خودزنی در کاراته؛ موفقیت‌هایی که زیر سوال نمی‌روند

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از ایرنا؛ با نگاهی اجمالی به ورزش ایران درمی‌یابیم تعداد رشته‌هایی که در یک دهه اخیر توانسته‌اند موفقیت‌های چشمگیری در عرصه قاره‌ای و جهانی داشته باشند، بسیار انگشت‌شمار است. در این بین کاراته ایران که سالیان سال است برای خود آوازه‌ای در جهان دارد با فتح سکوی قهرمانی جهان و آسیا در کومیته مردان، به یکی از ورزش‌های افتخارآفرین کشورمان تبدیل شده است.

با این حال کاراته که از لحاظ تغییرات مدیریتی دارای رکوردی عجیب است و به طور متناوب هر دو سال با تغییر رییس مواجه می‌شود، در خودزنی و ایجاد حاشیه از سوی اهالی خانواده خود نیز بدون هیچ بحثی در صدر قرار دارد.

بنظر می‌رسد بخشی از خانواده پرجمعیت کاراته ایران بدون هیچ دلیلی تنها می‌خواهند نام خود را با ایجاد حاشیه مطرح کنند و همواره با مسوولان مختلف فدراسیون و سرمربیان تیم‌های ملی، سر ناسازگاری دارند.

این قشر که کارنامه قابل دفاعی در عرصه مربیگری نداشته و ویترین آنها جای خالی زیادی برای مدال و جام در عرصه مربیگری دارد، اکنون که تیم ملی کاراته مردان ایران نیاز به آرامش دارد تا بتواند برای تکمیل افتخارات خود در المپیک توکیو مهیا شود، دست به تخریب عجیب سرمربی تیم ملی زده‌اند.

انتقاد عجیب از «شهرام هروی» که توانسته در سه دوره متوالی تیم ملی کاراته ایران را در کومیته تیمی به قهرمانی جهان برساند و در آسیا نیز آقای بی چون‌وچرای این رشته است، کارشناسان را بر این داشته که این انتقادات تنها در راستای منافع شخصی است و اگر آنان نیز در جمع کادر فنی تیم‌های ملی قرار داشتند، هرگز چنین انتقاداتی وجود خارجی پیدا نمی‌کرد.

این درحالی است که هروی همیشه در مصاحبه‌های خود بر نقش مربیان استانی، باشگاهی و مسوولان در موفقیت‌ها تاکید دارد و بُردها را تنها برای خود نمی‌داند.

به طور معمول در رشته‌های ورزشی، مربیانی که کارنامه موفقی ندارند به خود اجازه نمی‌دهند که در مورد عملکرد همکارانی که ویترینی مملو از افتخارات دارند، صحبت کرده و انتقاداتی را مطرح سازند اما هستند افرادی در جامعه کاراته که دوستی‌ها و برادری‌های گذشته را به دست فراموشی سپرده تا شاید خود را مطرح ساخته و از انزوا خارج شوند.

وقتی جمع کثیری از قهرمانان و مربیان این رشته که بنای آن بر احترام نهاده شده است در فضای مجازی واکنش منفی بر صحبت‌های منقدین داشته‌اند، نشان می‌دهد که تیم ملی در مسیر درستی است و نباید آرامش موجود از بین برود.

اکنون که به دلیل شرایط سخت کشور به دلیل گسترش ویروس کرونا، تیم ملی کاراته ایران هنوز نتوانسته تمرینات تیمی خود را آغاز کند و ملی‌پوشان به صورت انفرادی تمرین می‌کنند، بهتر است تا همه خانواده کاراته متحد شده و به حمایت از تیمی بپردازند که از امیدهای اصلی کاروان ورزشی ایران در المپیک توکیو است.

برخی باید بدانند که همین رفتار مغرضانه موجب شد تا فدراسیون کاراته طی سالیان گذشته کمتر رنگ آرامش به خود دیده و همواره درگیر حواشی خودساخته بوده است.

زمان آن فرارسیده تا موسپیدان و بزرگان کاراته وارد گود شده و با ایجاد همدلی و اتحاد، اجازه ندهند تا دلخوری بیشتری ایجاد شود. البته انتظار می‌رود مسوولان فدراسیون کاراته هم از لاک احتیاط خارج شده و مانع بزرگی بر سر راه حواشی باشند.