قدیمی‌ترین درها در سراسر جهان + عکس

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از خبرگزاری صدا و سیما؛ طراحی یک در موضوع جالبی است: یک تخته چوبی با دستگیره که روی لولا‌ها حرکت می‌کند. با این حال، پس از مطالعه درباره در‌های باستانی و عتیقه، مشخص شد که آن‌ها در طول تاریخ اهداف زیادی را دنبال می‌کردند و باعث بروز اتفاقات جالبی شدند. فرهنگ‌های گوناگون باعث طراحی‌های مختلفی برای در‌ها از جمله طراحی معنوی، آسان و محافظتی شدند.


در‌هایی به سبک استعماری هلندی
 

سال ساخت: ۱۶۰۰ s

یافت شده در: انبار‌ها

مواد سازنده: چوب و لولا

بررسی اجمالی طراحی: به نظر می‌رسد یک درب متوسط است، اما دارای یک تقسیم افقی است که اجازه می‌دهد تا نیمه بالایی باز شود. در صورتی که کاربر بخواهد کل درب را باز کند، دو لولای میانی درب را نگه می‌دارند.

سبک استعماری هلند با مهاجران هلندی که به کشور‌های مستعمره آمریکا سفر می‌کردند، در جهان پخش شد. خود درب آراسته نیست، اما بازتابی از آیین پوریت است که در آن زمان متداول بود. به طور خاص، درب‌های هلندی دارای یک تقسیم افقی هستند که اجازه می‌دهد نیمه بالایی درب باز شود در حالی که پایین ثابت می‌ماند. این طرح به کشاورزان اجازه می‌داد بدون از دست دادن حیوانات خود، نور را به داخل انبار بفرستند.

در صومعه در ال اسکوریال
 

سال ساخت: ۱۵۶۷

یافت شده در: ال اسکوریال، اما در جا‌های دیگر از معماری اسپانیایی الهام گرفته شده است.

مواد سازنده: چوب و آهن فرفورژه

بررسی اجمالی طراحی: درب چوبی سنگین با گل میخ‌های فرفورژه که به جای چرخش بلند می‌شود.

ال اسکوریال یک مکان عظیم با چندین ساختمان است که برای ادای احترام به پادشاه چارلز پنجم ساخته شدند. از این مکان به عنوان مقبره، قلعه، کتابخانه، موزه و دانشگاه استفاده می‌شد. پسر چارلز پنجم، پادشاه فیلیپ دوم، معمار سلطنتی خوان باوتیستا دو تولدو را برای طراحی این پروژه سفارش داد. ساختار کامل شده بیش از ۱۲۰۰ در دارد. درب ورودی صومعه از چوب با تزئینات آهن ساخته شده بود. این درب‌ها به جای حرکت به جلو و عقب، برای باز شدن بلند می‌شوند.

دروازه‌های بهشت
 

سال ساخت: ۱۴۲۵

یافت شده در: تعمیدگاه مقدس سان جیووانی

مواد سازنده: چوب و برنز

بررسی اجمالی طراحی: عملکرد درب‌های معمولی را دارد، اما به دلیل کنده کاری‌های زیبا و رنگ طلایی بسیار معروف شده است.

دروازه‌های بهشت ​​جفت در‌های طلاکاری شده از جنس برنز هستند که توسط لورنزو غیبرتی برای غسل تعمیدات سن جیووانی در فلورانس ایتالیا ساخته شدند. غیبرتی درب‌ها را به پنج قسمت تقسیم کرد که هر کدام صحنه‌هایی از عهد عتیق را به تصویر می‌کشد. در اطراف آن صحنه‌ها او مرز‌های تزئینی با نماد‌ها و نیم تنه‌ها را قرار داد.

درب‌های کلیسای جامع گوتیک
 

سال ساخت: ۱۴۰۰-۱۵۰۰

یافت شده در: کلیسا‌های جامع

مواد سازنده: چوب و آهن فرفورژه

بررسی اجمالی طراحی: دستی بالا و نوک تیز که مانند درب معمولی کار کنید.

