صبر مجسم

یکی از این آدم‌ها زنده یاد سید علی‌اکبر ابوترابی فرد بود که سال 79 در چنین روزی در حادثه تصادف در جاده مشهد به دیدار حق رفت. مردی که همان اوایل جوانی سرنوشت خود را به دست گرفت، به جای رفتن به آلمان و تحصیل در دانشگاه‌های این کشور به حوزه علمیه رفت و درس طلبگی خواند، تبدیل به یار امام راحل شد و برای پیروزی انقلاب اسلامی مبارزه کرد، به نجف رفت و به علم خود افزود، بعد از پیروزی انقلاب و شروع جنگ تحمیلی به جبهه رفت و خیلی زود اسیر شد و ده سال در ارودگاه‌‌های صدام عمر خود را سپری کرد و سید‌الاسرا نام گرفت.
محمد قبادی، کارشناس ارشد تاریخ و نویسنده و مسؤول بخش تخصصی تاریخ انقلاب اسلامی در حوزه هنری است.او درباره مرحوم ابوترابی کتابی نوشته بنام «پاسیاد پسر خاک».با قبادی که برای نوشتن این کتاب تحقیق زیادی انجام داده و به گفته خودش حدود هشتاد ساعت با کسانی که مرحوم ابوترابی را می‌شناختند مصاحبه کرده و از همه آنها در نوشتن کتابش استفاده کرده همصحبت شدیم تا درباره سیدالاسرا بیشتر بدانیم.
گرامیداشت پسر خاک
قبادی درباره نام کتابش می‌گوید: پاسیاد به معنای پاسداشت و گرامیداشت است.وقتی کار نوشتن کتاب تمام شد، چند نام برایش در نظر گرفتیم، آن زمان آقای بهبودی مدیر دفتر ادبیات انقلاب اسلامی بود، مشورت کردیم و ایشان این نام را پیشنهاد داد و چون اسم متفاوتی بود آن را برای کتاب انتخاب کردیم.
به قبادی می‌گویم از زنده یاد ابوترابی به عنوان مردی صبور یاد می‌کنند، مبارزی که هر زمان لازم بود مبارزه می‌کرد و هر وقت صبرش کار ساز بود ، به سیدی صبور تبدیل می‌شد.
این نویسنده درباره این خصلت مرحوم ابوترابی می‌گوید: مبارزه ایشان به دوره پهلوی برمی‌گردد هم در ایران و هم در نجف که با حاج‌آقا مصطفی خمینی در ارتباط بودند و سال 49 به ایران آمدند و دستگیر شدند. ایشان با شهید اندرزگو همراه بود و تا زمان شهادت آقای اندرزگو با ایشان همراه بود.هر چند مانند شهید اندرزگو هیچ وقت دست به اسلحه نشد و به توصیه ایشان در پشت صحنه مبارزات مسلحانه فعالیت داشت.
پررنگ‌ترین بخش زندگی مرحوم ابوترابی به زمان اسارت ایشان برمی‌گردد.صبوری که شما از آن یاد می‌کنید در این دوره خودش را بروز داد.مدارا و صبوری و تدبیر ایشان باعث شد جان خیلی‌ها را نجات بدهد.ایشان به هر اردوگاهی که برده می‌شدند، رهبری اسرا را به عهده می‌گرفتند و به شهادت همه اسرایی که با مرحوم ابوترابی از نزدیک آشنا هستند درایت ایشان جلوی خیلی از اتفاقات ناگواری را که می‌توانست در آن دوره رخ دهد، گرفت و باعث شد که خیلی از اسرا سالم به وطن برگردند.
10 سال اسارت
قبادی درباره چگونگی اسارت زنده‌یاد ابوترابی می‌گوید: قبل از آغاز جنگ بین ایران و عراق ایشان در منطقه کردستان فعال بودند.جنگ که شروع می‌شود به اهواز می‌رود و خودش را به شهید‌چمران معرفی می‌کند و در آنجا مسؤولیت یک گروه 11 نفره را به عهده می‌گیرد که فعالیت چریکی انجام می‌دادند و در نبردهای غیر منظم و چریکی حضور داشتند.26 آذر 59 ایشان با دو نفر دیگر برای عملیات شناسایی وارد خاک عراق شده و در تپه‌های ا... اکبر اسیر می‌شود.زنده‌یاد ابوترابی از آخرین افرادی بود که آزاد شد و شهریور 69 به ایران آمدند.در این سال‌ها اردوگاه‌های موصل، الانبار و حتی استخبارات عراق را تجربه کردند و ایشان را می‌توان شاهدی صادق دانست درباره همه اتفاقاتی که در این اردوگاه‌‌ها رخ داد.بعد از آزادی ایشان در چندین مصاحبه و سخنرانی خاطرات خود را بیان کردند که منتشر شد.کتاب پاسیاد پسر خاک را من بعد از درگذشت آقای ابوترابی نوشتم.تا سال86 که کتاب منتشر شد، تحقیقات زیادی درباره ایشان انجام دادم. همه سخنرانی‌ها را گوش دادم، فیش‌برداری و با خانواده ایشان مصاحبه کردم و خاطراتشان را شنیدم.همرزمان و اسرایی که با ایشان بودند را پیدا کردیم و با آنها هم مصاحبه کردم و به همه اینها کتاب‌هایی که ردی از آقای ابوترابی در آنها بود را مطالعه و فیش برداری کردم که در نگارش کتاب از آنها استفاده شد.
زنده نگهداشتن نام قهرمانان
از قبادی می‌پرسم چگونه می‌توان نام افرادی مانند زنده یاد ابوترابی را زنده نگه داشت تا آیندگان هم بدانند که چنین قهرمانانی در ایران زندگی می‌کرده‌ و باعث قوام و دوام انقلاب اسلامی شده‌اند.
این نویسنده می‌گوید: از همه ابزارهای رسانه‌ای، فرهنگی و هنری می‌توان استفاده کرد، کتاب، فیلم، سریال، سایت‌ها و نشریات تاریخی و اجتماعی می‌توانند در این زمینه فعال باشند.فقط باید اراده‌ای باشد که تلاش کند نام این مبارزان و بزرگان زنده بماند و غبار زمان روی آنها را نپوشاند.وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، صدا و سیما، سازمان تبلیغات اسلامی و بقیه نهاد‌ها و سازمان‌‌ها می‌توانند در این زمینه فعال باشند.فقط به این شرط که اراده‌ و دغدغه‌ای باشد.

باران باستانی
روزنامه‌نگار