تقابل‌های‌ دریایی ایران و آمریکا از سال 67 تا‌کنون

دیروز سالروز حمله نیروی دریایی آمریکا به دو سکوی نفتی ایران در سال ۶۷ بود. در آن مقطع آنها بر این باور نبودند که نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران با توجه به سابقه وابستگی‌اش در قبل از انقلاب بتواند در طول جنگ تحمیلی دوام بیاورد.

این در حالی است که روز به روز بر توانمندی نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران افزوده شد و توانست در عملیات‌های متعدد در جنگ تحمیلی توفیقات بیشتری به‌دست آورد.

چنانچه در طول جنگ تحمیلی روزانه ۳۰ الی ۳۵ شناور ایرانی در خلیج فارس و دریای عمان حضور داشته و اجازه انجام هیچ اقدامی از سوی دشمنان علیه کشورمان را نمی‌دادند، به این واسطه کینه‌ای در آمریکایی‌ها شکل گرفت و در سال ۶۷ به بهانه برخورد یکی از ناوهای آنها به نام ساموئل بی‌رابرتز با یکی از مین‌های دریایی که به ادعای آنها از سوی جمهوری اسلامی ایران کار گذاشته شده بود به سکوهای ایران حمله کردند.

این حمله در ۲۹ فروردین ۱۳۶۷ ساعت 8 صبح که مصادف با اول ماه رمضان و روز ارتش بود انجام شد. در آن روز بنده به عنوان فرمانده ناوشکن سبلان در دریا حضور داشتم که آمریکا به سکوهای ما در منطقه میانی خلیج فارس حمله کرده و به دنبال آن ناوهای ما نیز در دریا واکنش نشان دادند و در نهایت این واکنش به منطقه تنگه هرمز کشیده شد که بنده نیز در آنجا حضور داشته و طبعا با نیروهای آمریکایی درگیر شدیم.

نکته‌ای که باید در اینجا ذکر کنم این است که آمریکایی‌ها در آن روز با سه ناو گروه بزرگ که فقط یک ناو هواپیمابر آنها ۵۰ هواپیما داشت و با بسیاری از ناوگروه‌های مدرن و به‌روز و تمام امکانات‌شان در منطقه به ما حمله کردند و این در حالی بود که نیروهای ما از وقوع چنین حمله‌ای خبر نداشتند و با توجه به عدم اطلاع ما از آن حمله آسیب‌هایی نیز دیدیم، اما آمریکا تصور می‌کرد آسیب رساندن به ما باعث خالی کردن صحنه از سوی ما خواهد شد، در حالی که چنین نشد و توانستیم ناوشکن سبلان را نجات دهیم و همچنان که می‌دانید امروز این ناوشکن در دریا حضور دارد و در حال انجام ماموریت‌هایش است. بعد از آن حمله، طی سال‌های گذشته نیز شاهد تقابل نیروهای دریایی آمریکا و‌ ایران بودیم و می‌توان موارد متعددی را در این زمینه ذکر کرد.

امیر دریادار عبدالله معنوی - فرمانده ناوشکن سبلان در سال ۶۷ / روزنامه جام جم