5 نظریه توطئه که واقعیت داشت

برخی محققان رفتار کسانی که این نوع نظریه‌ها را ارائه می‌کنند با ساده لوحی و نیاز به احساس خاص بودن مرتبط می‌کنند، اما نظریه‌پردازان توطئه در این باره هم به شما خواهند گفت این نتیجه‌گیری‌ها نوع دیگری از سرپوش گذاشتن است.

با این حال گاهی، شرایط عجیبی در زندگی واقعی ایجاد می‌شود که بیشتر شبیه داستان هاست و در آنها برخی نظریه‌های توطئه لباس واقعیت می‌پوشند.

در ادامه درباره پنج نمونه از نظریات عجیب و غریب که سروصدای زیادی راه انداخت و بعدها معلوم شد خیلی هم بیراه نبوده است را بررسی و این سوال را مطرح می‌کنیم که کدام‌یک از نظریه‌های توطئه فعلی در آینده به واقعیت می‌پیوندند؟

رهبران صنعتی پشت تبلیغات مثبت برای دخانیات

سیگار کشیدن خطر ابتلا به سکته مغزی، آمفیزم (نوعی بیماری مزمن ریوی)، ناباروری و همه انواع سرطان‌ها را افزایش می‌دهد. اما شرکت بزرگ تنباکوی آمریکا (Big Tobacco) در دهه 1340/ 1960 همه تلاشش را کرد تا مصرف کنندگان را متقاعد کند سیگار برای سلامت آنها بد نیست و تلاشش را به این حد نیز متوقف نساخت.

رهبران صنعت تنباکو حتی سعی کردند مردم را قانع کنند سیگار کشیدن کار سالمی است. کافی است به برخی تبلیغات خطرناک آن دوران و پیش از آن نگاهی بیندازید.

شرکت‌های توتون و تنباکو، لابی‌گران بزرگ و تامین‌کنندگان سخاوتمند مبارزات سیاسی بودند. آنها اساسا توانستند با کسب حمایت سیاستمداران غربی و افرادی که در قدرت قرار داشتند، شواهد علمی مبتنی بر خطرات سلامت این مواد را رد و ادعا کنند این نتایج علمی قابل اطمینان نیستند.

سرانجام در دهه 1370/ 1990 که شواهد غیرقابل انکاری در تائید زیان‌آور بودن مصرف سیگار ارائه شد، شرکت‌های بزرگ تنباکو شروع به پذیرفتن خطرات سلامت مصرف سیگارکردند.

در نهایت سال 1385/ 2006، قاضی گلادیس ای.کسلر پس از طی یک روند دادخواهی هفت ساله، شرکت‌های دخانیات را متهم به توطئه دانست؛ متهم به این که مانع انجام تحقیقات شده‌اند، اسناد را نابود کرده اند و در استفاده از نیکوتین به گونه‌ای دست برده اند که اعتیاد را افزایش داده و تداوم ببخشند. خوشبختانه ظاهرا این نتایج، مهر تائید پزشکان را نیز دریافت کرد.

مطالعات دروغین برای ترویج مصرف مواد قندی

اما این فقط شرکت‌های دخانیات نبودند که به این نوع فعالیت‌های بدخواهانه متهم می‌شدند. صنعت قند نیز سال‌ها به پنهان‌کردن داده‌ها و رشوه‌دادن به محققان برای سرپوش گذاشتن روی تحقیقات دردسرساز و در عین حال تبلیغ محصولات قندی و شیرین در تلویزیون کودکان متهم بود.

سال 1395/ 2016، در مقاله منتشر شده در نشریهJAMA Internal Medicine عنوان شد صنعت قند در دهه 1340/1960 روی تحقیقاتی سرمایه‌گذاری کرده است که خطرات ناشی از خوردن شکر سفید را کم اهمیت جلوه می‌دادند و به جای آن چربی را متهم به خطرناک بودن می‌کردند.

به گفته نویسندگان این مقاله، افراد سرشناس در صنعت قند و شکر در پنج دهه گذشته تلاش کردند بحث‌ها در زمینه خطرات و محاسن مصرف قند و چربی را کنترل کنند.

برای مثال، نتایج مطالعه‌ای در سال 1390/ 2011، ادعای تکان‌دهنده (و کاملا غیر علمی‌ای) منتشر کرد مبنی بر این که کودکانی که آبنبات می‌خورند وزن شان نسبت به کودکانی که آبنبات مصرف نمی‌کنند، کمتر است.

بررسی‌های دقیق‌تر نشان داد منابع مالی این تحقیق را انجمن ملی شیرینی سازی آمریکا تامین کرده بود. پس از آن و در سال 1394/ 2015 مشخص شد کوکاکولا، غول صنعت نوشابه‌سازی، روی مطالعاتی سرمایه‌گذاری کرده است که کاهش وزن را با تمرینات ورزشی مرتبط دانسته و نقش مهم تغذیه نامناسب را در چاقی کم اهمیت نشان می‌دادند.

شرکت‌هایی مانند کوکاکولا در 50 سال گذشته روی خطرات سلامت مرتبط با مصرف قندها سرپوش گذاشته‌اند.

فلوراید در آب آشامیدنی لزوما از پوسیدگی دندان جلوگیری نکرده و می‌تواند سرطان‌زا باشد

طبق اعلام سازمان جهانی بهداشت (WHO)، اختلاف قابل توجهی در میزان پوسیدگی دندان میان کشورهای توسعه یافته‌ای که به آب آشامیدنی خود فلوراید اضافه می‌کنند و کشورهایی که آب آشامیدنی آنها حاوی فلوراید نیست، وجود ندارد.

کاهش 60 درصدی پوسیدگی دندان که در 60 سال گذشته تجربه شده در همه کشورهای توسعه یافته رخ داده است (چه آنها که به آب آشامیدنی فلوراید اضافه می‌کنند و چه آنها که نمی‌کنند). این چیزی است که سال‌ها به صورت شایعه از سوی برخی متخصصان مطرح می‌شد، اما لزوما همیشه جدی گرفته نمی‌شد.

امروزه می‌بینیم بیشتر کشورهای غربی به آب خود فلوراید اضافه نمی‌کنند و با این حال، میزان پوسیدگی دندان در آنها به یک اندازه کاهش یافته است.

نه تنها میان سطح فلوراید آب و میزان پوسیدگی دندان ارتباط روشنی پیدا نشده است، بلکه به نظر می‌رسد افزایش پوسیدگی دندان می‌تواند با مسائل ژنتیک ارتباط داشته باشد.

همچنین پوسیدگی دندان عمدتا با سطح تحصیلی و اقتصادی والدین مرتبط است.

هاردی لیمبک، رئیس برنامه دندانپزشکی پیشگیری در دانشگاه تورنتو می‌گوید افزودن فلوراید به آب دیگر راهکار موثری به شمار نمی‌آید.

وی می‌افزاید افزودن مواد شیمیایی به آب بیشتر از آن که مفید باشد، مضر است. افزون بر این، برنامه سم‌شناسی مؤسسه ملی سرطان آمریکا نشان داد فلوراید ماده‌ای مشکوک به سرطان‌زایی است.

همچنین گفتنی است مطالعات گذشته، افزایش 5 درصدی انواع سرطان‌ها را در جوامعی که آب حاوی فلوراید مصرف می‌کنند نشان داده است.

دکتر دین بورک که بیش از سه دهه با موسسه ملی سرطان آمریکا همکاری داشته است می‌گوید به نظر می‌رسد فلوراید بیشتر و سریع‌تر از سایر مواد شیمیایی به مرگ‌های انسانی ناشی از سرطان منجر می‌شود.

سی‌آی‌اِی آزمایش‌های کنترل ذهن و روانگردان‌ها را انجام داده است

آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا (CIA) در بسیاری از نظریه‌های توطئه نقش داشته است و بدنامی این آژانس بی‌دلیل نیست.

مقالاتی که در دهه 1350/1970 منتشر شده نشان می‌دهند، این سرویس مخفی در سری مطالعاتی که با عنوان پروژه MK-ULTRAK در زمینه کنترل رفتار انجام می‌شده به کنترل ذهن، شکنجه روانی، تابش اشعه و درمان با شوک الکتریکی می‌پرداخته است.

سال‌ها بود این اتهام نسبت به سی‌آی‌اِی وارد می‌شد، اما سیاستمداران همیشه آن را رد می‌کردند.

امروزه مدارکی در دست است که نشان می‌دهد در فاصله سال‌های 1332/ 1953 و 1343/ 1964، بیش از 150 آزمایش انسانی انجام شده که بسیاری از آنها شامل آزمایش داروها روی شهروندان آمریکایی بدون اطلاع و رضایت خود آنها و بدون هیچ‌گونه نظارت پزشکی بوده است.

هدف از این تحقیق، دست یافتن به تکنیک‌ها و موادی ـ از جمله سرم حقیقت‌یاب ـ به‌منظور استفاده از آنها در مقابله با اتحاد جماهیر شوروی و متحدان آن بوده است اما اتفاقات بدتری نیز در جریان بود. ریچارد هلمز، رئیس سازمان سی‌آی‌اِی سال 1352/ 1973 دستور داد تمام سوابق مربوط به MK-ULTRA نابود شوند.

به این معنی که اکنون شواهد کمی از فعالیت‌های شرورانه سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا وجود دارد. ما امروز می‌دانیم تحقیقات انجام شده، دست کم دو مورد مرگ و یک مورد بستری‌شدن را در پی داشته‌اند، اما هزینه واقعی می‌تواند بسیار بالاتر از اینها بوده باشد.

دولت آمریکا واقعا درمورد شایعات یوفوها تحقیق کرده است!

یک منطقه نظامی فوق‌سری در ایالت نوادای آمریکا که به نام منطقه 51 (Area 51) شناخته می‌شود، به صورت معمول و از دیرباز مکانی ایده‌آل برای مطرح کردن نظریه‌های توطئه پیرامون حضور اشیای پرنده ناشناس یا یوفوها (UFO) بوده است که منشا آنها عمدتا به هوشمندان فرازمینی نسبت داده می‌شود.

شایعه‌سازی در مورد این منطقه آن‌قدر زیاد بوده است که ظاهرا دولت آمریکا واقعا به تحقیق در مورد آن پرداخته است.

همواره متخصصان ارتباط این شایعات با واقعیات علمی را بی‌اساس اعلام کرده‌‌اند. با این حال سال گذشته پنتاگون تائید کرد دولت آمریکا در این منطقه در حال بررسی هرگونه تهدید هوافضایی غیرعادی یا همان چیزی است که ما آن را یوفو یا اشیای پرنده ناشناس می‌نامیم.

به طوری که در فاصله سال‌های 1387/ 2008 تا 1390/ 2011 برنامه پیشرفته تشخیص تهدید هوافضایی نزدیک به 22 میلیون دلار (نزدیک به صد میلیارد تومان) کمک مالی دریافت کرده است.

با این حال در نهایت، آزمایشات انجام شده به هیچ نتیجه‌ای نرسید و برنامه تحقیقاتی متوقف شد ـ دست‌کم این چیزی است که مقامات رسمی آمریکا اعلام کرده‌اند!