در کشور ما دور تازه محدودیت های کرونایی از اول آذرماه آغاز شد که این تقریبا مصادف با اعمال محدودیت‌های جدید در اغلب کشورهای درگیر با کرونا و به‌خصوص اروپا بود.
در‌واقع ما در حالی محدودیت های جدید کرونایی را در شهرهای قرمز، نارنجی و زرد اعمال کردیم که در کشورهای اروپایی نیز محدودیت‌هایی حتی با شدت بیشتر در جریان بود.
هم‌اکنون فرانسه اعلام کرده این محدودیت‌ها را تا 20 بهمن ادامه خواهد داد و به‌تدریج از شدت آنها خواهد کاست.
همه در این اقدامات چه در جهان و چه در کشور ما به‌دلیل حجم بالای قربانیان و روند صعودی ابتلاهاست که هدفش کاستن از تجمعات انسانی و در نتیجه قطع زنجیره بیماری است.
در این‌که اعمال محدودیت‌ها و تعطیل کردن مشاغلی که منجر به تجمع افراد می‌شود، اقدامی سودمند است، شکی نیست.
همچنین بدیهی است تا زمانی که کسب و کارها به کارشان ادامه دهند و مردم مثل روزهای عادی در رفت‌وآمد باشند، اقداماتی همچون استفاده از ماسک، شستن دست‌ها یا پرهیز از دست دادن با یکدیگر نمی‌تواند گره‌گشا باشد، چرا که تجربه‌های جهانی و گزارش‌های سازمان جهانی بهداشت نیز تایید می‌کند که اقداماتی همچون ماسک زدن در رده‌های بعدی قرار دارد و موضوع اولویت‌دار، جلوگیری از شکل‌گیری تجمعات است.
اگر تعطیلی دو هفته اخیر در تهران و سایر شهرهای قرمز را از این منظر تحلیل کنیم بی‌شک بعد از تعطیلی 8 تا 21 فروردین امسال گسترده‌ترین تعطیلی‌ای بود که در کشورمان تجربه شد و همان‌طور که در آن زمان بر جلوگیری از شیوع بیماری اثرگذار بود اکنون نیز می‌تواند اثراتش را به مرور نشان دهد، البته اگر از این مساله غافل نشویم که در دو هفته اخیر عده زیادی از مردم دست از دورهمی های خانوادگی برنداشتند و بسیاری از آنها به صورت فامیلی به کرونا مبتلا شدند که این به‌هرحال نقطه‌ضعفی بود بنابراین اگر می‌خواهیم کرونا در کشور مهار شود باید از یک‌سو برای این دورهمی‌ها فکری کنیم و از سوی دیگر باید فکری به‌حال فضاهای سربسته بکنیم چون اگر برای مدیریت این دو موضوع برنامه نداشته باشیم باید منتظر بالا رفتن دوباره آمارها و شکستی دیگر مقابل این بیماری باشیم.
به اعتقاد من اگر برای این دو حوزه برنامه‌ریزی جدی صورت نگیرد از هفته اول دی ماه بعید نیست بار دیگر شاهد افزایش قربانیان کرونا باشیم، چرا که از یک‌سو محدودیت‌ها در حال کاهش است و از سوی دیگر سرمای هوا، افراد را در محیط‌های سربسته نگه می‌دارد و از سوی دیگر آلودگی هوا نیز مزید بر علت است.
از امروز گفته شده که تعداد شهرهای قرمز کاهش یافته و بسیاری شهرها از نارنجی به زرد تغییر وضعیت داده‌اند.
بی‌شک این اطلاعات براساس ریز آمارهایی که در اختیار وزارت بهداشت است اعلام می‌شود ولی نباید فراموش کنیم این تغییر وضعیت‌ها که می‌تواند خبر خوشحال‌کننده‌ای باشد در عین حال این پیام را به مردم میدهد که مشکل تا حد زیادی در حال حل شدن است و این می‌تواند خطرناک باشد.
بنابراین معتقدم نباید در برداشتن محدودیت‌ها عجولانه رفتار کرد، همچنین نباید طوری اطلاع‌رسانی کرد که مردم به اشتباه بیفتند.
مسلما شهر قرمزی با 10 هزار نفر جمعیت وقتی به وضعیت نارنجی تغییر وضعیت میدهد اوضاعش بسیار متفاوت با شهر 10 میلیون نفری تهران است که حتی اگر نارنجی هم باشد یعنی اوضاعش هنوز خوب نیست.
مهدی زارع - کارشناس مدیریت بحران / روزنامه جام جم
