منیزیم یک ماده معدنی ضروری در تغذیه انسان‌هاست که عملکردهای بیولوژیکی بسیار وسیعی دارد. حدود ‏‏60 درصد منیزیم کل بدن در استخوان‌ها قرار دارد. منیزیم در بیش از 300 واکنش متابولیک شرکت می‌کند. وجود این ‏ماده برای انجام فرآیندهای بیولوژیکی اصلی مانند تولید انرژی سلولی، تولید اسیدهای نوکلئیک و پروتئین‌ها ضروری ‏است.
کد خبر: ۱۰۷۸۶۹۷

علائم و نشانه‌های کمبود منیزیم عبارتند از: کاهش اشتها، تهوع، استفراغ، اسهال، اسپاسم عمومی عضلانی، ‏تشنج‌های موضعی و عمومی، از دست دادن هماهنگی میان ا‌ندام‌های مختلف بدن، نامنظمی ضربان قلبی، ‏اختلالات آزمایشگاهی مانند کاهش پتاسیم و کلسیم، کرامپ‌های عضلانی، افزایش فشارخون و انقباض عروق قلبی و ‏عروق مغزی. کمبود منیزیم در مادران باردار، بیماران دیابتی، اختلالات جذب، مصرف کنندگان الکل، پرکاری تیروئید و ‏مصرف کنندگان برخی داروها مثل داروهای مدر به طور بسیار شایع وجود داشته و سبب بروز عوارض و اختلالات مهم می‌‏شود.

بنابراین دریافت منیزیم کافی از رژیم غذایی یا از طریق مکمل‌ها برای پیشگیری و بهبود اختلالات فوق توصیه می‌‏شود. دریافت منیزیم کافی علاوه بر پیشگیری از گرفتگی‌های دردناک عضلانی و پوکی استخوان، علائم ‏سندرم پیش از قاعدگی‏ و یبوست را ‏نیز کاهش می‌دهد. منیزیم اثرات ضدفشار خون و تنظیم‌کنندگی میزان قند خون را نیز دارد. ‏بسیاری از اهمیت منیزیم آگاه نیستند، ولی برای مثال از فواید آهن و کلسیم باخبرند. در صورتی که این عنصر برای مغز، قلب و عملکرد ماهیچه‌ها حیاتی و همراه با ویتامین K و D برای افزایش و بهبود سلامت استخوان‌ها ضروری است. کمبود منیزیم چنان شایع است که به جرأت می‌توان گفت درصد قابل توجهی از آدم‌ها به آن مبتلا هستند. وزوز گوش یا صدای زنگ زدن مداوم گوش و نیز کم‌شنوایی از علائم شایع کمبود منیزیم است. مطالعات و تحقیقات بی‌شماری درباره ارتباط سلامت گوش و دریافت منیزیم کافی صورت گرفته است. نتایج تحقیقی در چین مشخص کرده است دریافت مقدار کافی از این عنصر از تشکیل رادیکال‌های آزادی که به ناشنوایی منجر می‌شود جلوگیری می‌کند. در تحقیق دیگری در مایوکلینیک نیز معلوم شد بیشتر موارد مکمل‌های منیزیم به درمان بیمارانی که دچار کم‌شنوایی شده بودند کمک کرده تا آنها طی سه ماه شنوایی خود را دوباره به دست آورند.

منیزیم برای بهبود عملکرد عضلات نیز عنصری حیاتی است. بدون این عنصر بدن ممکن است دچار رعشه یا تشنج شود؛ زیرا این عنصر اجازه می‌دهد ماهیچه‌ها در حالت شل و ریلکس باشند؛ بنابراین نبود مقدار کافی این عنصر ممکن است به تیک‌های ماهیچه‌های صورت، گرفتگی یا لرزش پا هنگام خواب منجر شود.

یک قرن پیش وقتی پزشکان از منیزیم برای درمان اختلالات روحی استفاده کردند، ارتباط بین میزان کم منیزیم و افسردگی کشف شد. با تحقیق در بیمارستان روانپزشکی کرواسی، علم جدید نیز این یافته را دوباره به اثبات رساند. در بسیاری از بیمارانی که خودکشی کرده بودند میزان این عنصر حیاتی و مهم بشدت پایین بوده است. مزیت بسیار مهم منیزیم بر دیگر داروهای ضدافسردگی رایج، فقدان عوارض جانبی ناشی از مصرف این داروهاست. همان طور که گفته شد میزان کم منیزیم ممکن است روی عملکرد ماهیچه‌های سراسر بدن ازجمله عضله و ماهیچه‌های قلب تاثیر بگذارد.

مقدار ناکافی منیزیم ممکن است بیماری‌هایی پدید بیاورد که به آن آریتمی قلبی یا تپش نامنظم گفته می‌شود و ممکن است عوارض بسیار خطرناکی ازجمله سکته قلبی یا مغزی به دنبال داشته باشد. به همین دلیل برای مثال پزشکان گاهی برای درمان بیماران دچار آریتمی از داروی منیزیم استفاده می‌کنند. بسیاری از مردم بر این باورند که سنگ‌های کلیه به دلیل کلسیم اضافی ایجاد می‌شوند در صورتی که فقدان منیزیم مسبب آن می‌شود. از مهم ترین مواد غذایی حاوی منیزیم می‌توان به بامیه، تخمه آفتابگردان، تخمه کدو، سویا، لوبیا قرمز، بادام و بادام هندی و اسفناج اشاره کرد.

دکتر کاوه سالارمند

داروساز

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها