یادداشت
مشق شب کمکدرسی نان دارد!
مشق شب، موضوعی کاملا تخصصی است و ایجاد تغییر در آن، با وضع قانون یکسان برای همه دروس، ممکن نیست. چراکه اصولا مشق شب باید متناسب با زمان و مکان تدریس، دروس گوناگون دانشآموزان در طول روز، تعداد دانشآموزان یک کلاس و نوع درس، تعیین شود. بنابراین نباید برای مشق شب، نسخهای واحد پیچید و بهتر است تعیین تکلیف این موضوع را به معلمان متخصص آموزش و پرورش واگذار کرد.
اما جدا از این موضوع، نباید فراموش کرد که اساسا تعیین مشق شب برای دانشآموزان، برگرفته از این مساله است نظام آموزشی ما تئوریمحور و مبتنی بر حفظیات است. این اشکال نیز مختص به یک مقطع تحصیلی نیست و از اول ابتدایی تا سال آخر دانشگاه گریبان همه دانشآموزان و دانشجویان ما را گرفته است.
علاوه بر این، نظام آموزشی ما به طور کل از آموزش مهارتهای زندگی مثل مهارت حل مساله به دانشآموزان و دانشجویان فاصله گرفته و بسیاری از تحصیلکردههای ما امروز حتی نمیتوانند مشکلات خودشان را حل و فصل کنند، چه رسد به این بخواهند به درمان دردهای جامعه بپردازند.
بنابراین امروز باید مهمترین اولویت مسؤولان ما این باشد که مدرکگرایی در نظام آموزشی را به مهارتمحوری تبدیل کنند و آموزشها را به سمت افزایش مهارتهای دانشآموزان سوق دهند تا همانطور که در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش به آن اشاره شده، دانشآموزانی تربیت شوند که در درجه اول مهارتهای زندگی را بلد باشند و فکرشان با دروس حفظی پر نشده باشد.
اما نظام آموزشی کنونی نه فقط در این راستا نیست، بلکه باعث ایجاد مؤسسات آموزشی و انتشاراتهای متنوعی شده که تلاش میکنند هرچه بیشتر ذهن دانشآموزان را برای کسب نمره درگیر کنند. معتقدم که اساسا شکل گیری این موسسات به دلیل وجود همین نظام آموزشی تئوری بوده و مهمترین مخالفان مهارتمحور شدن نظام آموزشی ما نیز همین موسسات هستند. آنها نگرانند با مهارتمحور شدن این نظام از حجم مطالب درسی کم شده و به این شکل منافع آنها به خطر بیفتد، چراکه با این رویکرد دیگر لازم نیست حجم زیادی از مطالب حفظی تدوین و در قالب کتابهای کمکدرسی به دانشآموزان ارائه شود؛ مطالبی که نه به درد دنیای دانشآموزان میخورد و نه به درد آخرتشان و نتیجه آن فقط پر شدن جیب عدهای انگشتشمار و خالی شدن جیب خانوادههاست.
حمایت میرزاده
سخنگوی کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس