حیوانات به صورت غریزی فاصله اجتماعی را رعایت می کنند!

به گزارش جام جم آنلاین ،  پرندگان، میمون ها، ماهی ها و حتی برخی از حشراتی که در گروه های دسته جمعی زندگی می کنند در صورتی که متوجه شوند یکی از اعضای گله و یا گروه و کلونی بیمار شده به سرعت از او فاصله می گیرند، یعنی دقیقا همان چیزی که ما به آن فاصله اجتماعی می گوییم. برخی از حیوانات متوجه رفتارهای خاصی مانند لاغری یا عدم اشتها می شوند. در موارد دیگر ، آنها افزایش آگاهی از نشانگرهای بیوشیمیایی دارند.

خرچنگ خاردار کارائیبی می تواند یک ماده شیمیایی خاص را در ادرار خرچنگ های بیمار تشخیص دهد و تقریباً به هر قیمتی از آنها دوری می کنند. سخت پوستان اجتماعی معمولاً با یکدیگر بر روی سطوح مرجانی یا صخره ای زندگی می کنند.

در صورتی که خرچنگ ها متوجه بیماری یکی از اعضای کلونی خود شوند به سرعت از روی سطوح مرجانی و صخره ای به سمت آب های آزاد فرار می کنند.   

دانا هاولی  زیست شناس موسسه پلی تکنیک ویرجینیا ، به مجله ساینس گفت:رعایت فاصله اجتماعی در میان خرچنگ ها اثبات شده است. حتی وقتی از چسب های مصنوعی تصاعده کنند مواد شیمیایی موجود در ادرار خرچنگ بر روی صخره های مرجانی استفاده کردیم، خرچنگ ها به سرعت آنجا را ترک کردند.

فنچ ها هم دیگر حیواناتی هستند که اگر متوجه شوند یک پرنده همنوعشان مریض شده از او دوری می کنند.

در آزمایشی که در سال 2013 انجام شد یک فنچ که به طور عمدی با تزریق دارو مریض شده بود در کنار دیگر فنچ ها قرار داده شد و این پرنده ها به سرعت از هم گونه بیمار خود دوری کردند.

مندریل هم نام یک نوع گونه از راسته میمون هاست که حدود ۹۰ سانتی‌متر طول و ۵۰ کیلوگرم وزن دارد. این میمون ها مانند سایر گونه های راسته میمون سانان علاقه زیادی به تمیز کردن بدن هم گله ای های خود نشان می دهند اما هنگامی که یک میمون بیمار شود هیچ میمون دیگری از گل به او نزدیک نمی شود و به بدنش دست نمی زند. مندریل ها احتمالا بوی عجیب و بی سابقه هم گله ای خود را تشخیص می دهند که از او دوری می کنند.

تحقیقات بیشتر نشان داد میمونی که انگل گرفته اگر بهبودی پیدا کند دوباره از سوی دیگر میمون ها پذیرفته می شود.

چنین شرایط مشابهی در خفاش ها هم دیده می شود. دسته های خفاش ها وقتی متوجه شوند یکی از آنها مریض است به سرعت از او دوری می کنند و خفاش بیمار معمولا یک گوشه تنها است.

حتی شواهدی هم در مگس ها وجود دارد. اما اوضاع در مورچه ها جالب تر است. در کلونی این حشرات زمانی که یک مورچه متوجه شود ناتوان شده خود را از بقیه اعضای کلونی جدا می کند. در واقع در این مورد این خود مورچه های بیمار هستند که از دیگران دوری می کنند.

در زنبورها هم در صورتی که یک یا چند زنبور آلوده به باکتری شوند از سوی دیگر زنبورها از کندو بیرون رانده می شوند.

حیوانات به خوبی این موضوع را تشخیص داده اند که رعایت فاصله اجتماعی با همنوع بیمار چقدر ضروری است چون به این درک رسیده اند که عدم رعایت فاصله با بیماران چقدر برای آنها خطرناک و هزینه بر است.

منبع: Science/ مترجم: هیلدا حسینی خواه