نسل ما با اسطوره‌ها بزرگ شده است

شما جزو اولین فوتبالیست‌هایی بودید که وارد فضای بازیگری شدید و بعد این مسیر را ادامه دادید. اصلا اولین تجربه بازیگری‌تان چطور اتفاق افتاد و پیشنهادش از سوی چه کسی مطرح شد؟

اولین بازی‌ام در مجموعه «زیر آسمان شهر 1» صرفا بر اساس یک شوخی بود. در آستانه برگزاری بازی دو تیم پرسپولیس و استقلال بودیم و به پیشنهاد رضا عطاران و مهران غفوریان به بازی در نقش خودم در یکی از قسمت‌های آن مجموعه ترغیب شدم. بعد در «نقطه‌چین» مهران مدیری بازی کردم، در سینما پیشنهاد بازی در «پاداش سکوت» مازیار میری به دستم رسید که فضایی کاملا جدی داشت و بتدریج این حس در من تقویت شد و رفته رفته علاقه‌مند شدم.

اما قطعا پیش از این پیشنهاد هم خودتان علاقه به بازیگری داشتید که رفتن مقابل دوربین را پذیرفتید؛ این‌طور نیست؟ اگر دوباره متولد شوید، ممکن بود فوتبال را رها کنید و از همان ابتدا بازیگر شوید؟

چند وقت پیش جواد کاظمیان ازمن پرسید که اتفاقا جواب همین پرسش شما هم هست. او پرسید دوست داشتی اگر دوباره به دنیا می‌آمدی، باز فوتبالیست می‌شدی یا سراغ خوانندگی و بازیگری می‌رفتی؟ به او این‌طور پاسخ دادم که اگر صدهزار بار دیگر هم به دنیا بیایم باز فوتبالیست می‌شوم! چون در دنیای فوتبال آنقدر لحظات رمانتیک و فانتزی و اتفاقات ویژه وجود دارد که با هیچ چیز دیگری قابل مقایسه نیست. اصطلاحا زنده است و هیجان و آدرنالین عجیب و غریبی دارد که در هیچ‌جا پیدا نمی‌شود.

البته همین بارِ درام و هیجان در دنیای تصویر هم وجود دارد و به بازیگر این اجازه را می‌دهد که خودش را در قالب‌های مختلفی بیازماید و حضور در نقش‌های مختلف و احساسات گوناگون را تجربه کند.

بله همین‌طور است. ولی خودتان هم می‌گویید دنیای تصویر؛ تصویر زنده نیست. در سینما ده بار هم که یک اشتباه را تکرار کنی، کارگردان کات می‌دهد و آن صحنه دوباره برداشت می‌شود. اما در فوتبال جایی برای اشتباه نیست و با اولین خطا کار تمام می‌شود. در هر مسابقه فوتبال باید بهترین بازی را انجام دهی و هواداران اجازه اشتباه را به تو نمی‌دهند.

شما در ابتدای دوران بازیگری بیشتر نقش خودتان را بازی می‌کردید و در سال‌های اخیر به سراغ تجربه نقش‌های متفاوت هم رفته‌اید. معیارهایتان برای انتخاب نقش‌ها چیست؟ به دنبال چه ویژگی‌هایی هستید؟

هر پروژه‌ای که به من پیشنهاد می‌شود، ابتدا فیلمنامه را می‌خوانم و اصطلاحا زیر و بمش را درمی‌آورم. می‌بینم که آیا می‌توانم با آن کاراکتر کنار بیایم و اصلا دوستش دارم و می‌توانم با او ارتباط برقرار کنم یا نه. این برایم از هر چیزی مهم‌تر است. سعی کرده‌ام زیر بار هر نقشی نروم و به تکرار هم نیفتم. در نقش‌های مختلفی که در این چند سال تجربه کرده‌ام، سعی کرده‌ام هیچ‌گاه علی انصاریان را بازی نکنم و خدا را شکر می‌کنم که تاکنون درگیر تکرار نشده‌ام. خوشبختانه از آنجا که زندگی‌ام از راه بازیگری نمی‌گذرد، می‌توانم دست بازتری در انتخاب نقش‌ها داشته باشم. ما بزرگ شده میدان خراسان هستیم و در سرزمینی به دنیا آمده‌ایم که واژه قهرمان برایمان معنایی جدی دارد؛ از سعید راد و ایرج قادری گرفته تا علی پروین و مجتبی محرمی و احمد عابدزاده و دیگر چهره‌هایی که در ذهنمان معنای قهرمان را دارند. نسل ما با اسطوره بزرگ شده است. از وقتی کوچک بودم، پوسترهای این قهرمانان را جمع می‌کردم و در آن دوران به سینمایی که در محلمان بود هم علاقه‌ای ویژه داشتم. هر هفته با پدر و برادرم به تماشای فیلم‌های مختلف می‌رفتیم و مثلا «فرار به سوی پیروزی» را صدباری دیدم!

اما نگفتید چه شد که در سال‌های اخیر در انتخاب نقش‌هایتان به سراغ تجربه‌هایی متفاوت رفتید. برای مثال در مجموعه محکومین که اخیرا پخش شد و شما نقشی خاص و جدی داشتید.

