داستان یک هوش برتر!

گویا این روزها مشغول ضبط فصل نهم از مسابقه «هوش برتر» هستید. چه تفاوتی با فصل‌های قبلی وجود دارد؟
‌ بله در حال ضبط فصل جدید هستیم که در 15‌قسمت تولید می‌شود. در بحث اجرا که خیلی تفاوت خاصی وجود ندارد. دکور هم تقریبا همان دکور فصل قبل است. به این دلیل که در فصل هشتم دکور و ساختار جدیدی را برای برنامه در نظر گرفته بودیم. البته فقط شرکت‌کننده‌ها هستند که تغییر می‌کنند.
به جز فصل اول که امیرحسین مدرس اجرای آن را برعهده گرفت، تا به امروز اجرای مسابقه برعهده شما بوده و هست. چطور به کارهای دیگرتان می‌رسید؟
‌ بله فصل اول را امیرحسین مدرس اجرا کرد و به دلیل این‌که درگیر کار دیگری شد، اجرای برنامه به من پیشنهاد شد. به هر حال برنامه‌ریزی در این مواقع حرف اول را می‌زند و سعی می‌کنم به کارهای دیگر از جمله دوبله هم برسم.
منظورتان دوبله فصل جدید «کبرا11» است؟
‌ هم این سریال و هم کارهای دیگری که مشغول به آن هستم.
اجرای چنین مسابقه‌ای در کنار کار دوبله برایتان سخت نبود؟ به خصوص این‌که شرکت‌کننده‌های این مسابقه اغلب نخبه‌ها هستند.
‌ بازخورد بیننده از هر چیزی برای من مهم‌تر است. واقعیت این است که از یک زمانی به بعد تصمیم داشتم که اجرا نکنم. چون دوست داشتم در زمینه بازیگری بیشتر فعالیت کنم. اما اجرای مسابقه‌های «جادوی صدا» و «هوش برتر» همزمان شد. نوع این مسابقه به گونه‌ای است که من دوست دارم. به خصوص این‌که وقتی بازخوردش را در جامعه می‌بینم و مردم مدام می‌پرسند که این شرکت‌کننده‌ها ازکجا آمده اند که تا این حد باهوش هستند برایم جالب است. حتما می‌دانید که ما شرکت کننده‌ای داشتیم که در چند فصل در مسابقه حضور داشت و رتبه نخست هم کسب می‌کرد. خب این هم برای مخاطب و من به عنوان مجری جالب است. اما درباره سختی کار که گفتید به هر حال اوایل سخت بود. من وقتی سری اول را با اجرای امیرحسین مدرس می‌دیدم، به نظرم خیلی مسابقه جذاب و متفاوتی بود. دکور سری اول برنامه و نوع نورپردازی هم متفاوت بود و جذبم کرد. به تعبیری برایم جذابیت‌های بسیاری در تصویر وجود داشت. تا این‌که به من پیشنهاد شد. من نمی‌دانستم که تا این حد ادامه دار است. فکر می‌کردم 60قسمت است و تمام می‌شود. اما به دلیل اقبال مخاطب، ادامه دار شد.
سال 96 هم که در جشنواره جام‌جم به خاطر اجرای این مسابقه جایزه گرفتید؟
‌ بله دوسال قبل برای اجرای این مسابقه جایزه گرفتم و خوشحالم که این مسابقه هم برای مخاطبان جذاب است و هم داوران اجرای من را پسندیده بودند.
البته که اجرای خوب اما سختی دارید. به دلیل این‌که شرکت کننده‌های مسابقه افراد نخبه و خاصی هستند و ارتباط برقرار کردن با آنها کار راحتی نیست.
‌ بله اوایل خیلی سخت بود. اما گویندگی و اطلاعات عمومی خیلی به اجرای من در این مسابقه کمک کرد.
فکر می‌کنم سرعت عمل بالا و نحوه ادای درست کلمات که در دوبله کار می‌کنید، خیلی به اجرای شما در این مسابقه کمک کرد.
‌ بله. چون من در 6 دقیقه 80 سوال را می‌خوانم. ضمن این‌که در عین تندخوانی سوالات باید سوالات برای شرکت‌کننده و بیننده برنامه مفهوم هم باشد. به هر حال به خاطر تجربیاتی است که سال‌ها در دوبله داشتم. از طرفی سعی می‌کنم خودم را به‌روز نگه دارم. چون شرکت کننده‌های این مسابقه از ضریب هوشی و اطلاعات بالایی برخوردارند و به همین دلیل به عنوان مجری مسابقه باید خودم را با آنها به‌روز کنم تا به‌اصطلاح کم نیاورم. چون نسل جوان و حتی بچه‌ها به دلیل دسترسی به اطلاعات خیلی به‌روز است. خود مسابقه هم نیازمند هوش و اطلاعات بالاست. به همین دلیل سعی می‌کنم خیلی به‌روز باشم.
همان‌طور که تجربیات شما در دوبله به کمک اجرای این مسابقه آمد، چقدر تجربه اجرای این مسابقه در دوبله به کمک شما می‌آید؟
‌ بله اتفاقا خیلی دوست دارم. چون ممکن است سوالی را که از شرکت‌کننده می‌پرسم پاسخش را ندانم و از این طریق اطلاعاتم را به‌روز می‌کنم. ضمن این‌که من به عنوان مخاطب هم مسابقه را تماشا می‌کنم و برای خودم این اطلاعات تکرار می‌شود و خیلی اتفاق خوبی است و به میزان اطلاعاتم افزوده می‌شود. از طرفی مسابقه بین مردم جا افتاده و دوست دارند و خوشبختانه دنبال می‌کنند. حتی برخی از بچه‌ها هم به آن علاقه‌مند هستند. اتفاقا من فیلمی دیدم و در صفحه شخصی‌ام هم پست گذاشتم که کودک سه چهار ساله‌ای بود که برنامه ما را تماشا می‌کرد و این اتفاق خیلی برای من جالب بود. حتی ما شرکت‌کننده‌ای داشتیم که 13-‌ 12 ساله بود یا در برخوردهایی که در مکان‌های مختلف با مردم دارم. همه این اتفاقات مسابقه برای من جالب است.
شاید به نوعی به نحوه اجرای شما در مسابقه برمی‌گردد. این‌که هم سعی می‌کنید مخاطب خاص را راضی نگه دارید و هم با فضایی که ایجاد می‌کنید، حتی برای مخاطب عام هم جذابیت را ایجاد می‌کنید. خاطرم هست در یکی از قسمت‌ها سعی می‌کردید با شرکت‌کننده به نوعی صحبت کنید که استرس را از خودش دور کند.
‌ اتفاقی که شما از آن صحبت می‌کنید به صحبت‌های من و کارگردان در ابتدای برنامه برمی‌گردد. چون شرکت‌کننده‌ها همان ابتدا خیلی استرس دارند و باید به گونه‌ای برخورد کنم که از استرس بچه‌ها کم شود. به این نتیجه رسیدیم که هم فضای صمیمی و راحتی را برای شرکت‌کننده و بیننده ایجاد کنیم و هم به نوعی به سمت لودگی پیش نرویم. حتی روی لباس هم خیلی بحث کردیم که مجری چه لباسی بپوشد که به شخصیت برنامه هم بیاید. بنابراین روی همه مسائل فکر کردیم. مهم‌تر این‌که این مسابقه پیش‌تولید قوی دارد. مثالی برایتان می‌آورم. اگر قرار باشد که فصل دهم مسابقه هم تولید شود، اطمینان داشته باشید که شش ماه قبل از برنامه، بچه‌های تهیه و تولید و اتاق فکر وارد پیش‌تولید می‌شوند. در کنار این مسائل با وجود این همه شبکه و سرگرمی‌هایی که در دسترس همه وجود دارد، جذب کردن مخاطب کار سختی است و باید با یک درایت خاصی برنامه تولید یا اجرا کنی که مورد توجه بیننده قرار بگیرد.
