جام جم آنلاین گزارش میدهد
سرآغاز «یک روز زندگی»
مدتی است بسیاری بر سر اینکه ایدههای برنامههای موفق سیما از کجا میآید صحبت میکنند. سید محسن حسینی، تهیهکننده «یک روز زندگی» به جامجم میگوید که برای ساخت این برنامه به طور مستقیم از برنامه خاص داخلی یا خارجی ایده نگرفتهاند و این برنامه را با ساختار رئالیتی و مستند مسابقه اما متفاوت با سایر برنامههای مرسوم تلویزیون ساختهاند. حسینی توضیح میدهد: تفاوت «یک روز زندگی» با نمونههای مشابهش این است که در این برنامه به یکموضوع واحد پرداخته نمیشود و بیننده در هر قسمت از آن با تمام اتفاقاتی که ممکن است در یک روز از زندگی بیفتد مواجه میشود. ایده «یک روز زندگی» بر پایه این پرسش شکل گرفته که وقتی میخواهد برای خانواده مهمان بیاید چه اتفاقاتی میافتد؟ و در نتیجه برنامه به تمام موضوعهایی که به خانواده مربوط میشود مثل اقتصاد، صرفهجویی، سلامت روان، حفظ محیط زیست و آداب و رسوم توامان میپردازد و برای هر چه طبیعیتر شدن کار و تناسب ساختار با مضمون از قالب رئالیتی برای بهتصویرکشیدن آن استفاده شده است.
نه به شعار !
سازندگان برنامه میگویند که به دنبال طرح مسائل مربوط به زندگی اسلامی، نه بهصورت شعار و گفتوگو بلکه به شکل واقعی هستند تا مخاطب انس بیشتری با برنامه و شرکتکنندگان داشته باشد. حسینی دلیل انتخاب شیوه روایت برنامه را هم بر این اساس بیان میکند و میگوید: بهتر دیدیم که شرایطی را تعریف کنیم و آدمهای مختلف را در آن قرار دهیم؛ این همان تعریف رئالیتی است. علاوهبر این با توجه به ارزشهای اسلامی و ایرانی و توجه به بزرگترها و سالمندان، آنان را یکی از رکنهای اصلی برنامه قرار دادیم.
مهمانان مادربزرگ
برنامههای رئالیتی در خارج از کشور تنوع زیادی دارند اما در کشور ما بیشتر به مستند - مسابقه محدود شده است. آنچنان که تهیهکننده «یک روز زندگی» بیان میکند در این برنامه سعی کردند برخلاف سایر برنامههای رئالیتی، مسابقه را محور قرار ندهند و تنها بخشی از آن را به مسابقه اختصاص دهند که البته از جنس مسابقههای کمی نیست و خانوادهها با آمار و عدد با یکدیگر مقایسه نمیشوند. در کنار این تمایز، «یک روز زندگی» بخش نمایشی هم دارد که در آن مادربزرگها با بازی میترا حکیم هاشمی و مریم سرمدی حضور دارند و سپس شرکتکنندگان به آنان ملحق میشوند. هاشمی از بازیگرهای تئاتر و تلویزیون و سرمدی هم بازیگر رادیو، تئاتر و تلویزیون است و حسینی دلیل انتخاب این دو نفر را سابقه تئاتری آنان و تواناییشان در بداههگویی دانست، چون بخش عمده برنامه در گفتوگو با خانوادهها شکل میگیرد.
در ابتدای هر قسمت مادربزرگها داستانکهایی تعریف میکنند که شرمین نادری - نویسندهای که علاقه زیادی به فضاهای قدیمی و نوستالژی در قصههایش دارد - این داستانکها را مینویسد. تهیهکننده «یک روز زندگی» میگوید: اغلب ما به خانه مادربزرگها حس نوستالژی داریم، در آنجا احساس راحتی میکنیم و معمولا وقتی مهمان مادربزرگها هستیم خودمان هم درگیر کارهای میزبانی میشویم؛ این برنامه هم بر مبنای همین حس مشترک، خانه مادربزرگ را انتخاب کرده است.
مردم چه میگویند؟
حسینی از بازخورد مخاطبان تا امروز راضی است و میگوید عوامل گاهی از توجه بینندهها تعجب میکنند و انتظار این مقدار ریزبینی را ندارند. او مثال میزند: خانم سرمدی تعریف میکنند که از نقاط دور کشور با ایشان تماس گرفته و دستور پخت یک غذایی را که در برنامه گفته شده خواستهاند. این نشان میدهد برنامه توانسته جذابیت کافی داشته باشد و بین خانوادههای مختلف جای خود را باز کند.
سرانجام «یک روز زندگی»
طبق گفته تهیهکننده برنامه، تولید «یک روز زندگی» تمام شده و عوامل این روزها در حال تدوین و پخش برنامه و جلو بردن فصل دوم آن هستند. مخاطبان در این فصل یکسری تغییرات جزئی مشاهده خواهند کرد. مثلا پروژههای تعریف شده برای پدران خانواده سنگینتر و کاردستیهای بچهها متنوعتر خواهد شد. حسینی همچنین در مورد طراحی فینال برای این مسابقه توضیح میدهد: فکر نمیکنم به فینال نیازی باشد چون در هر قسمت خانوادههای برتر انتخاب میشوند اما این برتری کمی نیست و ارزیابی بیشتر کیفی انجام میشود و همین است که جنس رقابت در این مسابقه را با رقابتهای معمول در تلویزیون متفاوت میکند.
بالا و پایینهای «یک روز زندگی»
همانطور که گفته شد، تمایز «یک روز زندگی» با سایر مستند - مسابقهها در ترکیب بخش نمایشی با ساختار مستندگونه برنامه است. این تفاوت که میتوانست به نقطه قوت بدل شود، گاهی جذابیتهای برنامه را کم میکند و باعث میشود طراحان برنامه از هدف اصلی خود یعنی بازنمایی یک روز از زندگی دور بمانند؛ زیرا مخاطب از تماشای خود در قاب تصویر لذت میبرد و از اینکه خود را شبیه کسانی میبیند که در این برنامه با یکدیگر به رقابت میپردازند، نزدیکی و همذاتپنداری مضاعفی را تجربه میکند اما بخش نمایشی گاه او را سردرگم کرده و حس نمایشی بودن کل مسابقه را ایجاد میکند و میان مخاطب و برنامه فاصله میاندازد. شاید بهتر بود در طرح کلی برنامه، آغاز بهتر و بدیعتری برای شروع هر قسمت طراحی میشد تا کلیت اثر به یکی از اهداف اصلی سازندگان آن یعنی دوری از شعار نزدیکتر و برای رساندن پیام به همان نکتهگوییهای کارشناسان در میانه هر قسمت که متناسب با موقعیتهای شرکتکنندگان است، بسنده میشد.
نوشین مجلسی
رسانه
جام جم آنلاین گزارش میدهد
جام جم آنلاین گزارش میدهد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد؛
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک فعال سیاسی:
یک نماینده مجلس:
در گفتوگوی «جامجم» با استاد حوزه و مبلغ بینالملل بررسی شد
گفتوگو با موسی اکبری،درخصوص تشکیل کمپین«سرزمین من»وساخت و مرمت۵۰خانه در منطقه زنده جان