پشت پرده عدم پخش ویژه‌برنامه رمضانی شبکه 3 با حضور بنیامین بهادری چه بود؟

ماه مات !

بعد از ظهر روز سه‌شنبه، همزمان با اولین روز از ماه مبارک رمضان در تقویم شرعی ایران، بخش عمده‌ای از مخاطبان روزه‌داری که ساعت‌های پایانی روزه‌داری‌شان را سر می‌کردند، تلویزیون‌ها را روشن کرده و با کنجکاوی شبکه‌ها را از نظر می‌گذراندند تا ببینند رسانه ملی امسال برای پخش در لحظات منتهی به افطار خود چه برنامه‌هایی تدارک دیده است. بخش عمده‌ای از این برنامه‌های افطاری پیش از این توسط رسانه‌ها اعلام شده و شرح محتوای برنامه، مجری و ساعت پخش‌شان هم مشخص شده بود. با این حال جذابیت‌ها برای تماشای یک برنامه مشخص بالاتر بود؛ «ماهِ ماه» به تهیه‌کنندگی سیدعلی احمدی -همان تهیه‌کننده سری‌های پیشین خندوانه- و با اجرای بنیامین بهادری، خواننده جوان موسیقی پاپ کشور که بنا شده بود برای نخستین‌بار اجرای یک برنامه تلویزیونی را برعهده بگیرد و در نبود ماه عسل و جای خالی احسان علیخانی مجری آن برنامه، آنتن شبکه سه سیما را در لحظات پایانی منتهی به اذان مغرب پر کند. انتظاری که البته نتیجه‌ای نداد و با حذف دقیقه نودی ماهِ ماه از آنتن شبکه سه، بازپخش یکی از قسمت‌های برنامه تلویزیونی «محرمانه خانوادگی» با موضوع ازدواج آسان برای جوانان روی آنتن رفت. جام‌جم در گزارش زیر مجموعه دلایلی که به پخش نشدن این برنامه منتهی شد را بررسی می‌کند.
کد خبر: ۱۲۰۵۳۴۹

1. مذاکره
ماجرای مربوط به حضور و اجرای بنیامین در یک برنامه تلویزیونی، اتفاق تازه و یک‌شبه‌ای نبود و از مدت‌ها قبل شبکه سه سیما مذاکرات و گفت‌وگوهایی با این خواننده پاپ کشور داشت. ماجرا به اجرای یک برنامه تلویزیونی تازه و با رویکردی جدید در این شبکه برمی‌گشت و «تب‌تاب» که حالا با اجرای باربد بابایی همراه است، می‌خواست در ادامه مسیر متفاوت و رویکرد ویژه‌اش مجری تازه‌ای هم داشته باشد و از این رو با بنیامین مذاکره کرد. آن ماجرا در آن برهه رخ نداد و بنا به دلیلی که عدم رضایت بنیامین به اجرای تلویزیونی زنده عنوان و به انتخاب بابایی منتهی شد، پرونده حضور بنیامین در تب‌تاب را بست.
بلافاصله به مدت کوتاهی بعد از لغو حضور بنیامین در تب‌تاب، این بار نوبت به ماهِ ماه رسید تا در نبود احسان علیخانی و برای پر کردن جای خالی ماه عسل، بنیامین را به عنوان برگ برنده‌ای برای ماه رمضان امسال رو کند. هرچند انگار حالا حالاها قرار نیست که این طلسم بشکند و علی‌رغم تمام مذاکره‌هایی که شده، پای بنیامین را به این شبکه تلویزیونی، آن هم برای اجرا باز کند!
2. پای معاون سیما به ماجرا باز شد
طلسم حضور بنیامین در شبکه، این بار قرار بود بشکند. هرچند شبکه سه در ساخت این برنامه تازه و گفت‌وگو برای حضور بنیامین، سعی کرده بود تا حد ممکن در سکوت خبری پیش رفته و کمترین اخبار و اطلاعات را به رسانه‌ها برساند. تنها چیزی که تا همین چند روز پیش از این برنامه تازه به رسانه‌ها درز پیدا کرد و ما هم در گزارشی مفصل به آن پرداختیم- علاوه بر نام برنامه یعنی ماهِ ماه، قطعی شدن حضور بنیامین در مقام مجری و سیدعلی احمدی به عنوان تهیه‌کننده آن بود. ساعت پخش هم برای بازه افطار در نظر گرفته شده و در کنداکتور شبکه سه سیما برای پخش در نخستین روز از ماه رمضان قطعی شده بود. اما در دقایق آخر و به دستور معاونت سیما از جدول پخش خط خورد.
طبق پیگیری‌های جام‌جم، اجرای این برنامه تلویزیونی هم چون هر برنامه‌ای دیگر، منوط به اجازه و موافقت دکتر میرباقری، معاون سیمای رسانه ملی بود و چارچوب محتوایی برنامه و از آن مهم‌تر، انتخاب مجری، باید اول به تایید میرباقری می‌رسید. آن‌گونه که از شواهد برمی‌آید، شبکه 3 با این فرض که مجوز این برنامه صادر شده و مانعی در این مسیر وجود نخواهد داشت زمینه‌های تولید برنامه و مذاکرات با عوامل و حتی مهمان‌ها را انجام داده است اما غافل از این که معاون سیما با حضور و استفاده سلبریتی ها و هنرمندان در غیر از حوزه تخصصی خودشان مخالف است.
شبکه سه سیما هم علی‌رغم هزینه‌هایی که کرد، برآورد بودجه و خسارتی که عدم پخش شدن این برنامه در پربیننده‌ترین باکس ماه رمضانی، یعنی ساعات قبل از افطار به این شبکه می‌زد، برای تمکین نظر معاونت، تصمیم به حذف این برنامه گرفت و این‌طور که به نظر می‌آید تولید و پخش ماهِ ماه متوقف شده است.
3. ضابطه‌مند کردن اجرای سلبریتی‌ها در تلویزیون
این‌طور که به نظر می‌رسد، دکتر میرباقری دلایل و استدلال‌هایی برای جلوگیری از اجرای تلویزیونی بنیامین دارد. روال حضور چهره‌های شناخته شده‌ای از طیف بازیگران و خوانندگان، مدتی است که در رسانه ملی اوج گرفته است و در چنین شرایطی نقد چهره‌های مختلفی از جمله مجریان را در پی دارد.
در چند ماهی که گذشت محمدرضا گلزار با اجرای برنده باش، دانیال عبادی با اجرای هفت در سه، حمید گودرزی با اجرای پنج ستاره، امیرعلی دانایی با اجرای ستاره‌ساز، کامران تفتی با اجرای وقتشه و پژمان بازغی با اجرای کودک‌شو از جمله بازیگرانی بودند که در مقام مجری برنامه‌ها و مسابقه‌های تازه ساخته شده در رسانه ملی قرار گرفتند. مجری‌هایی که به واقع و پیش از هر چیزی مجری‌گری را بازی می‌کنند و به‌رغم حضور موفق بعضی‌هایشان، بقیه با اشکالات و انتقادهای مختلف مواجه‌اند. حضور این بازیگران در مقام مجری برنامه‌ها را شاید بتوان به نقش حامیان مالی هم مرتبط کرد و این حامیان با توجه به هزینه‌ای که برای تولید برنامه‌ها صرف می‌کنند، با دعوت از چهره‌های شناخته‌شده سعی می‌کنند در پربیننده‌تر شدن برنامه‌ها و بازگشت هزینه‌هایشان بکوشند. از طرفی این رویه تازه صدای مجریان را درآورده است؛ افرادی که به صورت حرفه‌ای سال‌هاست به مجری‌گری پرداخته و در مسیر این کار پخته شده‌اند، اما فقط به صرف چهره نبودن در سینما از اجرای برنامه‌ها کنار گذاشته می‌شوند.
حالا معلوم نیست بنیامین دوباره به تلویزیون برگردد و شبکه سه سیما بتواند نظر میرباقری را جلب کند یا نه، اما آنچه که معلوم است تلویزیون درصدد برآمده تا از حضور بازیگران تنها در حوزه فعالیت خودشان کمک بگیرد. عدم پخش ماهِ ماه، اولین قدم برای تحقق آن است.