برخی از گوینده‌ها و دوبلورهایی که وارد کارهای تصویری می‌شوند، همچنان صدایشان بیشتر مورد توجه مخاطب قرار می‌گیرد. شما را که مخاطب به‌واسطه صدایتان بیشتر می‌شناسد، چه می‌کنید تا تمرکز مخاطب روی صدای شما نباشد؟
‌ قبل از این‌که من وارد دوبله شوم، سال 69 با بازیگری وارد عرصه هنر شدم و در مجموعه «آینه» بازی می‌کردم. بعد وارد اجرا شدم و سپس وارد دوبله شدم. اما با نظرتان موافقم. ضمن این‌که من اکت را بلدم و سعی می‌کنم در بازیگری و اجرا صدا را دور کنم. البته نوع صدای ما به دلیل سال‌ها تجربه نوعی آچارکشی شده و پرورش‌یافته است. گرچه برخی از بازیگران نمی‌توانند مفهوم صحبت کنند. بعد هم فکر کردم و دیدم که در کار بازیگری هر چه به فضای عامیانه و لحنی که همه مردم دارند نزدیک‌تر شوی، مخاطب هم بیشتر آن را دوست دارد. ضمن این‌که برای من جالب است که اکثر کسانی که کار تصویری می‌کنند، عاشق کار صدا هستند و یا در فضای گویندگی یا خوانندگی و.... به سراغ آن می‌آیند.
شما هم تجربه خوانندگی دارید؟
بله، تیتراژ سری جدید برنامه هوش برتر را من خوانده‌ام. سری اول را که امیرحسین مدرس خواند.
چطور شد که تیتراژ برنامه را خواندید؟
‌ من تیتراژ مسابقه «جادوی صدا» را هم خواندم. خواستیم کلیات برنامه را عوض کنیم این اتفاق افتاد. البته که آقای مدرس خواننده بسیار حرفه‌ای است و ساز می‌زند. اما خودم پیشنهاد دادم و تست زدیم و من خواندم.
در حوزه بازیگری چه طور؟ کاری آماده پخش و یا پیشنهاد تازه‌ای داشتید؟
بله، صحبت‌هایی شده. در این فضا آخرین کاری که از من پخش شد، «آسمان من» بود و بعد از آن هم در سریال «هیولا» حضور داشتم، قبل از اینها هم با آقای جیرانی همکاری کردم. البته در این میان مساله‌ای هم وجود دارد. وقتی کار اجرا می‌کنی و دوست داری بازی هم کنی، خیلی سخت است که این ساختار را بشکنی. من در این سالها خیلی پیشنهاد اجرا داشتم. اما خودم سعی کردم کمی از اجرا فاصله بگیرم.
در زمینه دوبله چطور؟
‌ مجموعه «کبرا 11» را که همچنان با دوستان کار می‌کنیم. یک فیلم سینمایی هم این اواخر دوبله کردم.
یک دوره‌ای هم سریال‌های کره‌ای کار می‌کردید؟
‌ بله البته چند مجموعه خوب کره‌ای کار کردم اما سینک کردن ادبیات فارسی ما با این هنرپیشه‌ها خیلی سخت است. چون ما مترجم کره‌ای که ادبیات فارسی را بدانند خیلی کم داریم. زمان بسیاری را هم نیاز دارد که به همین دلیل مدتی است کار نکردم.
چند سالی هم دوبلور ثابت دی کاپریو بودید. این مساله اتفاقی بود یا به علاقه شخصی شما برمی‌گشت؟
‌ بله چند سالی به جای دی‌کاپریو در فیلم‌ها صحبت می‌کردم که البته اتفاقی بود. اما اولین بار 13-‌ 14 ساله بودم که آقای قنبری از من خواست به جای او صحبت کنم. البته یکی دو سالی نشد که به جای او صحبت کنم. به هر حال یکی از بازیگران طراز اول دنیاست و دوست داشتم جای او حرف بزنم.
با وجود این‌که خودتان هنوز جوان هستید، اما ورود دوبلورهای جوان چه تغییری را در فضای کار ایجاد کرده است؟
‌ صرف صدای خوب که ملاک کار دوبله نیست. اما آن چیزی که من در جوان‌های امروز نمی‌بینم، عشق و علاقه به کار است.
من معمولا دوستان را با خودم در آن سال‌ها می‌سنجم و می‌بینم به دلیل این‌که به نسبت دوران ما خیلی راحت‌تر وارد این حرفه شده‌اند، قدر آن چیزی را که به آن رسیده‌اند نمی‌دانند چون مثل ما به سختی به‌دست نیاورده‌اند.

زینب علیپور طهرانی

رسانه