به گزارش جامجم، اوایل مرداد 95، زنی به نام پونه با مراجعه به یکی از کلانتریهای پایتخت از سه مرد به اتهام آزار و اذیت شکایت کرد.
او گفت: «من مربی شنا هستم و به تنهایی زندگی میکنم. شب گذشته، سه مرد جوان به زور وارد خانهام شدند و پس از بستن دست و پایم مرا بشدت کتک زدند. آنها همه طلاهایم را دزدیدند و مرا به زور سوار پرایدشان کردند و در خانهای متروک، چهار روز مورد شکنجه و آزار قرار دادند. بعد هم تهدیدم کردند اگر به کسی حرفی بزنم، بلایی سرم میآورند.»
با ثبت این شکایت، کارآگاهان برای دستگیری متهمان وارد عمل شدند. در همان ابتدا مشخص شد پونه با یکی از آنها به نام رحیم ارتباط داشته است.
با کشف این سرنخ، رحیم دستگیر و مورد بازجویی قرار گرفت. او آزار و اذیت را رد کرد و گفت: «با پونه دوست بودم و از داراییهایش خبر داشتم. نقشه سرقت از خانهاش را با برادرم سعید و دوستم پیمان درمیان گذاشتم و روز حادثه سه نفری به خانهاش رفتیم. ما طلاهایش را دزدیدیم و خودش را هم چهار روز در خانهای متروک زندانی کردیم اما شکنجهای در کار نبود.» در ادامه پیمان نیز دستگیر شد و با انکار آزار و اذیت، فقط اتهام آدم ربایی را پذیرفت.
تلاشها برای دستگیری سعید بینتیجه ماند تا اینکه پرونده برای محاکمه رحیم و پیمان به شعبه پنجم دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد.
آنها در جلسه غیرعلنی محاکمه در مقابل شکایت پونه، باردیگر شکنجه و آزار و اذیت را رد کردند و فقط اتهام آدم ربایی و سرقت را پذیرفتند.
در پایان دادگاه نیز قضات وارد شور شدند و با تبرئه هر دو متهم از تجاوز به عنف، رحیم را به جرم آدمربایی، سرقت و نگهداری غیرقانونی در مجموع به 41 سال حبس و 99 ضربه شلاق محکوم کردند.
پیمان نیز به جرم آدم ربایی و نگهداری غیرقانونی مجموعا به 18 سال حبس و 99 ضربه شلاق محکوم شد. احکام متهم فراری نیز بزودی به شکل غیابی صادر میشود.
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در استودیوی «جامپلاس» میزبان دکتر اسفندیار معتمدی، استاد نامدار فیزیک و مولف کتب درسی بودیم
سیر تا پیاز حواشی کشتی در گفتوگوی اختصاصی «جامجم» با عباس جدیدی مطرح شد
حسن فضلا...، نماینده پارلمان لبنان در گفتوگو با جامجم:
دختر خانواده: اگر مادر نبود، پدرم فرهنگ جولایی نمیشد