از هر ستاره در جای خودش استفاده کنیم

دکتر شهرام خرازی‌ها، منتقد تلویزیون و سینما با اشاره به رواج اجرای چهره‌های شناخته‌شده در برنامه‌های تلویزیونی می‌گوید: چهره‌های شناخته‌شده یا همان سلبریتی‌ها در همه کشورهای صاحب رسانه از جایگاه ویژه‌ای برخوردار هستند. از طرفی تلویزیون هم در بسیاری از جاهای دنیا از شهرت سینما برای خودش خرج می‌کند و با تکیه بر آن عوامل جذاب، کار خودش را رونق می‌بخشد. در مواردی سینما هم از تلویزیون استفاده کرده است، اما مورد اول پررنگ‌تر است.
خرازی‌ها اضافه می‌کند: اجرا در تلویزیون قابل مقایسه با بازی در سینما نیست و این دو حرفه معیارهای جداگانه‌ای از هم دارند. ولی وقتی پای افزایش بیننده به میان می‌آید، گاهی اوقات این معیارها را نادیده گرفته و جای افراد را با هم عوض می‌کنیم. ما در ایران هم مواردی دیده‌ایم که مجری‌های تلویزیونی به سینما رفته و بازی کرده‌اند و از طرفی اخیرا بازیگران سینمایی هم در تلویزیون اجرا می‌کنند. با این حال شاید اگر این رویه حضور بازیگران در مقام اجرا را برای مثال ده سال پیش در تلویزیون می‌دیدیم، این‌قدر تعجب نمی‌کردیم و مساله برایمان عادی‌تر بود. چون هنرپیشه‌ها در آن زمان خیلی ستاره یا فوق ستاره نبودند؛ اما در چند سال اخیر شاهدیم که پای ستاره‌ها و فوق ستاره‌ها به تلویزیون باز شده است که بهترین مثال آن محمدرضا گلزار است که فوق ستاره‌ای بی‌رقیب است و حضور او در تلویزیون اتفاق قابل توجهی محسوب می‌شود.
این منتقد با طبیعی دانستن این رویه در جنگ رسانه‌های امروز ادامه می‌دهد: نمونه این قضیه را در سینمای هند هم شاهدیم که بسیاری از بازیگران سینمایی به تلویزیون آمده و برنامه‌ها را اجرا می‌کنند و از قضا موفق هم هستند. با این حال در فضای کشور خودمان اگر بخواهیم معدل بگیریم، بازیگرانی که از سینما به تلویزیون آمده‌اند در مقایسه با مجریانی که به سینما رفته‌اند، موفق‌تر ظاهر شده‌اند. البته در این میان شهاب حسینی را که اول در تلویزیون مجری بود و بعد ستاره و فوق ستاره شد مستثنا در نظر می‌گیرم. چرا که مگر ما چند شهاب حسینی داریم؟
خرازی‌ها خاطرنشان می‌کند: وقتی بازیگران سینمایی می‌توانند برای تلویزیون مخاطب جذب کنند، استفاده از آنها چه اشکالی دارد؟ آن هم در شرایط امروز که رسانه‌های خارجی از هر سو علیه‌مان هجمه وارد می‌کنند و برنامه‌های مخرب دارند. در نتیجه یکی از راهکارها این است که از همین معدود ستاره‌هایمان استفاده کنیم و آنها را به تلویزیون بکشانیم. وقتی می‌توانیم از این شهرت استفاده کنیم، باید این کار را کرده و مجال دیده شدن چهره‌ها را در تلویزیون فراهم کنیم.
این منتقد تلویزیون و سینما البته نقدی هم به حضور برخی ستاره‌ها در تلویزیون داشته و می‌گوید: نکته مهم این‌جاست که از هر ستاره‌ای مطابق با ظرفیت‌ها و استعدادهای خودش استفاده کنیم و ببینیم جای او کجاست. در این صورت است که حضور این ستاره‌ها موفق‌تر خواهد بود. از جمله نمونه‌های خوب در این زمینه، رامبد جوان است که در مقام مجری هم در جای درستی قرار گرفته و برنامه‌اش را پیش می‌برد، اما از طرف دیگر در مورد محمدرضا گلزار می‌بینیم که حضور او در این مسابقه چندان درست نیست و برای مثال اگر قرار بود برنامه‌ای در حوزه موسیقی اجرا کند، احتمالا بهتر می‌درخشید.

زهرا غفاری
رسانه

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها