مختار: دنیا با همه عظمت و زیبایی‌اش روزی خواهد مرد و خورشید و ستارگان با همه فروغشان تاریک خواهند شد. کوه‌ها با تمام بلندا و غرورشان فرو خواهند ریخت و آبی دریاها کدر شده، آبشان به جوشش در خواهد آمد و سبزی جنگل‌ها به سرخی خواهد گرایید.
کد خبر: ۱۱۹۵۹۸۰

چونان آهن گداخته در کوره، در چونان هنگامه‌ای، آدمی‌مورچه‌ای را ماند که آب در خانه‌اش افتاده و او آسیمه سر در پی مأمنی می‌دود، می‌دود، می‌دود... و کجاست جنت المأوی؟ پلی را بین خود و بهشت خدایش مانع می‌بیند و این پل گاهی پهن است و گاهی باریک. گاهی صاف است و گاهی پیچاپیچ. گاهی تیز و گاهی لغزان. اعمال ما در این دنیا، کم و کیف آن را معین می‌کند. برای حکام جور چونان تار مو باریک است و لغزان و لغزان و لغزان.
(سریال مختارنامه)

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها