در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
به گزارش جام جم آنلاین به نقل بورسینس ، برای ارزشگذاری سهام شرکتهای سرمایهگذاری، هلدینگها و برخی شرکتهای دیگر میتوان از NAV استفاده کرد.
NAV عبارت از ارزش خالص داراییهای یک شرکت و به عبارت دیگر، ارزش کل داراییهای شرکت پس از کسر بدهیها است.
محاسبه NAV در مورد شرکتهای سرمایهگذاری مناسبترین روش جهت ارزشگذاری سهام است.
از نظر حسابداری، کشف NAV آسان است، زیرا به لحاظ حسابداری حقوق صاحبان سهام معادل ارزش خالص داراییهای یک شرکت است.
اما مساله اصلی این است که در برآورد تحلیلی NAV، این رقم نمیتواند انعکاس مناسبی از خالص ارزش داراییهای شرکت ارائه دهد که علت آن نیز به برخی محدودیتهای ترازنامه باز میگردد.
در واقع در ترازنامه شرکتهای سرمایهگذاری، ارزش داراییها به بهای تمام شده گزارش میشوند، در حالی که بین ارزش روز این داراییها و مبلغ دفتری آنها تفاوت وجود دارد.
عموما این تفاوت بین بهای تمامشده تاریخی و ارزش جاری داراییها بسیار زیاد بوده و باعث لطمه به سودمندی اطلاعات مربوط به داراییها در ترازنامه میشود.
بنابراین، جهت محاسبه دقیق ارزش خالص داراییها در شرکتهای سرمایهگذاری لازم است که ارزش روز سرمایهگذاریهای انجام شده توسط این شرکتها کشف شود و سپس این رقم را با بهای تمام شده مندرج در ترازنامه مقایسه کرد و در صورتی که ارزش بازار بیشتر از بهای تمام شده باشد، این «مازاد ارزش نسبت به بهای تمام شده» باید در محاسبه خالص ارزش داراییها در نظر گرفته شود، زیرا در حقیقت این مازاد ارزش، به هنگام ارائه اطلاعات در بخش داراییها در ترازنامه پنهان مانده است.
بنابراین، برآورد ارزش خالص داراییهای یک شرکت عبارت از مجموع حقوق صاحبان سهام و مازاد ارزش سرمایهگذاریها نسبت به بهای تمام شده است.
روشن است برآورد NAV در زمانی که کلیه سرمایهگذاریها در سهام بورسی صورت گرفته باشد آسان است، اما پیچیدگی زمانی به وجود میآید که شرکت، سرمایهگذاریهایی در شرکتهای خارج از بورس داشته باشد.
از آنجا که بازاری برای کشف ارزش جاری سرمایهگذاریها در شرکتهای غیربورسی وجود ندارد، تحلیلگر باید ارزش این سرمایهگذاریها را بر اساس اطلاعات مختلف برآورد نماید.
در مجموع باید توجه داشت که برآورد NAV برای شرکتهای سرمایهگذاری فعال در بازار سهام ایران با مشکلاتی مواجه است.
یکی از این مشکلات این است که غالب شرکتهای سرمایهگذاری در بازار سهام ایران، فعالیتی ترکیبی دارند یعنی علاوه بر مدیریت سرمایهگذاری در اوراق بهادار اقدام به کنترل و مدیریت دیگر شرکتها نیز مینمایند که این عملیات هلدینگی موجب پیچیدگی و ابهام در محاسبه NAV هر سهم میشود.
و مشکل دیگر…؟
مشکل دیگر همانطور که مطرح شد، به سبد سهام غیربورسی این شرکتها بر میگردد.
فقدان اطلاعات لازم در مورد شرکتهای غیربورسی به خصوص گزارش EPS آنها و نوع فعالیت چنین شرکتهایی در برخی موارد به پیچیدگی محاسبات دامن میزند. در صورت غلبه بر این مشکلات به نظر میرسد برآورد NAV شرکتهای سرمایهگذاری در بازار سهام ایران، بهترین ابزار برای ارزشگذاری باشد.
ارزش خالص داراییها یا NAV یک شرکت سرمایهگذاری با ویژگیهای یک صندوق سرمایهگذاری مشترک (Unit Trust)، حاصل تفاوت کل داراییها منهای کل بدهیهای آن است.
در ارزشیابی شرکتها،NAV را از طریق تفاوت ارزش دفتری داراییها و بدهیها محاسبه میکنند و در صندوقهای سرمایهگذاری مشترک،NAV را از طریق کسر بدهی صندوق از ارزش روز کل پرتفوی به دست میآورند. توجه تحلیلگران مالی غالباً به محاسبه نوع دوم NAV است زیرا از این طریق سهام شرکت مربوطه قیمتگذاری میشود.
به عنوان مثال اگر ارزش بازار سرمایهگذاریها و سایر داراییهای یک شرکت سرمایهگذاری 2000 میلیارد ریال قیمت داشته باشد و بدهیهای آن 1200 میلیارد ریال باشد، در این تاریخNAV این شرکت سرمایهگذاری 800 میلیارد ریال خواهد بود.
چون داراییها و بدهیهای یک شرکت سرمایهگذاری به طور روزانه تغییر میکند، NAV آن نیز روزانه باید محاسبه مجدد شود. به همین دلیل در کشورهای دیگر عموماً صندوقهای سرمایهگذاری مشترک (شرکت سرمایهگذاری با سرمایه متغیر) و «یونیت تراست» NAV خود را حداقل یک بار در روز و پس از خاتمه معاملات بورس محاسبه و در روزنامهها گزارش میکنند.
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
فؤاد ایزدی، کارشناس حوزه روابط بینالملل در گفتوگو با «جامجم» تشریح کرد
در گفتوگوی «جامجم» با پژوهشگر حوزه ارتباطات و رسانه عنوان شد