گپی صمیمانه با پوراندخت مهیمن، ایفاگر نقش مادران تلویزیون

سرگرمی تلویزیون هنوز کم است

چند تا از بازیگران هستند كه معمولا نقش مادران را بازی می‌كنند. یكی از مادران تلویزیون هم بدون شك پوراندخت مهیمن است كه یكی از ویژگی‌های بارز در نقش‌هایش، مهربانی‌اش است.
کد خبر: ۱۲۸۸۶۷۷

به گونه‌ای كه وقتی مخاطب چهره او را در صفحه تلویزیون می‌بیند، احساس نزدیكی با این هنرمند دارد و به نوعی مادر واقعی خودش را در او می‌بیند. همین باعث شده تا نقش مادرانی كه مهیمن بازی كرده برای مخاطبان باورپذیر باشد.

پوراندخت در سریال تلویزیونی «بیگانه‌ای با من است» نقش یك مادر متفاوت را بازی كرده كه قطعا تماشای آن برای مخاطبان جذاب است.

این هنرمند با اخلاق در طول همه سال‌های فعالیت‌اش حضور موثری در تلویزیون داشته است. از سریال‌های او می‌توان به آینه، باغ گیلاس، سرنخ، نرگس، وضعیت سفید، معراجی‌ها، كیمیا و... اشاره كرد. با او گپ صمیمانه‌ای داشتیم و درباره موضوعات مختلف به گفت‌و‌گو نشسته‌ایم.

چه خبر از آخرین فعالیت؟

اخیرا یك سریال ملودرام با رگه‌های حادثه‌ای با عنوان بیگانه‌ای با من است را بازی كردم كه بخش عمده آن توسط احمد امینی و بخش‌هایی توسط آرش معیریان كارگردانی شده است. این سریال با درونمایه جابه‌جایی آدمیان، داستان‌پردازی می‌كند و به نظرم از آن سریال‌هایی است كه به لحاظ ساختار هم جلب توجه می‌كند. 

نقش خوب برای بازیگران میانسال


مسلما همه بازیگران علاقه‌مند هستند كه نقش‌های جذابی به آنها پیشنهاد شود تا با انگیزه بیشتری جلوی دوربین حاضر شوند. اگر فیلمنامه‌ای به من پیشنهاد شود كه خوب نباشد، قطعا نمی‌پذیرم و در حال حاضر چند كار دارم كه آماده پخش است.

گاهی نقش‌های خوبی نوشته می‌شود و برخی مواقع این اتفاق نمی‌افتد. اما در مجموع سعی می‌كنم نقشم حرفی برای گفتن به مخاطبان داشته باشد و گرنه نمی‌پذیرم. اما خدا را شاكرم كه تا به امروز نقش‌های خوبی را بازی كرده‌ام.

حضور هنرمندان بااستعداد

متخصص در كشوری 80 میلیونی با وسعت ایران فراوان است و كلی هنرمند بااستعداد در همه جای ایران هست كه می‌شود از آنها برای تولید كمك گرفت، منتها وقتی بودجه‌ها محدود می‌شود و همان بودجه هم فقط افرادی خاص را شامل می‌شود معلوم است كه بسیاری از افراد بااستعداد اصلا فرصت كار نمی‌یابند. باید آدم‌هایی را جذب كار كرد كه با هزینه كم كار كنند ولی از كار نزنند. تلویزیون بسیار زیاد از افرادی لطمه خورده كه به ظاهر مقتصد هستند ولی به بهانه كمبود بودجه از كیفیت می‌زنند و حتی بدحسابی می‌كنند. این افراد دامن تلویزیون را لكه‌دار می‌كنند و درنهایت هم تقصیر را گردن تلویزیون می‌اندازند.
تلویزیون باید به سمت جذب افرادی برود كه هم مقتصد هستند و هم حرفه‌ای و هم مسوولیت‌پذیر تا با علاقه به تلویزیون كار كنند.

ایفای یك مادر متفاوت

قبل از سریال بیگانه‌ای با من است با آقای امینی تجربه همكاری داشتم و حساسیت‌های او را نسبت به كاری كه می‌سازد، می‌شناسم كه با چه تعهدی كار می‌كند. ضمن این كه كارگردانی است که هر اثری را هم نمی‌پذیرد، مگر آن كه بداند كار خوبی شده است.

وقتی هم فیلمنامه را خواندم دوست داشتم و احساس كردم نقشم هم جای كار برای من گذاشته است. در این سریال نقش مادری را بازی می‌كنم كه ویژگی‌های متفاوتی دارد. در مجموع مادر قصه سریال بیگانه‌ای با من است با دیگر مادرهایی كه بازی كردم متفاوت است.

البته مهربانی این مادر مثل دیگر مادرهاست، اما قصه فرمی دارد كه روحیات این مادر را متفاوت می‌كند. در مجموع نقش را خیلی دوست داشتم و با علاقه آن را بازی می‌كنم. از سوی دیگر آقای امینی جزو كارگردانانی است كه تعامل بسیار خوبی با بازیگران دارد و بسیار بااخلاق و انسان خوبی است. خوشبختانه بازیگر وقتی با او كار می‌كند از همكاری‌اش لذت می‌برد و مشكلی ندارد.

تاثیرات كرونا در پیشنهادها

به خاطر اپیدمی كرونا در قبول پیشنهادها وسواس بیشتری دارم چون واقعا كرونا شوخی‌بردار نیست و هرگونه غفلت ممكن است به مرگ بینجامد و مشخص هم نیست كه بالاخره كی واكسن این ویروس می‌آید و همین امر خودش همه را در بلاتكلیفی قرار داده است.

آنچه معلوم است این كه بسیاری از مردم قرنطینه را شكسته‌اند و حتی اگر مشكوك به بیماری باشند باز مجبورند بیرون بیایند و به دنبال یك لقمه نان بروند و این خودش شمار مبتلایان را بیشتر و بیشتر می‌كند. البته مردم هم مقصر نیستند چون وقتی كار نكنند درآمدی نخواهند داشت و وقتی درآمد نباشد شرمنده خانواده می‌شوند و چه كسی پاسخگوی بیكاران شرمنده است؟

سختی‌های هنرمندان در روزگار كرونایی

در بخش‌های خبری یا تحلیلی تلویزیون درباره كرونا اطلاع‌رسانی‌هایی شده است. كرونا باعث شده هنرمندان در شرایط سختی قرار بگیرند و نه‌تنها هنرمندان، بلكه عامه مردم هم با شرایط سختی گذران زندگی می‌كنند.

خیلی از آدم‌های جامعه بعد از شیوع كرونا بیكار شده‌اند و هنرمندان هم كه وضع خوبی ندارند. اینها را خیلی‌ها می‌دانند ولی بعضی مدیران احتمالا دیگر زیاد برایشان فرقی ندارد وضع مردم چگونه است و حالا این‌كه تلویزیون در سریال‌هایش درباره این گرفتاری‌ها بگوید اگر با نقد مدیران ناكارآمد نباشد به جایی نمی‌رسد.

آیا بیننده تلویزیون هستید؟

تقریبا در هر خانه‌ای تلویزیون روشن است و بسته به زمان میزان كم یا زیادی از مخاطب هم دارد و من هم اگر مطالعه نكنم، تلویزیون می‌بینم تا هم سرگرم شوم و هم ببینم همكاران چه كرده‌اند. به هر حال وقتی من برای رسانه‌ای همچون تلویزیون كار می‌كنم، دلم می‌خواهد بیشتر در جریان سریال‌ها قرار بگیرند و این‌كه بدانم هر كارگردانی چطور سریال می‌سازد و...

ارزیابی كیفیت برنامه‌های تلویزیون

تلویزیون برنامه‌سازی می‌كند، ولی كمتر برنامه سرگرم‌كننده دارد كه این خودش در دوران كرونایی می‌تواند نقص باشد. من از سنین كم در تلویزیون فعالیت دارم و تلویزیون خانه دوم من محسوب می‌شود و برای همین عرق دارم به تلویزیون و دوست دارم تلویزیون از همه جا بهتر و پربیننده‌تر باشد ولی میزان برنامه‌های سرگرم‌كننده تلویزیون كم است. شما در نظر بگیرید كه در این شرایط باید رویكرد اصلی تلویزیون ساخت برنامه و سریال‌های شاد و سرگرم‌كننده و البته امیدبخش باشد. معتقدم باید در نحوه تولید تلویزیون یك دگردیسی انجام شود و در ضمن تكلیف تلویزیون با بودجه‌اش در مجلس و دولت مشخص شود كه تنگنای مالی باعث افت كیفی نشود.

زمانی فرصت خواندن فیلمنامه نبود

به خاطر دارم زمانی آنقدر كار زیاد تولید می‌شد كه من فرصت خواندن كامل فیلمنامه‌های پیشنهادی را نداشتم و همین حالا هم می‌بینید كه تله‌فیلم‌های تولیدی در آن دوران مدام در شبكه‌های مختلف در حال بازپخش است. الان هم باید بودجه كافی به سمت تلویزیون بیاید تا آدم‌های توانمند را به خدمت بگیرند و فیلم و سریال و برنامه ماندگار بسازند. تنها تلویزیون منبع رجوع آنها برای سرگرم شدن است و نباید این طور باشد كه با دیدن برخی برنامه‌ها حال و احوال روحی‌شان بدتر شود بلكه باید امیدآفرینی واقعی برای جامعه و ایجاد سرخوشی از دریچه تلویزیون صورت گیرد. در همین تلویزیون سریال‌های طنز یا ملودرامی داشته‌ایم كه بعد از دو یا سه دهه هنوز هوادار دارند. چرا این طور است؟ چون كار درست را از متخصص فن می‌خواستند و آنها هم نهایت توان را می‌گذاشتند برای تولید محصولات درجه اول.

نمی‌توانم بین كارهایم فرق بگذارم

واقعا نمی‌توانم بگویم كدام كار خوب بوده و كدام كار نه؛ چرا كه برای هر كدامشان زحمت كشیده و وقت گذاشته‌ام.

برایم تفاوتی ندارند و نمی‌توانم فرق بگذارم. از سوی دیگر اگر خروجی یك كار هم خوب نباشد، به این معنا نیست که من به عنوان بازیگر تلاشم را نكرده‌ام، زیرا خوب یا بد بودن یك كار به عوامل زیادی بستگی دارد.

آرشام خدادوست - فاطمه عودباشی / رسانه روزنامه جام جم

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها