تشدید گرمایش زمین با چرای گاوها در علفزار

افزون بر این، در بسیاری از کشورهای دنیا نظیر برزیل، دامداران به منظور تامین علوفه مورد نیاز این حیوان به تخریب جنگل و ایجاد مزارع پرورش علوفه می‌پردازند. با توجه به نقش کلیدی جنگل‌ها در پالایش هوا، می‌توان نتیجه‌گیری کرد که گسترش صنعت دامداری به وخامت هر چه بیشتر وضعیت زیست بوم زمین می‌انجامد. اما در این میان چند سالی است که برخی پژوهشگران ادعا کرده‌اند چرای گاو در علفزارهای طبیعی هیچ خطری را متوجه محیط‌زیست نمی‌کند. براساس ادعای این افراد، گیاهان موجود در این علفزارها می‌توانند بخشی از آلودگی کربنی تولیدی را جذب کنند و فضولات گاوها نیز به رشد هر چه بیشتر این گیاهان می‌انجامد. اما این ادعا تا چه حد درست است؟

مطالعه جدیدی که از سوی یک تیم پژوهشی در دانشگاه آکسفورد به انجام رسیده، نشان می‌دهد این مساله چندان واقعیت ندارد. در واقع محاسباتی که این تیم انجام داده نشانگر آن است که گیاهان موجود در علفزارها در بهترین حالت می‌توانند فقط بین 20 تا 60 درصد به خنثی‌سازی کربن موجود در آلاینده‌های گازی بپردازند. در نتیجه پرورش گاو در علفزارهای طبیعی شاید تفاوت چندان معناداری با پرورش آن در دامداری‌ها نداشته باشد. افزون بر این، خاک این مناطق پس از مدتی جذب کربن تقریبا اشباع می‌شود و این در حالی است که تولید متان توسط گاوها همچنان ادامه دارد. این مطالعه یک بار دیگر زنگ خطری را برای بشر به منظور یافتن منابع غذایی جایگزین به صدا درآورده است. با توجه به روند افزایش جمعیت در سراسر جهان، محدودیت منابع غذایی و نیز مضرات برخی منابع کنونی (نظیر پرورش گاو) برای حیات سیاره خاکی، احتمالا باید به فکر یافتن شیوه‌های دیگر برای تأمین پروتئین مورد نیاز میلیاردها انسان در سال‌های پیش رو باشیم.

منبع: New Scientist

مترجم: صالح سپهری‌فر