نمکنشناس و ناسپاس نیستیم و قدردان همه زحمات و تلاشهای جناب کیروش هم در دوره سرمربیگریاش برای تیم ملی فوتبال ایران هستیم، اما با احتساب بازی اخیر ایران و سوریه که با برد پنج بر صفر ما به پایان رسید و تا همین پایان نیمه اول بازی دوستانه ایران و کرهجنوبی که با تساوی صفر - صفر تمام شد و میتوانست چند گل برای دو تیم داشته باشد، مهر آقای مارک ویلموتس بلژیکی به دلمان نشسته است و دستکم بازی سراسر جذاب و هجومی ایران که بازیکنان ما، مدام تشنه برد و گلزدن هستند؛ ضمن اعلام این نکته که تا هنگام نگارش این سطور، بازی دو تیم ایران و کرهجنوبی، هنوز در جریان بود و ما از نتیجه پایانی بیاطلاع بودیم تا آن لحظه، اگر بپرسید ربط فوتبال به پشتصحنه فرهنگی ما چیست، باید عرض مکتوب کنیم که وقتی مسابقاتی در این سطح برگزار میشود، همکاران تحریریه ابدا نمیتوانند آن تلویزیون 21اینچ گروه ورزشی را نادیده بگیرند. ضمن اینکه اگر ریا نباشد، ما هم علاقه وافری به فوتبال داریم و دستکم به عنوان بیننده آن را دنبال میکنیم.
در همین صفحهای که پیشروی شماست، محمدصادق علیزاده، دبیر جوان گروه، به مناسبت سالروز تخریب قبرستان بقیع در سال 1305 هجری شمسی که به دستور وهابیون و پدر همین پادشاه فعلی عربستان سعودی انجام شد، گزارشی پرنکته تدارک دیده که خواندنش توصیه میشود؛ اینکه چرا این قبرستان مشهور اهمیت دارد و چرا در تاریخ ذکر شده، مورد تعرض و تخریب قرار گرفت.
محمد معتمدی، خواننده خوب و خوشصدای موسیقی سنتی کشورمان که معرف حضور است. صابر محمدی، همکار خوشفکر و خوشقلم ما به بهانه انتشار آلبوم «حالا که میروی» و اجرایی کردن پروژه «هنر برای همه» در آخر خرداد، سراغ دلایل محبوبیت روزافزون این هنرمند رفته است که پیشنهاد میکنیم ماحصل آن را در صفحه 10 بخوانید.
دیگر همکارمان ساناز قنبری هم در صفحه 11 با علی شاهمحمدی، کارگردان فیلم مستند «شهسوار» گفتوگو کرده است؛ شهسوار به زندگی پرفراز ونشیب ورزشی، اجتماعی، سیاسی و خانوادگی غلامرضا تختی قهرمان کشتی ایران و جهان میپردازد. اگر دوست دارید این مستند را ببینید، سری به گروه سینمایی هنر و تجربه بزنید و بعد هم مصاحبه خبرنگار سینمایی ما را با کارگردان شهسوار بخوانید.
صفحه 12 امروز هم اختصاص دارد به گفتوگوی محمدرضا کائینی، پژوهشگر تاریخ با قاسم امانی، فرزند محمدصادق امانی، یکی از اعضای شاخص فداییاناسلام. آنطور که همکار ما در شروع اشاره این مصاحبه آورده، «قاسم امانی در نیمقرن اخیر کمتر به گفتوگو و روایت خاطرات خویش، روی خوش نشان داده است و این مصاحبه در عداد معدود گفتارهای تاریخی اوست.» بنابراین خواندن این گفتوگو را از دست ندهید.