خوشحالم که سیدجمال سیدحاتمی اعتماد کرد و امکان بازی در نقش یکی از شخصیت‌های اصلی محکومین را به من داد. آقای سیدحاتمی و آقای مفید (تهیه‌کننده کار) اذعان داشتند قسمتی که من در آن بازی کردم، یکی از پنج اپیزود خیلی خوب مجموعه بود و مخاطبان هم آن قسمت را دوست داشتند. روزی که فیلمنامه را خواندم، خوشحال شدم که قرار است این نقش را ایفا کنم. این فرد به پارکینسون دچار بود و تیک‌های عصبی داشت و این مساله بازی کردنش را سخت می‌کرد. آن شب بعد از این‌که مجموعه پخش شد، تماس‌های زیادی داشتم و خیلی‌ها از بازی‌ام تعریف کردند.

در شبکه‌های اجتماعی هم فعال هستید؟

بله.

عمده مخاطبانی که اکنون در شبکه‌های اجتماعی دارید بیشتر شما را با فوتبال‌ به یاد می‌آورند یا بازیگری؟ نظراتشان در کدام‌یک از این دو حیطه است؟

بستگی به نسل‌شان دارد. مخاطبان نسل50 و60 همه فوتبالی حرف می‌زنند و نسل جدید از سینما می‌گوید. (می‌خندد!) در جامعه هم وقتی به من سلام می‌کنند، بر اساس سنشان حدس می‌زنم می‌خواهند در مورد کدام‌یک از این دو عرصه حرف بزنند.

و آنها که درخصوص عرصه تصویر صحبت می‌کنند چه نظری دارند؟ نگاهشان به بازیگریتان چیست؟

نقش‌هایم را دوست دارند. از نگاه آنها ویژگی‌هایی جدید در وجود علی انصاریان درست شده است و او در بازی‌هایش به‌رغم سیمای خشنی که دارد، درد جامعه و زندگی و مهربانی وجودش را با هم به نمایش می‌گذارد. جالب است بدانید در همان دو سه سال اول بازیگری‌ام به خاطر نقش‌هایی که بازی کردم، در جشنواره‌هایی چون جشنواره شهر و یاس جایزه گرفتم. اصطلاحا در فیلم‌ها و مجموعه‌هایی ایفای نقش کردم که حالم را خوب می‌کردند و دوستشان داشتم.

به تغییر گریمتان هم اشاره کردید. مدتی است ریش گذاشته‌اید و سیمایی متفاوت با سال‌های فعالیت فوتبالی‌تان دارید. این تغییر هم به دلیل هرچه بیشتر فاصله ایجاد کردن میان فوتبال و تصویر صورت گرفته است؟

ظاهرم در آثار مختلف متفاوت است. گاهی ریش دارم، گاهی سبیل و گاهی هم هر دو. البته مدتی است برای بازی در یک فیلم سینمایی ریش گذاشته‌ام و به همین دلیل در یکی دو مجموعه آخرم هم با آن گریم بازی کردم.

با توجه به این‌که علاوه بر بازیگری عرصه تهیه‌کنندگی را هم تجربه کرده‌اید، دلتان نمی‌خواهد فیلم یا مجموعه‌ای با موضوع فوتبال بسازید؟

نه؛ متاسفانه علاقه‌ای به این کار ندارم.

در زمینه بازیگری چطور؟ اگر اثر خوبی با موضوع فوتبال ساخته شود در آن ایفای نقش خواهید کرد؟

صددرصد قبول می‌کنم. اول و آخر هر پروژه، قصه‌اش است و بعد حضور کارگردان خوب برایم اهمیت دارد.

در خصوص ایفای نقش‌های طنز چطور؟ با توجه به این‌که عمده نقش‌هایتان تاکنون جدی و حتی تلخ بوده است، علاقه‌ای به طنز بازی کردن دارید؟

به نظر من لودگی با طنز فرق دارد. خیلی‌ها لودگی می‌کنند و این کارشان توی ذوق می‌زند. ولی افرادی چون رضا عطاران، جواد عزتی، امیر جعفری و دیگران هم هستند که به صورت غریزی شیرین هستند و کارشان دوست‌داشتنی است. سعی می‌کنم از این افراد یاد بگیرم و بیننده جدی آثارشان هستم.

بازی در مجموعه «زندگی از نو» را هم بتازگی به پایان رسانده‌اید. از تجربه بازی در این مجموعه و فضایی که داشت، بگویید.

بله. بازی‌ام در این مجموعه تازه به پایان رسیده است. زندگی از نو قصه روانی دارد و خوشحالم در فضایی ساخته شده که پلان و سکانس‌های زیبا و چشمنواز دارد و هر کجا دوربین قرار می‌گرفت، می‌توانست قابی زیبا بسازد. جمع هم، جمع خوبی بود و در کنار علی‌محمد قاسمی، مهرداد یزدانی و دیگر دوستان حسابی خوش گذشت.