تحقیر اسپانیا به سبک برزیل

به‌ گزارش جام جم آنلاین از ‌ایسنا، بر اساس آمار رسمی ۱۵۲ هزار و ۷۷۲ نفر هوادار در ورزشگاه ماراکانا در ۱۳ جولای ۱۹۵۰ حضور داشتند.

در ‌دقیقه ۱۰ نیمه دوم دیدار برزیل و ‌اسپانیا بیش از ۱۵۲ هزار و ۷۷۱ نفر شروع به خواندن آهنگ محبوبی کردند که افراد زیادی آن را به یاد داشتند.

این در حالی بود که یکی از تماشاگران از شدت هیجان گریه می‌کرد. زمانی که برزیل بازی را ۴ بر صفر کرد هواداران می‌خواستند از تمام بازیکنان با تکان دادن دستمال‌های سفیدشان تقدیر کنند و شروع کردند به خواندن آهنگ «گاوها در مادرید» که در کارناوال ۱۹۳۸ به محبوبیت رسید. آنها به این شکل شروع به خواندن کردند.

Eu fui às touradas em Madri/ Para tim, bum, bum, bum/ Para tim, bum, bum, bum/ E quase não volto mais aqui/ Para ver Peri beijar Ceci / Eu conheci uma espanhola / natural da Catalunha / Queria que eu tocasse castanhola / que pegasse touro à unha

همه حاضران یک صدا می‌خواندند به جز یک نفر. او کارلوس آلبرتو فریرا براگا نام داشت و چون قطعه‌ای که به همراه دوستش آلبرتو ریبریو ساخته بود توسط چنین جمعیتی خوانده می‌شد احساساتی شده بود و نمی‌توانست اشک‌هایش را کنترل کند.

در آن عصر همه چیز در ماراکانا فوق‌العاده‌ بود. ورزشگاه یک شادی جمعی را نشان می‌داد که تنها پس از سه روز یک غم بزرگ آن را فرا گرفت.

تیم‌ ‌ملی برزیل پنجمین بازی‌اش را در جام جهانی ۱۹۵۰ تجربه می‌کرد، میزبان در حالی در ماراکانا حاضر شد که سه پیروزی پیاپی کسب کرده بود و تنها نتیجه‌ بد آنها تساوی ۲ بر ۲ برابر سوییس بود. سلسائو توانست در این چهار بازی ۱۵ گل به ثمر برساند و تنها سه گل دریافت کند.

از طرفی ‌اسپانیا با ترس برابر میزبان قرار می‌گرفت. در آن تیم آنتونیو راماتیس، آگوستین گاینسا و تلمو سارا حضور داشتند.

‌اسپانیا در دور اول عملکرد عالی داشت و توانست سه پیروزی برابر آمریکا، شیلی و انگلیس به دست بیاورد و تنها مقابل اروگوئه ۲ بر ۲ متوقف شد.

عملکرد خوب لاروخا هیچ سودی برای این تیم، مقابل میزبان مسابقات نداشت. برزیل اشتیاق خود را برابر اسپانیا از دست نداد و فوتبال سطح بالایی را به نمایش گذاشت.

سلسائو پس از پیروزی ۷ بر یک مقابل سوئد توانست با هدایت فلاویو کاستا ‌اسپانیا را تحقیر کند و با نتیجه‌ ۶ بر یک آنها را شکست دهد.

این نتیجه‌ بازتاب اتفاقاتی بود که در زمین رخ داده بود. برزیل از ابتدا در بازی برتری داشت و در نیمه اول ۳ بر صفر پیروز شد. اسپانیا دو گل در این بازی به ثمر رساند. آنها ابتدا در دقیقه ۱۵ به اشتباه دروازه خودشان را باز کردند و سپس زمانی که با شش گل از میزبان عقب بودند توسط سیلوستره ایگوا در ‌دقیقه ۷۱ به گل رسیدند.

آن بازی تحت تاثیر شور و هیجانی که کشور را در جریان جام جهانی فرا گرفته بود، قرار گرفت. برزیل با حضور ژایر، زیزینیو و آدمیر توانست ‌اسپانیای بزرگ را تحقیر کند اما اروگوئه تیمی بود که جشن میزبان را در بازی تعیین کننده ماراکانا خراب کرد.

خورخه لوبو زاگالو درباره دلیل شکست برزیل در فینال برابر اروگوئه به فیفا گفت‌: برزیل بازی را یک روز قبل از فینال واگذار کرده بود چون مردم به نحوی جشن گرفته بودند که انگار فاتح جام جهانی شدند. یک بازی را نمی‌توان در یک روز قبل پیروز شد.

زاگالو پیش از فتح دو جام جهانی به عنوان بازیکن و سرمربی برزیل، در آن روز در ماراکانا (فینال) به عنوان یک سرباز جوان حضور داشت و برای امنیت ورزشگاه انجام وظیفه می‌کرد.

او ۱۶ جولای در ورزشگاه حضور داشت اما ناظر هیچ گونه شادی در ماراکانا نبود. بازیکن و سرمربی سابق تیم‌ ‌ملی برزیل شاهد بزرگ «ماراکاناسو» در برزیل بود که تیم‌ ‌ملی کشورش با وجود پیروزی در آغاز بازی، با نتیجه‌ ۲ بر یک شکست خورد.

زاگالو به فیفا گفت‌: آن جا به نظر ورزشگاه دیگری بود. چشم انداز ورزشگاه ویران کننده بود. برای من همه دستمال‌های سفید به یک دستمال تبدیل شده بود که برای پاک کردن اشک‌ها به کار می‌رفت.