فرصتی برای «تمارض» در هنر و تجربه

روایت شده در آبادان

نگارش فیلمنامه «تمارض» یکسال و نیم طول کشید، بعد از آن سه ماه تمرین کردیم و دو ماه پیش تولید و یک ماه فیلمبرداری. داستان فیلم راجع به سه جوان است که آخر هفته تصمیم می‌گیرند به خانه پیرمردی بروند، اما هر تصوری که خواننده با این خلاصه داستان می‌کند کاملا متفاوت است با آنچه در فیلم می‌بیند. به نظرم خودم فیلمم پست مدرنیسم و اکسپریمنتال است. عمدا داستان فیلم را در آبادان روایت کردم. چون تمام کدها و آدرس‌های اصلی فیلم در شهر مرزی اتفاق می‌افتاد و شکل روابط موجود میان آدم‌ها متعلق به آن خطه است.

وضعیت نامطلوب گروه «هنر و تجربه»

به نظرم گروه هنر و تجربه باید در ایده‌آل‌ترین شکلش به لحاظ کیفی می‌بود که متاسفانه الان نیست، اما به هر حال خوشحالم چنین گروهی مانند تمام کشورهای صاحب سینما در کشور ما وجود دارد. الگوهای درخشانی از گروه هنر و تجربه در دنیا وجود دارد که می‌توان به آن نزدیک شد و ما می‌توانیم از آن پیروی کنیم. اکنون تعداد سئانس‌ها و سالن‌های اکران فیلم در گروه هنر و تجربه محدود است که جوابگوی مخاطبان فیلم نیست.

فیلمی تجربی

خوشحالم که فیلمم این روزها در اکران عمومی است و می‌توانم آن را روی پرده همراه با هموطنانم ببینم. معمولا در گروه هنر و تجربه فیلم‌هایی اکران می‌شود که وجهه هنری بالا و در مقابل وجهه تجربی ضعیفی دارد، اما تمارض این‌گونه نیست. تمارض فیلمی بسیار تجربی است که در سینمای جهان تازه نیست، اما تجربه‌ای جدید در سینمای ایران محسوب می‌شود. به نظرم اگر شکل اکران و تبلیغات مناسب‌تری داشت حتما می‌توانست مخاطب بیشتری را به سالن‌های سینما بکشاند.

فیلمی شبیه تله‌تئاتر

قصه فیلم در آبادان می‌گذرد. شاید در ابتدای فیلم، وقتی بازیگران به مخاطب معرفی می‌شوند، این‌طور تصور شود که تمارض، یک تله تئاتر است و مخاطب در حال تماشای یک نمایشنامه، اما هر چه جلوتر می‌رویم، متوجه می‌شویم با فیلمی تازه و فکر شده طرفیم که گویی دور تسلسل در زندگی را یادآور می‌شود.

نظر فیلمنامه نویسان درباره «تمارض»

فرهاد توحیدی فیلمنامه‌نویس پیشکسوت سینمای ایران در سخنانی «تمارض» را جزو معدود فیلم‌هایی دانست که با تعریف هنر و تجربه هماهنگی دارد.

شادمهر راستین دیگر فیلمنامه‌نویس و منتقد سینما هم درباره «تمارض» می‌گوید: واقعیت این است که فکر نمی‌کردم ما از چنبره داستان‌های محدود سینمای ایران بتوانیم خارج شویم؛ چراکه رهایی از این پیله سخت است. بنابراین از این جهت که با فیلم تمارض، شکافی در این پیله به وجود آمد، به گروه سازنده این فیلم تبریک می‌گویم. همچنین حضور حمید حضوعی ابیانه به عنوان فیلمبردار در این فیلم مغتنم است. چون ایشان فیلمبرداری است که کارگردان نمی‌تواند بسادگی مجابش کند و باید به هر پلانی که می‌گیرد، باور داشته باشد.

ساناز قنبری

سینما