد بود؟
ـ30 جلد دوم یکجا به چاپ نمی رسد. اما زوج دیگری همراه با بهاره است که یک پسر می باشد.
در استان بوشهر چه نویسندگانی را می شناسید که به روش شما وارد عرصه ادبیات کودک شده باشند؟
ـ متاسفانه نمی شناسم اما خوشبختانه سه نفر از خانم های استان بوشهر که به قول خودشان برای علاقه شان داستان کودک و داستان بلند بزرگسال می نوشتند اما فکر نمی کردند روزی اسم خود را به عنوان نویسنده در شناسنامه کتاب ببینند و خدا کمک کرد داستان ایشان را ویراستاری و تشویق به چاپ کردم. اکنون هم کتاب های ایشان در کشور منتشر شده و به عنوان نویسنده شناخته می شوند.
چه چشم اندازی را برای ادبیات کودکان در استان بوشهر در نظر دارید؟
ـ وظیفه ی خودم را در عرصه ادبیات کودک استانم سنگین می دانم. با تاسیس موسسه پویا قلم لیان و جذب نویسندگان بزرگ به استان این مهم محقق می شود.
چه پیشنهادی برای کسانی دارید که
می خواهند در ادبیات کودک وارد شوند؟
ـ به ارتباط اجتماعی خود توجه بکنند. مردم داری کار دشواری است ببینند تا چه اندازه در این کار موفق هستند. بعد به این موضوع توجه داشته باشند که آیا می توانند همچون کودکان دنیایی بدون سانسور داشته باشند؟ آیا می توانند در مقابل لجبازی های کودک، لجباز نباشند؟ اگر در این موارد مشکلی ندارند، حال می ماندآموختن قواعد ادبیات کودک.
شما قطعا در پیمودن راه پر پیچ و خم نویسندگی و کارهای فرهنگی با مشکلاتی روبرو بوده اید. از مسئولین چه انتظاراتی دارید؟
ـ مسئولین شهرم از هیچ کمکی دریغ نداشته اند خصوصا تبلیغات اسلامی، شهرداری و شورای شهرم. شورای اسلامی شهرم کافی است بگویم چه کار فرهنگی در ذهن دارم، پا به پای هر فکر فرهنگی که داشته ام راهنمایی و همکاری خود را دارند.
از وقتی که در اختیار ما قرار دادید تشکر می کنم. با آرزوی موفقیت برای شما
ـ با سپاس از توجه شما به ادبیات و اهل قلم استان.
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در استودیوی «جامپلاس» میزبان دکتر اسفندیار معتمدی، استاد نامدار فیزیک و مولف کتب درسی بودیم
سیر تا پیاز حواشی کشتی در گفتوگوی اختصاصی «جامجم» با عباس جدیدی مطرح شد
حسن فضلا...، نماینده پارلمان لبنان در گفتوگو با جامجم:
دختر خانواده: اگر مادر نبود، پدرم فرهنگ جولایی نمیشد