روایت امروزی از «سنگام»

تنها تفاوت نسخه تازه با نسخه اصلی در این است که داستان آن با توجه به شرایط و مقتضیات روز نوشته می‌شود. سنگام جدید هم مثل نسخه اصلی، داستان دو دوست صمیمی را به تصویر می‌کشد که هر دو دلباخته دوست دوران کودکی خود هستند. نزدیکان کارن جوهر گفته‌اند او تا به حال، رانویر سینگ را برای بازی در نقش یکی از این دو دوست انتخاب کرده است. رانویر سینگ در حال حاضر، مطرح‌ترین بازیگر جوان بالیوود به حساب می‌آید. احتمال زیادی وجود دارد دیپیکا پادوکون به عنوان بازیگر اصلی زن فیلم انتخاب شود. رسانه‌های گروهی هند این روزها در این رابطه، گمانه‌زنی‌های متفاوتی کرده و نام‌های زیادی را مطرح می‌کنند. این در حالی است که بسیاری عقیده دارند بازیگران سه نقش اصلی و محوری فیلم، باید سن و سال بیشتر و بالاتری در مقایسه با سینگ و پادوکون داشته باشند. آنها می‌گویند این نقش‌ها بیشتر به درد کسانی چون عامر خان، شاهرخ خان، کاجول و کارینا کاپور خان می‌خورد. با وجود پخش خبر تولید سنگام جدید، هنوز زمانی برای شروع کار فیلمبرداری آن اعلام نشده است. حتی شنیده می‌شود فیلمنامه آن هم، هنوز نوشته نشده است!

خبر ساخت سنگام تازه در حالی به صورت یک بحث داغ در هند درآمده، که سایت معروف بالیوودهنگاما خبر از مخالفت تحلیلگران سینمایی با تولید آن می‌دهد. به باور بسیاری از تحلیلگران سینمایی هند، سنگام حکم یک فیلم کلاسیک کالت و دست‌نیافتنی را پیدا کرده و نباید تغییری در آن ایجاد کرد. به باور این گروه از تحلیلگران، ساخت نسخه تازه‌ای از سنگام به نسخه اصلی آن لطمات زیادی وارد کرده و ارزش‌های آن را کمرنگ می‌کند. آنها به نسخه دوباره‌سازی شده وسترن کلاسیک «شعله» در یک دهه قبل اشاره کرده و می‌گویند صنعت سینمای هند نباید چنین اشتباهی را دوباره تکرار کند. رامگوپال ورما در سال 2007، دست به دوباره‌سازی شعله زد و با این کار، یکی از بدترین و فاجعه‌بارترین محصولات کل صنعت سینمای هند را خلق کرد. نسخه اصلی سنگام را راج کاپور در سال 1964 تهیه و کارگردانی کرد. او خود در کنار ویجنتی مالا و راجندرا کومار، نقش‌های اصلی فیلم را بازی کردند. این مثلث عشقی بدفرجام نه تنها در هند، که در بسیاری از کشورهای منطقه فروش بسیار بالایی کرد. نمایش عمومی سنگام در شوروی سابق، با استقبالی بی‌نظیر از راج کاپور و همکارانش همراه بود. فیلم در ایران هم نمایش موفقیت‌آمیزی داشت و تعداد زیادی از محصولات داخلی، با الهام از داستان آن ساخته شدند. نویسنده فیلمنامه فیلم نه خواجه احمد عباس همکار همیشگی کاپور، که ایندر راج آناند بود. این فیلمنامه‌نویس مشهور و چپگرا، قبل از آن با کاپور در درام‌هایی اجتماعی هم چون آقای 420، واکسی و آواره همکاری کرده بود. منتقدان هندی از فیلم سنگام (اولین کار رنگی کاپور) با عنوان خداحافظی راج کاپور با داستان‌های مردمی و فضای اجتماعی جامعه‌شناسانه و نئورئالیستی یاد کردند.