معماری گوتیک از رومانسک به عنوان گزینه برتر طراحی کلیسا‌ها و کلیسا‌های جامع در اروپا پیروی کرد. در حالی که شباهت‌های واضحی بین این دو سبک وجود دارد، معماری گوتیک همانطور که در طراحی درب معمولی آن زمان نشان داده شده بود، از زاویه بیشتری برخوردار است. در‌های گوتیک دارای برجستگی‌های برجسته یا طاق نما‌ها و جزئیات ظریفی هستند که منعکس کننده ماهیت پیچیده‌تر سبک گوتیک است.

درب شوجی

 

سال ساخت: ۱۱۹۲

یافت شده در: خانه‌ها

مواد سازنده: چوب و کاغذ سخت

بررسی اجمالی طراحی: درب‌های مشبک با پوشش کاغذ قابل جابجایی که به صورت کشویی کنار هم قرار می‌گیرند.

شوجی درب‌های پارتیشن ظریف و مشبک هستند که معمولاً با کاغذ سفید پر می‌شوند و اتاق را از فضای بیرونی جدا می‌کنند. وقتی کاغذ سخت روی آن گذاشته شود، اجازه می‌دهد تا نور ملایمی وارد اتاق شود. در تابستان‌های مرطوب ژاپن، کاغذ برداشته می‌شود تا هوا در اتاق گردش داشته باشد. در حالی که Shoji در حدود سال ۱۱۹۲ در دوره Kamakura طراحی شد، اما هنوز هم در خانواده‌های مدرن ژاپنی رایج هستند.

درب Portcullis قرون وسطایی
 

سال ساخت: ۴۷۶ / ۱۱۰۰

یافت شده در: قلعه‌ها

مواد سازنده: چوب، فلز یا ترکیبی از این دو.

بررسی اجمالی طراحی: دروازه‌ای معلق که توسط زنجیر یا طناب نگه داشته شده و در شیار‌های عمودی سنگی قلعه قرار دارد. در هنگام حمله، نگهبانان زنجیر‌ها را آزاد می‌کردند و به راحتی استخوان خاجی را پایین می‌آوردند.

درب Portcullis قرون وسطایی، که ریشه در قرن ششم رم دارد، دروازه‌ای مشبک بود که مانع ورود افراد متجاوز به قلعه‌ها می‌شد. اگرچه در اکثر مواقع آن را بالا می‌بردند، اما در هنگام حملات غافلگیرانه یا احساس خطر، نگهبانان قلعه به راحتی دروازه معلق را از طریق سیستم قرقره می‌انداختند. این دروازه‌ها بسیار سنگین بودند و پس از آزاد کردن قرقره ناگهان سقوط می‌کردند. این درب‌ها برای هر رهگذری که هنگام حمله زیر آن‌ها ایستاده بود، خطرناک بودند.

درب‌های رومانسک

 

سال ساخت: ۹۰۰

یافت شده در: کلیسا‌ها

مواد سازنده: چوب و فلز

بررسی اجمالی طراحی: به صورت مستطیل یا گرد و معمولاً دو برابر می‌شود. آن‌ها در زیر طاق‌های گردی قرار دارند که دارای تزئینات مذهبی است.

معماری سبک رومانسک شامل انواع مختلفی از سبک‌های فرهنگی، از جمله سبک‌های امپراتوری روم، بیزانس و اوتونی است. این سبک در کنار محبوبیت روزافزون مسیحیت ظهور کرد، زیرا نیاز جدیدی به ساختمان‌های مذهبی بزرگتر برای اسکان راهبان، کشیشان، راهبه‌ها و نمازگزاران وجود داشت. معماران در‌های ساختمان‌های رومانسک را در زیر طاق‌های تزئینی گرد و در اندازه‌های مختلف نصب کردند.

درب‌های ایتاکارادو
 

سال ساخت: ۶۹۳

یافت شده در: کاخ‌ها، خانه‌ها و معابد

مواد سازنده: چوب سرو

بررسی اجمالی طراحی: از چوب سرو ساده ساخته شده و به عنوان در معمولی عمل می‌کند.

در‌های ایتاکارادو صفحات اساسی چوب سرو هستند که معمولاً مستطیل‌های تراشیده شده‌ای هستند که گاهی اوقات تزئینات فلزی نیز روی آن‌ها دیده می‌شود. در طول نسل‌ها، طراحان درب‌های itakarado را با استفاده از چوب ضخیم‌تر و حتی تغییر یک تخته برای چندین چوب متصل بهبود بخشیدند. اولین نمونه از این در‌ها را می‌توان در هوریوجی، معبد باستانی بودایی یافت.

درب سنسور پا چینی
 

سال ساخت: ۶۰۴

یافت شده در: کتابخانه سلطنتی

مواد سازنده: نامشخص، به احتمال زیاد چوب و سیستم قرقره

بررسی اجمالی طراحی: نامشخص است

ممکن است بسیاری از مردم تصور کنند که درب‌های اتوماتیک یک اختراع مدرن است، اما آن‌ها از زمان‌های بسیار قدیم وجود داشته اند. در قرن هفتم در چین، از یک سنسور پا استفاده می‌شد که در را باز می‌کرد و بازدیدکنندگان را به کتابخانه سلطنتی راه می‌داد. اگرچه اطلاعات کمی در مورد نحوه عملکرد این درب وجود دارد، اما می‌توان فرض کرد که در آن یک سری اهرم و قرقره وجود دارد که در اثر لمس پا به یک نقطه خاص شروع به کار می‌کنند.

درب‌های پانتئون
 

سال ساخت: ۱۲۵ میلادی

یافت شده در: پانتئون رومی

مواد سازنده: برنز

بررسی اجمالی طراحی: بلند و کاملاً سنگین، اما عملکرد آن در لولا‌ها همانند یک در معمولی است.

در‌های Pantheon به اندازه در‌های مصری یا هندی پیچیده نیستند. برخی از محققان موافق این هستند که این در‌ها شبیه به در‌های اصلی روم باستان هستند، اما برخی دیگر معتقدند که آن‌ها کپی‌های کوچکتر و رنگ آمیزی نشده از قرن شانزدهم هستند. با سقوط رم، امپراتوری‌های رقیب مقادیر بی شماری کالای با ارزش را به دست آوردند، بنابراین منطقی است که صحت طراحی درب‌های پانتئون را زیر سوال ببریم. در دوران باستان، رومی‌ها به احتمال زیاد از این درب‌ها عبور می‌کردند تا خدایان را پرستش کنند.

درب‌های کا مصری

 

سال ساخت: ۲۶۸۶ قبل از میلاد

یافت شده در: مقبره‌ها و معابد

مواد سازنده: سنگ آهک یا چوب

بررسی اجمالی طرح: معمولاً تخته‌ای از سنگ آهک با نقاشی‌ها و کتیبه‌های مختلف که بر روی دیوار ثابت می‌شد. در بعضی مواقع، در‌های کا قادر به چرخش هستند.

در‌های کا به عنوان عنصری از روح، درب‌های کاذبی در مقبره‌ها بودند که به روح اجازه عبور از سرزمین‌های زنده و مرده را می‌دادند. عزاداران بر روی میز‌های نزدیک در‌های Ka یادداشت‌هایی را برای شخص مرده می‌گذاشتند تا بتواند به راحتی به آن‌ها دسترسی پیدا کند. از آنجا که مصریان باستان غرب را با مرگ همراه می‌کردند، درب‌های کاذب اغلب در ضلع غربی یک مقبره یا معبد قرار می‌گرفتند. بسته به ثروت یک خانواده، در بعضی از مقبره‌ها چندین درب کاذب برای هر شخص وجود داشت.

درب‌های تراشیده شده هندی
 

سال ساخت: ناشناخته

یافت شده در: خانه‌ها و قلعه‌ها

مواد سازنده: چوب و یا فلز

بررسی اجمالی طراحی: درب‌های چوبی بزرگ با حکاکی‌های پیچیده که نشان دهنده آب و هوای اجتماعی، مذهبی و سیاسی در زمان ساخت آن‌ها است.

درب‌های تراشیده شده هندی اغلب چهره‌های مهمی از آیین هندو، یکی از محبوب‌ترین ادیان در این کشور را به تصویر می‌کشد. به طور کلی، طراحی درب‌ها منعکس کننده شرایط سیاسی، مذهبی و اجتماعی است که درب‌ها در آن ساخته شده اند. خدای هندو گانش، که سر فیل دارد، اغلب در بالای در حک شده بود. به عنوان خدایی که مسئول از بین بردن موانع است، قرارگیری وی بر روی درب منطقی است. به معنای واقعی کلمه، فیل‌ها اغلب در جنگ‌های باستان استخدام می‌شدند و درب‌ها و موانع دیگر را می‌شکستند.